widząc, ten na szyję leci, ów się kręci sam i tam, jak splątany w sieci; jeden spieszy co prędzej, drugi kroki skraca i mało co uszedszy, znowu się wzad wraca; ten się puszcza na domysł, ów się zaś obziera, w błędach swoich każdy się różnie poniewiera; jeden, jak zamatany, koło drogi chodzi, drugiego zaś po krętych chłodnikach błąd wodzi i gdy mniema, że skończył swój kres zamierzony, wraca się oszukany nazad do swej strony. W ostatku wszyscy ludzie jak błędni biegają, nie wiedząc, którą drogą słusznie chodzić mają. Bogdaj się droga moja prosto torowała i prędkich kroków żadna zdrada nie wikłała
widząc, ten na szyję leci, ów się kręci sam i tam, jak splątany w sieci; jeden spieszy co prędzej, drugi kroki skraca i mało co uszedszy, znowu się wzad wraca; ten się puszcza na domysł, ów się zaś obziera, w błędach swoich kożdy się różnie poniewiera; jeden, jak zamatany, koło drogi chodzi, drugiego zaś po krętych chłodnikach błąd wodzi i gdy mniema, że skończył swój kres zamierzony, wraca się oszukany nazad do swej strony. W ostatku wszyscy ludzie jak błędni biegają, nie wiedząc, którą drogą słusznie chodzić mają. Bogdaj się droga moja prosto torowała i prędkich kroków żadna zdrada nie wikłała
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 81
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
jako znaczy Styl sam właśnie wrodzony. jedna zaś podana Od Apostołów prawda, i opowiedziana Od Ojców świętych, która od okręgu końca Ziemi dolnej, na wszytek świat jaśniej nad słońca Światłość świeci w Kościele Bożem rozgłoszona, Nigdy mocą piekielną nieprzezwyciężona. Której prawdy abym cię nauczył, posłany Jestem do ciebie w ten kraj błędem zamatany. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE ŚŚ Jedna prawda w całem Kościele Bożem i po wszytkie^m^ świecie od Apostołów Świętych i od Ojców świecąca. Nie w heretyków tedy w jednem kącie i to niezgodna prawda, albo raczej monstrum naturae nie prawda.
Rzekł Jozafat: Jeśli też rodzic mój z powieści Nauk ludzi w tem biegłych niemiał o
iáko znaczy Styl sam właśnie wrodzony. iedná záś podána Od Apostołow prawda, y opowiedźiána Od Oycow świętych, ktora od okręgu końcá Ziemi dolney, ná wszytek świát iáśniey nád słońcá Swiátłość świeći w Kościele Bożem rozgłoszona, Nigdy mocą piekielną nieprzezwyćiężona. Ktorey prawdy ábym ćie náucżył, posłány Iestem do ćiebie w ten kray błędem zámatány. O BARLAAMIE Y IOZAFAĆIE ŚŚ Iedna prawdá w cáłem Kośćiele Bożem y po wszytkie^m^ świećie od Apostołow Swiętych y od Oycow świecąca. Nie w heretykow tedy w iednem kąćie y to niezgodna prawdá, álbo raczey monstrum naturae nie prawdá.
Rzekł Iozaphát: Ieśli też rodźic moy z powieśći Náuk ludźi w tem biegłych niemiał o
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 113
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
