Aż dopiął czego złość pragnęła skryta I ambicja krwie naszej nie syta XLVII Mógł go był pewnie z imprez tak wysokich Pod Dyrrachium Pompejusz zrażyć Kiedy go począł po niwach szerokich W przegranej chlustać, bić, siec, ranić, kazić, Ale w umysłach poczciwość głębokich Nie pozwalała krwie szlacheckiej razić I wolał potym wszcześciu swym szwankować Niźli się juszyć i wekrwi bobrować XLVIII. Na co w Farsalskim on nie pomniał boju Tyranizując Rzymian bez litości I przez dni kilka bawiąc w tym poboju Z trupów się nie mógł nacieszyć wielkości, Niechciał z Pompejem nigdy do pokoju Bojąc się Sądu i kary za złości Pomniem to wszyscy, i nie trzeba skryptu Ze gonił za nim
Asz dopiął czego złość pragnęła skryta I ambicya krwie naszey nie syta XLVII Mogł go był pewnie z imprez tak wysokich Pod Dyrrachium Pompejusz zrażić Kiedy go począł po niwach szerokich W przegraney chlustać, bić, siec, ranić, kaźić, Ale w umysłach poczćiwość głębokich Nie pozwalała krwie szlacheckiey raźić I wolał potym wszcześciu swym szwankowac Nizli się iuszyć y wekrwi bobrować XLVIII. Na co w Pharsalskim on nie pomniał boiu Tyrannizuiąc Rzymian bez litośći I przez dni kilka bawiąc w tym poboiu Z trupow śię nie mogł naćieszyć wielkośći, Niechćiał z Pompeiem nigdy do pokoiu Boiąc śię Sądu y kary za złośći Pomniem to wszyscy, y nie trzeba skryptu Ze gonił za nim
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 14
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
