sławnej perły, buntując się niegdy przeciwko watykańskiej głowie, niewiernych odszczepieńców sekta, kiedy przez zjednoczenie się z Kościołem katolickim za odwagę przodkujących Komorowskich ona moc tyrańska do szczętu zniesiona i na głowę porażona została.
Ta dzielność i w Pietrze Komorowskim za Macieja, węgierskiego króla, wieczną po sobie zostawiła pamiątkę, którego już by była cale zgardzona, zrujnowana sława, gdyby ją była tego odważnego Herkulesa heroiczna nie sekundowała ręka. Tąż odwagą upadającą podźwignął koronę, którą nieprzyjacielskie głowy z wieczną pamiątką z dumnych postrącał karków. Stąd tej zacnej próżapiji wysokie urosły enkomia tak dalece, że też udzielnych książąt częste o to zostawały rozróżnienia, który by miał z nich pierwyj tak
sławnej perły, buntując się niegdy przeciwko watykańskiej głowie, niewiernych odszczepieńców sekta, kiedy przez zjednoczenie się z Kościołem katolickim za odwagę przodkujących Komorowskich ona moc tyrańska do szczętu zniesiona i na głowę porażona została.
Ta dzielność i w Pietrze Komorowskim za Macieja, węgierskiego króla, wieczną po sobie zostawiła pamiątkę, którego już by była cale zgardzona, zrujnowana sława, gdyby ją była tego odważnego Herkulesa heroiczna nie sekundowała ręka. Tąż odwagą upadającą podźwignął koronę, którą nieprzyjacielskie głowy z wieczną pamiątką z dumnych postrącał karków. Stąd tej zacnej prozapiji wysokie urosły enkomia tak dalece, że też udzielnych książąt częste o to zostawały rozróżnienia, który by miał z nich pierwyj tak
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 19
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
Boski/ gdy zjadł jabłko z drzewa Zakazanego które podała mu Ewa. Adam jednym występkiem zakaz Boży zdeptał/ Do którego przestępstwa miał/ który mu szeptał/ Autora węza w raju/ a do takiej troski Przyszedł/ i w taki w padł żal za ów mandat Boski Z gwałcony/ że od siebie rozkaz Boży widząc W zgardzony/ w ciemne knieje biegł/ sobą się brzydząc. A z pokory stawszy się/ jak małą dzieciną/ Bieżąc po lesie/ ukrył siebie pod gęstwiną Drzewa/ gdzie łzy wylewał/ jako jakie zdroje Z wilgich zrzenic swych/ bacząc złe przestępstwo swoje. Ja nieszczęsny potomek Adama pierwszego Nieszczęsnego rodzica narodu ludzkiego Nieszczęśliwie na ten świat
Boski/ gdy źiadł iabłko z drzewá Zakázánego ktore podáłá mu Ewá. Adám iednym występkiem zákáz Bozy zdeṕtáł/ Do ktorego ṕrzestępstwá miał/ ktory mu szeptáł/ Authorá węzá w ráiu/ á do tákiey troski Przyszedł/ y w táki w pádł żál zá ow mandát Boski Z gwáłcony/ że od siebie roskaz Boży widząc W zgárdzony/ w ćiemne knieie biegł/ sobą się brzydząc. A z ṕokory stáwszy się/ iak małą dźiećiną/ Bieżąc ṕo leśie/ ukrył śiebie pod gęstwiną Drzewá/ gdźie łzy wylewał/ iako iakie zdroie Z wilgich zrzenic swych/ bacżąc złe przestępstwo swoie. Iá nieszcżęsny potomek Adama pierwszego Nieszcżęsnego rodźica národu ludzkiego Nieszcżęśliwie ná ten świat
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 8
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
Boga/ I jego nie mieć łaski? o karaż to sroga!
Tę mi łaskę wyswiadczył grzech mój niecnotliwy/ Ten mi dał upominek bardzo nie życzliwy/ Tę nagrodem odebrał/ że mię rozmaitą Dręczy ustawnie męką/ i nie pospolitą Trapi karą. Właśnie mię ma za zabitego/ I traktuje mię jako chłystka w zgardzonego/ Którego trafia kijem kat zjadły po grzbiecie: Tak ja mam grzbiet pobity/ i ledwie po świecie Chodzę/ będąc od grzechów mych pokołatany/ Pobity/ poraniony/ i poturbowany/ Tak że po ziemi czołgam obciążon słabością/ A byt mój napełnion jest żołcią/ i gorzkością. Grzech okrucieństwo. Lamentu dzień trzeci
O z
Boga/ Y iego nie mieć łaski? o káraż to srogá!
