ustąpiła.
Blokowana Ryga 27^go^ novembris; car imć sam pierwszą bombę rzucił do miasta cum effectu.
Ipan Pociej hetman, odbiera wojsko pod Brześciem. Oddaje one ip. Sapieha generał; zwija chorągwie wszystkie sub titulo Sapiehów i ich przyjaciół będące. Nowe dyspozycje czyni. Ipanowie Sapiehowie malkontenci, ile gdy im malevoli i starostwa nawet zajeżdżać i odejmować poczęli.
Wojsk moskiewskich inundatio magna. Po całej Litwie na zimowe kwatery rozłożeni porcje ciężkie wybierają i szlachtę traktują durius. Po dworach szlacheckich stoją, a wojsku litewskiemu starostwa i królewszczyzny wydzielone, a te fixum consistencii locum nie mają. Moskwa ich i ze starostw wygania, że całą zimę włóczą się jak błędne owce
ustąpiła.
Blokowana Ryga 27^go^ novembris; car imć sam pierwszą bombę rzucił do miasta cum effectu.
Jpan Pociej hetman, odbiera wojsko pod Brześciem. Oddaje one jp. Sapieha generał; zwija chorągwie wszystkie sub titulo Sapiehów i ich przyjaciół będące. Nowe dyspozycye czyni. Jpanowie Sapiehowie malkontenci, ile gdy im malevoli i starostwa nawet zajeżdżać i odejmować poczęli.
Wojsk moskiewskich inundatio magna. Po całéj Litwie na zimowe kwatery rozłożeni porcye ciężkie wybierają i szlachtę traktują durius. Po dworach szlacheckich stoją, a wojsku litewskiemu starostwa i królewszczyzny wydzielone, a te fixum consistencii locum nie mają. Moskwa ich i ze starostw wygania, że całą zimę włóczą się jak błędne owce
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 276
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
. 3^o^ p. Iwickiego publici homicidae. 4^o^ kuchmistrza ip. Sapiehy pisarza polnego wielkiego księstwa litewskiego który wice-instygatora trybunalskiego z wartą poń przybyłego zabił i dwóch pachołków warty trybunalskiej. 5^o^ p. Lipert porucznik regimentu ip. Denhofa hetmana polnego bez ordynansu pro prio ausu z malitiosae mulieris na syna swego ważył się Homel zajeżdżać i tam broniących się inpraesidio Homla zostawionych od ip. Krasińskiego młodego ludzi zabijać; miał już iść in theatrum: osądzony na rozstrzelanie, ale liber pronuntiatus za ustąpieniem dobrowolnem ip. Krasińskiego egzekucji dekretu, przyjąć bernardyński habit obiecał.
Tego roku i tegoż czasu inundatio suma Moskwy od Pomeranii powracającej; nie było jednej nigdzie wioski
. 3^o^ p. Iwickiego publici homicidae. 4^o^ kuchmistrza jp. Sapiehy pisarza polnego wielkiego księstwa litewskiego który wice-instygatora trybunalskiego z wartą poń przybyłego zabił i dwóch pachołków warty trybunalskiej. 5^o^ p. Lipert porucznik regimentu jp. Denhofa hetmana polnego bez ordynansu pro prio ausu z malitiosae mulieris na syna swego ważył się Homel zajeżdżać i tam broniących się inpraesidio Homla zostawionych od jp. Krasińskiego młodego ludzi zabijać; miał już iść in theatrum: osądzony na rozstrzelanie, ale liber pronuntiatus za ustąpieniem dobrowolnem jp. Krasińskiego egzekucyi dekretu, przyjąć bernardyński habit obiecał.
