Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.

arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 23 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 Rozum szwankuje/ pamięć schnie/ moc ginie. Mieszek się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] ; ból za bólem płynie/ Zdawnych nowy się co KochProżnLir 1674
1 Rozum szwánkuie/ pámięć schnie/ moc ginie. Mieszek się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] ; bol zá bolem płynie/ Zdawnych nowy się co KochProżnLir 1674
2 więc trapić zwykło wojenne obozy. Znosić trzeba w pochyłym kurcząc [kurczyć:pcon:imperf] się [się:qub] szałasu: Gdzie od uciążliwego karki trzeszczą wczasu. Ziemia KochProżnLir 1674
2 więc trapić zwykło woienne obozy. Znośić trzebá w pochyłym kurcząc [kurczyć:pcon:imperf] się [się:qub] száłásu: Gdźie od vćiążliwego kárki trzeszczą wczásu. Ziemiá KochProżnLir 1674
3 rozedmą przykre duchy. W burzliwem niebie i niewczasach Zołdat się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] po szałasach, Tęsknią i naszy na przestrzeni, Jako TwarSRytTur między 1631 a 1661
3 rozedmą przykre duchy. W burzliwem niebie i niewczasach Zołdat się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] po szałasach, Tesknią i naszy na przestrzeni, Jako TwarSRytTur między 1631 a 1661
4 : gdzie się tamta więcej rozprzestrzenia, tam druga bardziej kurczyć [kurczyć:inf:imperf] się [się:qub] musi, co się jednej ujmuje, drugiej się przydaje KonSSpos między 1760 a 1763
4 : gdzie się tamta więcej rozprzestrzenia, tam druga bardziej kurczyć [kurczyć:inf:imperf] się [się:qub] musi, co się jednej ujmuje, drugiej się przydaje KonSSpos między 1760 a 1763
5 że na słocie pęcnieje, podczas wiatru i słońca bardzo się [się:qub] kurczą [kurczyć:fin:pl:ter:imperf] , i dach czynią jak rzeszoto, w tedy nagła ChmielAteny_III 1754
5 że na słocie pęcnieie, podczas wiatru y słońca bardzo się [się:qub] kurczą [kurczyć:fin:pl:ter:imperf] , y dach czynią iak rzeszoto, w tedy nagła ChmielAteny_III 1754
6 zabijesz cwieka: ale że i to drzewo na słońcu kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] i paczy, dach jest rzeszotowy z nich nie gontowy ChmielAteny_III 1754
6 zabiiesz cwieka: ale że y to drzewo na słońcu kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] y paczy, dach iest rzeszotowy z nich nie gontowy ChmielAteny_III 1754
7 ! Pal te żyły, a mów tak: „ Kurczycie [kurczyć:fin:pl:sec:imperf] się [się:qub] , żyły, Bodaj się tej łotryni członki tak kurczyły SzymSiel 1614
7 ! Pal te żyły, a mów tak: „ Kurczycie [kurczyć:fin:pl:sec:imperf] się [się:qub] , żyły, Bodaj się tej łotryni członki tak kurczyły SzymSiel 1614
8 Państwa? a Polska lubo przy obfitszym kraju, czemu się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] ? gotowa disparitatis ratio ex modo vivendi. Cudzoziemiec chociaż BystrzPol 1733
8 Páństwá? á Polská lubo przy obfitszym kráju, czemu się [się:qub] kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] ? gotowa disparitatis ratio ex modo vivendi. Cudzoźiemiec chociaż BystrzPol 1733
9 , laty przytartszemu Wybaczysz czytelniku. Gdy zima przyśpieszy, Kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] to, czym wiosna, lub lato cię cieszy, GośPos 1732
9 , láty przytartszemu Wybaczysz czytelniku. Gdy źimá przyśpieszy, Kurczy [kurczyć:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] to, czym wiosna, lub láto cię cieszy, GośPos 1732
10 wolnym powietrzu, w cieniu. Pod czas suchej eryj kurcząc [kurczyć:pcon:imperf] się [się:qub] strona, a pod czas wilgotnej wyciągając, w którym BystrzInfElem 1743
10 wolnym powietrzu, w cieniu. Pod czas suchey aeryi kurcząc [kurczyć:pcon:imperf] się [się:qub] strona, á pod czas wilgotney wyciągáiąc, w ktorym BystrzInfElem 1743


Copyright © Instytut Języka Polskiego PAN