Tę mi łáskę wyswiadcżył grzech moy niecnotliwy/ Ten mi dał upominek bardzo nie życżliwy/ Tę nagrodęm odebrał/ że mię rozmaitą Dręcży ustáwnie męką/ y nie pospolitą Trapi karą. Własnie mię ma zá zabitego/ Y traktuie mię iako chłystká w zgardzonego/ Ktorego tráfiá kiiem kát ziádły po grzbiećie: Ták iá mám grzbiet ṕobity/ y ledwie po świećie Chodzę/ będąc od grzechow mych pokołátány/ Pobity/ porániony/ y poturbowány/ Ták że po źiemi cżołgám obćiążon słábośćią/ A byt moy nápełnion iest żołćią/ y gorzkośćią. Grzech okrućienstwo. Lámentu dźień trzeći
O z
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 86
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
i Uczniów Pańskich jedna rada, Gdy pobożni tak ludzie częścią swem przykładem, Częścią nauką budzą nas, abyśmy śladem Pańskich sług śli w bezpieczny ten stan, choć niewiele Jest tych, którzyby biegli ochotnie i śmiele, A tych siła, co idą na drogę straconą, Nie dla tego ta ma być nauka w zgardzoną, Bo jak słońce gdy z krain podziemnych wychodzi, I po ziemskiem okręgu swój złoty rozwodzi Promień, a oraz wszytkim dostatecznie w oczy Powstałym ze snu wdzięczną światłość w schodząc toczy, Ze kto swój zamruzywszy, gwałtem wzrok nikczemny Niechce nań patrząc, albo stroni w loch podziemny Od niego, niegodne jest dla tego
y Vczniow Páńskich iedná rádá, Gdy pobożni ták ludźie częśćią swem przykłádem, Częśćią náuką budzą nas, ábysmy śládem Páńskich sług śli w bespieczny ten stan, choć niewiele Iest tych, ktorzyby biegli ochotnie y śmiele, A tych śiłá, co idą ná drogę stráconą, Nie dla tego tá ma bydź náuká w zgárdzoną, Bo iák słońce gdy z kráin podziemnych wychodźi, Y po źiemskiem okręgu swoy złoty rozwodźi Promień, á oraz wszytkim dostátecznie w oczy Powstáłym ze snu wdźięczną świátłość w schodząc tocży, Ze kto swoy zámruzywszy, gwałtem wzrok nikczemny Niechce nań patrząc, álbo stroni w loch podźiemny Od niego, niegodne iest dla tego
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 109
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
wyniosłe są nakształt Cyprysu, który żadnego nie przynosi owocu. Dobrze Aleksander Wielki Chenrykowi powiedział obaczywszy że mu się chce przyslugować pochlebstwem. Miły Błażnie, tym pochlebstwem nie przynoś nagany postepkom i sławie mojej. Tążby monettą słusznie yteraz placić Pochlebcom, co drwią pisząc w nadzieję pożytku i sławy miasto której potym, ręce pełne w zgardzonego mając głupstwa, stawają w placu pośmiewiska i nagany pewnej. B. Ostro ty przycinasz ubogim Poetom, radżę milcz, to uniesieszli się dalej z taką mową, widzę to na oko, iż Homerus, Pindarus, Anakreonta, Ovidius, Virgilius, Enniusz Sofocles, Seneka, Plautus, Terentius, Tibullus, Katulus,
wyniosłe są nákształt Cyprysu, ktory żadnego nie przynośi owocu. Dobrze Alexánder Wielki Chẽrykowi powiedźiał obaczywszy że mu się chce przyslugowáć pochlebstwem. Miły Błażnie, tym pochlebstwem nie przynoś nágány postepkom y sławie moiey. Tążby monettą słusznie yteraz placić Pochlebcom, co drwią pisząc w nádźieię pożytku y sławy miásto ktorey potym, ręce pełne w zgárdzonego máiąc głupstwá, stawáią w plácu pośmiewiská y nágány pewney. B. Ostro ty przyćinasz vbogim Poetom, rádźę milcz, to unieśieszli się dáley z táką mową, widzę to ná oko, iż Homerus, Pindárus, Anákreontá, Ovidius, Virgilius, AEnniusz Sophocles, Senecá, Plautus, Terentius, Tibullus, Catulus,
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 109
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
a do wczasów i honorków własnych chętkę/ wszytkie pokusy i najazdy szatańskie skryte i jawne/ wszytkie języki ludzkie uszczypliwe/ i pochlebne/ wszytkie nadzieje/ obłudy/ obietnice tego świata jako gnój depcą/ jako pajęczynę targają/ jako psa zgniłego nienawidzą/ a przy Bogu swoim ukrzyżowanym/ nagim/ ubogim/ zbolałym/ skrwawionym/ zgardzonym/ zgłupiałym/ umarłym/ nieodmienną wierności i miłości/ i mężności statecznością trwają/ i stoją z-podziwieniem świata/ z-postrachem piekła/ z-pociechą Chrystusa/ z-pochwałą Boga/ z-rozweseleniem nieba/ z-dostąpieniem wiecznego żywota i królestwa. Część wtóra/ Ćwiczenie 21. Drogi doskonałości Chrześć: Część wtóra/ Ćwiczenie
á do wczásow i honorkow własnych chętkę/ wszytkie pokusy i náiázdy szátáńskie skryte i iáwne/ wszytkie ięzyki ludzkie vszczypliwe/ i pochlebne/ wszytkie nadźieie/ obłudy/ obietnice tego świátá iáko gnoy depcą/ iáko páięczynę tárgáią/ iáko psá zgniłego nienawidzą/ á przy Bogu swoim vkrzyżowánym/ nágim/ vbogim/ zbolałym/ skrwáwionym/ zgárdzonym/ zgłupiáłym/ vmárłym/ nieodmienną wiernośći i miłośći/ i mężnośći státecznośćią trwáią/ i stoią z-podźiwieniem świátá/ z-postráchem piekłá/ z-poćiechą Chrystusá/ z-pochwałą Bogá/ z-rozweseleniem niebá/ z-dostąpieniem wiecznego żywotá i krolestwá. Część wtora/ Cwiczenie 21. Drogi doskonáłośći Chrześć: Część wtora/ Cwiczenie
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 198
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