Tego roku i tegoż czasu inundatio summa Moskwy od Pomeranii powracającej; nie było jednéj nigdzie wioski
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 348
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
królewicz polski najstarszy Jakub, Jana Trzeciego syn, już ją był w Królewcu zaręczył, ale książę nejburskie, palatinus Reni, mimo te zaręczyny, ożenił się z nią. Obraziło to króla Jana i podobno z instynktu jego Sapiehowie, ścieląc sobie po Hlebowiczach pretensją o też dobra nejburskie, poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Reni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polsce dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Reni były rządzone, którzy komisarze Polacy
królewicz polski najstarszy Jakub, Jana Trzeciego syn, już ją był w Królewcu zaręczył, ale książę nejburskie, palatinus Rheni, mimo te zaręczyny, ożenił się z nią. Obraziło to króla Jana i podobno z instynktu jego Sapiehowie, ścieląc sobie po Hlebowiczach pretensją o też dobra nejburskie, poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Rheni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polszczę dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Rheni były rządzone, którzy komisarze Polacy
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 127
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, ale że się boję domowej zgryzoty od braci moich, którzy ekstraordynaryjnie na mnie aklamują i przeklinają, żem niepotrzebnie tę sprawę zaczął, którzy nie przykładając się nic, ani pracą, ani ekspensem, do tej sprawy, tylko mnie aż do utracenia zdrowia mego ustawicznie gryzą. Wypadnie zatem trzecia kondemnata, fortunę nam zechcą zajeżdżać, przez co tym większa na mnie uroście od braci moich aklamacja; a choć możemy mieć przez arendowne kontrakty, jako się wyżej namieniło, ja od hetmana wielkiego koronnego, a brat mój pułkownik od Potockich obronę, jednak uchowaj Boże, jeżeliby się nam nie udał następujący trybunał, a dalsza miała prawna i na nas
, ale że się boję domowej zgryzoty od braci moich, którzy ekstraordynaryjnie na mnie aklamują i przeklinają, żem niepotrzebnie tę sprawę zaczął, którzy nie przykładając się nic, ani pracą, ani ekspensem, do tej sprawy, tylko mnie aż do utracenia zdrowia mego ustawicznie gryzą. Wypadnie zatem trzecia kondemnata, fortunę nam zechcą zajeżdżać, przez co tym większa na mnie uroście od braci moich aklamacja; a choć możemy mieć przez arendowne kontrakty, jako się wyżej namieniło, ja od hetmana wielkiego koronnego, a brat mój pułkownik od Potockich obronę, jednak uchowaj Boże, jeżeliby się nam nie udał następujący trybunał, a dalsza miała prawna i na nas
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 757
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
się wtenczas z sercem działo! Zwłaszcza, gdy się uważało, Że znikąd konsolacyjej, niemasz dokąd protekcyjej. Przyjdzie już tak wiek swój kończyć, z Ezopem się nie rozłączyć! Tren 16.
Tu stary listy rozsełał, do majętności posełał I tam, gdzie swe prawa miała żona ojca pozostała. P. Krakowski posyłał zajeżdżać majętności; z moją macochą w prawośmy zaszli. TRANSAKCJA ALBO OPISANIE
Leć i ona toż czyniła, z mych własnych dóbr wywoziła, Przez co w prawo zaszły obie strony, dając pozwy sobie.
Mnie zaś śmierci relacyje czynią i kondolencyje Różni, gdy się dowiedzieli, iże mi już powiedzieli. Wtym owa sprawa przypadnie,
się wtenczas z sercem działo! Zwłaszcza, gdy się uważało, Że znikąd konsolacyjej, niemasz dokąd protekcyjej. Przyjdzie już tak wiek swój kończyć, z Ezopem się nie rozłączyć! Tren 16.
Tu stary listy rozsełał, do majętności posełał I tam, gdzie swe prawa miała żona ojca pozostała. P. Krakowski posyłał zajeżdżać majętności; z moją macochą w prawośmy zaszli. TRANSAKCYJA ALBO OPISANIE
Leć i ona toż czyniła, z mych własnych dóbr wywoziła, Przez co w prawo zaszły obie strony, dając pozwy sobie.
Mnie zaś śmierci relacyje czynią i kondolencyje Różni, gdy się dowiedzieli, iże mi już powiedzieli. Wtym owa sprawa przypadnie,
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 43
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
zwykły frasunki chodzić przywykły.
