, Qui color albus erat, nunc est contrarius albo.
ALFONS Król Sycylijski miał Kruka białego, według Jonstona, który sekret podaje, aby wszystkie takie były; tojest jajca ich mózgiem kocim smarować, pod kurę białą na zimnym miejscu podkładając. Ale i za mojej pamięci Roku 1739 w Gwozdcu Dobrach Imści Pana KALINOWSKIEGO Starosty Winnickiego zastrzelony biały Kruk, i w Bibliotece wraz z czarnym wilkiem i wierszem następującym zawieszony:
Ille ego Gwozdcensis Corvus lustrator eremi, Penna cui niveo, tincta colore fuit. Tertius Augustus Regni tùnc Sceptra tenebat, Traiectus plumbi grandine quando fui. Obstupuit praesens, veniens mirabitur aetas, Quod plumis Cygnus, corpore Corvus eram.
Symbolista człeka
, Qui color albus erat, nunc est contrarius albo.
ALFONS Krol Sycyliyski miał Kruka białego, według Ionstona, ktory sekret podaie, aby wszystkie takie były; toiest iayca ich mozgiem kocim smarować, pod kurę białą na zimnym mieyscu podkładaiąc. Ale y za moiey pamięci Roku 1739 w Gwozdcu Dobrach Imści Pana KALINOWSKIEGO Starosty Winnickiego zastrzelony biały Kruk, y w Bibliotece wraz z czarnym wilkiem y wierszem następuiącym zawieszony:
Ille ego Gwozdcensis Corvus lustrator eremi, Penna cui niveo, tincta colore fuit. Tertius Augustus Regni tùnc Sceptra tenebat, Traiectus plumbi grandine quando fui. Obstupuit praesens, veniens mirabitur aetas, Quod plumis Cygnus, corpore Corvus eram.
Symbolista człeka
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 611
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
ten czas zażywano, zakropiwszy się tedy po razu po dwa że się i głowa trochę zawróciła az się potym i spać zachciało Jaki taki położywszy się na trawie śpi. Słuzył znami kaczewski Radomianin wielki przechera i mówi Panie Janie co mamy pięść pod głowę kłaść układzmy się miasto poduszki na tym Moskalu, alezał blisko tłusty Moskal zastrzelony. Ja tedy mówię dobrze dla kompanijej. On tedy z jednej strony ja z drugą położylizmy głowy, i takiesmy zasnęli konie do rąk zacugle do rak okręciwszy i takiesmy spali ze trzy godziny az Kiedy już nadednim tak wnim coś grudieknęło żeśmy się obydwa porwali podobno to tam jeszcze co było zataiło Ducha, skoro
tęn czas zazywano, zakropiwszy się tedy po razu po dwa że się y głowa trochę zawrociła az się potym y spac zachciało Iaki taki połozywszy się na trawie spi. Słuzył znami kaczewski Radomianin wielki przechera y mowi Panie Ianie co mąmy pięść pod głowę kłaść układzmy się miasto poduszki na tym Moskalu, alezał blisko tłusty Moskal zastrzelony. Ia tedy mowię dobrze dla kompaniiey. On tedy z iedney strony ia z drugą połozylizmy głowy, i takiesmy zasnęli konie do rąk zacugle do rak okręciwszy y takiesmy spali ze trzy godziny az Kiedy iuz nadednim tak wnim cos grudieknęło zesmy sie obydwa porwali podobno to tam ieszcze co było zataiło Ducha, zkoro
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 93v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
w ostrym czolniku śrzodkiem samym lata Palców dziełem: a tego miedzy postawami/ Płocha/ wkarbowanemi/ potrąca/ zębami. Rękawy zawinąwszy obie pospieszają/ Rąk nie czują/ ochotą pracej dorażają. Tam szkarłat/ który świadom kotłów Tyrskich/ tkają/ I cieni cienkich/ słabej różnice/ dodają. Jaka pod deszcz/ Słońcami Tęcza zastrzelona/ Niebo długie malować zwykła zachylona: W której barw rozmaitych/ lub na tysiąc stawa/ Rozstępowanie samo/ oczy w melkę wdawa: Jedno prawie a jedno/ co się zsobą styka/ Ostateczne pokrajki różnica zamyka. Tam i złoto ciągnione/ miedzy nici sadzą/ I starodawne dzieje na płótnie porwadzą. W Marsa
w ostrym czolniku śrzodkiem sámym lata Pálcow dźiełem: á tego miedzy postáwámi/ Płochá/ wkárbowánemi/ potrąca/ zębámi. Rękawy záwinąwszy obie pospieszáią/ Rąk nie czuią/ ochotą pracey dorażáią. Tám szkárłát/ ktory świádom kotłow Tyrskich/ tkáią/ Y cieni ćienkich/ słábey rożnice/ dodáią. Iáka pod deszcz/ Słoncámi Tęczá zástrzelona/ Niebo długie málowáć zwykłá záchylona: W ktorey barw rozmáitych/ lub ná tyśiac sstawa/ Rozstępowánie sámo/ oczy w melkę wdawa: Iedno práwie á iedno/ co się zsobą styka/ Ostáteczne pokráyki rożnicá zámyka. Tám y złoto ćiągnione/ miedzy nići sádzą/ Y stárodawne dźieie ná płotnie porwádzą. W Marsá
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 128
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
weseli się. Burda Lapitska z Centaurami. Księga Dwunasta. Ewryt Centaur zabit. Przeobrażenia Księga Dwunasta. Przeobrażenia Księga Dwunasta. Przeobrażenia Cylarus i Hylonome. Cylarus postrzelon skonał. Hylonome po nim się zabliła. Przeobrażenia Latreus gębuje. Księga Dwunasta. Przeobrażenia Caneus w ptaka. Księga Dwunasta. Peryklimenic w rozmaite osoby. Przeobrażenia Peryklimenes zastrzelony. Neptun Faeba na Achila podwidzi. Księga Dwunasta. Faebus w człowieczą postawę. Achiles żabił. Achiles mur Grecki. Przeobrażenia tantalowie Agamemnon król Grecki. P. OWIDIVSZA NASONA METAMORFOSEON. TO JEST PRZEOBRAŻENIA Księga Trzynasta.
ZAsieldli Hetmano wie/ gmin do koła stanie: Ku nim Ajaks pan tarcze sidmioraźnej/ wstanie: Więc
weseli się. Burdá Lápitska z Centaurámi. Kśięgá Dwánasta. Ewryt Centaur zabit. Przeobráżenia Kśięgá Dwánasta. Przeobráżenia Kśięgá Dwánasta. Przeobráżenia Cylárus y Hylonome. Cylárus postrzelon skonał. Hylonome po nim się zabliłá. Przeobráżenia Látreus gębuie. Kśięgá Dwánasta. Przeobráżenia Caneus w ptaka. Kśięgá Dwánasta. Peryklimenic w rozmaite osoby. Przeobráżenia Peryklimenes zastrzelony. Neptun Phaeba na Achilá podwidźi. Kśięgá Dwánasta. Phaebus w człowieczą postawę. Achiles żábił. Achiles mur Graecki. Przeobráżenia tántálowie Agámemnon krol Graecki. P. OWIDIVSZA NASONA METAMORPHOSEON. TO IEST PRZEOBRAŻENIA Kśięgá Trzynasta.
ZAśieldli Hetmáno wie/ gmin do kołá stánie: Ku nim Aiáx pan tarcze śidmioráźney/ wstánie: Więc
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 314
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