Z jednegom łez nie otarła, jużem na drugie napadła. Ci, co interesa mają, pozwami mię obsełają. Nie dość na tym, leć mi grożą, zajazdami swemi trwożą. I w ojcu się już wszczynała, niechęć ku mnie zajmowała. Pozwów zaraz kupę różni mi przysłali, - zajeżdżać chcą majętności. I ociec już niechętny.
Zwłaszcza, gdy go podwodzili i do tego przywodzili, By odebrał majętności, jak do swej się brał własności. Leć się na to nie odważa, lubo się na mnie uraża, Iże według woli jego nie chcę chować ciała tego. Ojca podwodził zięć, żeby mi majętność odebrał
zwykły frasunki chodzić przywykły.
Z jednegom łez nie otarła, jużem na drugie napadła. Ci, co interesa mają, pozwami mię obsełają. Nie dość na tym, leć mi grożą, zajazdami swemi trwożą. I w ojcu się już wszczynała, niechęć ku mnie zajmowała. Pozwów zaraz kupę różni mi przysłali, - zajeżdżać chcą majętności. I ociec już niechętny.
Zwłaszcza, gdy go podwodzili i do tego przywodzili, By odebrał majętności, jak do swej się brał własności. Leć się na to nie odważa, lubo się na mnie uraża, Iże według woli jego nie chcę chować ciała tego. Ojca podwodził zięć, żeby mi majętność odebrał
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 129
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
Straszą mię prawami różni.
Niech się jak kto chce sforcuje, niczym mię już nie sturbuje I tą, jaka się znajduje, substancyją kontentuje. Swego wziąć nie dam i gwałtem - nie próbować choć i żartem. Toć darmo ojca wsadzają i nato go namawiają. Szwagier mego męża, starosta stawiszyński, grozi się majętności zajeżdżać, ojca nato wsadza.
Leć mu afekt nie pozwoli, lub się skłania do ich woli, Naco przyjaciół wysadził, by mię w pretensyjach zgodził. Alem się ja też baczyła, żem na nic nie pozwoliła. Przy prawach się swych gruntuję - nikt mi ich nie zrujnuje. Ociec stary, jak
Straszą mię prawami różni.
Niech się jak kto chce sforcuje, niczym mię już nie sturbuje I tą, jaka się znajduje, substancyją kontentuje. Swego wziąć nie dam i gwałtem - nie próbować choć i żartem. Toć darmo ojca wsadzają i nato go namawiają. Szwagier mego męża, starosta stawiszyński, grozi się majętności zajeżdżać, ojca nato wsadza.
Leć mu afekt nie pozwoli, lub się skłania do ich woli, Naco przyjaciół wysadził, by mię w pretensyjach zgodził. Alem się ja też baczyła, żem na nic nie pozwoliła. Przy prawach się swych grontuję - nikt mi ich nie zruinuje. Ociec stary, jak
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 132
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
szkut, dubasów, daremna ekspensa, periculum zatonienia, i jeszcze na miejscu albo prosić się trzeba aby kupiono, albo za co za to przepchnąć. Nie lepiejże te wszytkie starania złożyć na Panów Gdańszczanów, albo Cudzoziemców; a żeby oni po woli naszej skakali. A pewnie złożemy, jeżeli oni do nas po chleb zajeżdżać będą, nie my do nich z chlebem. Zaczym upraszam w tej ilacyj o verbum plácet.
Kontra Votum . 1. Nie mogę mag[...] non ádorare oráculum J. W[...] . W. M. Panów, którzy pro bono publico[...] Województwa naszego[...] , jako wsnejże intraty, jak drugi stawacie Troja Apollo, podając medium,
szkut, dubasow, dáremna expensá, periculum zatonienia, y jeszcze ná mieyscu álbo prośić śię trzebá áby kupiono, álbo zá co zá to przepchnąć. Nie lepieyże te wszytkie stáránia złożyć ná Pánow Gdańszczanow, álbo Cudzoźiemcow; á żeby oni po woli nászey skakali. A pewnie złożemy, jeżeli oni do nas po chleb zajeżdżáć będą, nie my do nich z chlebem. Záczym uprászam w tey illacyi o verbum plácet.
Contra Votum . 1. Nie mogę mag[...] non ádorare oráculum J. W[...] . W. M. Pánow, którzy pro bono publico[...] Wojewodztwá nászego[...] , jáko wsneyże intraty, ják drugi stáwáćie Troja Apollo, podájąc medium,
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: Ov
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
jako jej przeciwna nihil probát.
Votum 4. Łacno rozumiem: całego koła uniwersalna będzie na tę propozycją non exportandi merces za granice Województwa zgoda, tylko proszę o adaequatám solutionẽ tych obiekcyj, które opugnują validissimé tę sentencją. Naprzód Mości Panowie, a któż nas asekuruje: że Gdańsk, że Cudzoziemcy sami ultro w nasze progi zajeżdżać będą, po zboża i insze towary? a kiedy w cudze się obrócą Państwa? czyliż to jedna tylko Polski naszej fert omnia tellus? tym sposobemcerta amittemus, dum incerta petimus. Prawda, że przed laty zajeżdżano pod Kazimierz do Szpichlerzów naszych po Annonam, ale non omnibus annis omnia conveniunt, res prius apta
jáko jey przećiwna nihil probát.
Votum 4. Łácno rozumiem: cáłego koła uniwersálna będźie ná tę propozycyą non exportandi merces zá gránice Wojewodztwá zgoda, tylko proszę o adaequatám solutionẽ tych objekcyi, ktore oppugnują validissimé tę sentencyą. Náprzod Mośći Pánowie, á ktoż nas ássekuruje: że Gdańsk, że Cudzoźiemcy sámi ultro w násze progi zajeżdżáć będą, po zboża y insze towary? á kiedy w cudze śię obrocą Páństwá? czyliż to jedna tylko Polski nászey fert omnia tellus? tym sposobemcerta amittemus, dum incerta petimus. Práwdá, że przed laty zajeżdżano pod Kaźimierz do Szpichlerzow nászych po Annonam, ále non omnibus annis omnia conveniunt, res prius apta
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: O4v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
nie dopuszczała królowa im.
Z Kurowa o śmierci p. Kotowskiego przyszła wiadomość, że niedaleko onego, w klimuntowskiej włości, paralizi tactus umarł; po którym zaraz
sub praetextu, że skarbowy człowiek był, podstarości kurowski te dobra zajachał przyległe do Kurowa i że imp. wojewoda sieradzki, jako benemeritus de Repca, one także zajeżdżać conabatur, potentiori jednak ustąpić musiał. Król im. ordynował także nadwornych żołnierzów swoich, którzy w tych dniach in loco loci stanęli pro maiori autoritate securitatis. Te zaś majętności tę mają mieć cautionem, że je nieboszczyk miał zapisać imp. Wielopolskiemu kanclerzowi kor., a imp. kanclerz po śmierci swojej in liberam dispositionem pro
nie dopuszczała królowa jm.
Z Kurowa o śmierci p. Kotowskiego przyszła wiadomość, że niedaleko onego, w klimuntowskiej włości, paralizi tactus umarł; po którym zaraz
sub praetextu, że skarbowy człowiek był, podstarości kurowski te dobra zajachał przyległe do Kurowa i że jmp. wojewoda sieradzki, jako benemeritus de Repca, one także zajeżdżać conabatur, potentiori jednak ustąpić musiał. Król jm. ordynował także nadwornych żołnierzów swoich, którzy w tych dniach in loco loci stanęli pro maiori autoritate securitatis. Te zaś majętności tę mają mieć cautionem, że je nieboszczyk miał zapisać jmp. Wielopolskiemu kanclerzowi kor., a jmp. kanclerz po śmierci swojej in liberam dispositionem pro
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 65
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
