/ że albo w posagu ustąpić musisz/ nie tylko żeś nie miłym gościem u starszych Sostr/ ale jeśli osobliwie młodą badrzo bierzesz/ i z samej nie że wszytkim będziesz miał ukontentowanie. i tenże pożytek będziesz miał/ co ów/ który na niedojrzały owoc pragnie że nim go dostanie/ natrzęsie się drzewem/ natłucze się gałęziem/ i sam się uszamoce; a dostawszy/ potym przykry smak w nim uczuje; że mu śćerpną zęby. Dla tegoż na ZŁOTE JARZMO ODPOWIEDZ DAMY na ZŁOTE JARZMO
Jeśli z Bezżennych, wyniść życzysz alaspasów, A do Małżeńskich myślisz pobierać się wczaasów. Starszej się kłaniaj Siostrze; uznasz chęć w staraniu, Ile
/ że álbo w poságu ustąpić muśisz/ nie tylko żeś nie miłym gośćiem u stárszych Sostr/ ále ieśli osobliwie młodą bádrzo bierzesz/ y z sámey nie że wszytkim będźiesz miał ukontentowánie. y tenże pożytek będźiesz miał/ co ow/ ktory ná niedoyrzáły owoc prágnie że nim go dostánie/ nátrzęśie się drzewem/ nátłucze się gałęźiem/ y sam śię uszámoce; á dostáwszy/ potym przykry smák w nim uczuie; że mu śćerpną zęby. Dla tegoż ná ZŁOTE IARZMO ODPOWIEDZ DAMY ná ZŁOTE IARZMO
Ieśli z Bezżennych, wyniść życzysz áláspásow, A do Małżeńskich myślisz pobieráć się wczaásow. Stárszey się kłániay Siostrze; uznasz chęć w stárániu, Ile
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 33
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
brzuchu niosąc/ i złości poczęte. Toż się nocy jutrzejszej toż i dalszych stało. Owa się widzieć miłą Cynarze zachciało/ Po tak wielu odprawin: roświecić kazawszy/ I grzech/ i córkę uznał. tedy zaniemiawszy/ Z żałości szable popadł: Mira wypierzchneła/ A ćmą/ i nocnym darem śmierci się umkneła. Natłukszy się po polach/ z Arabskich gdzie siła Palm roście/ i sPanchajskich włości ustąpiła. A przez dziewięć mięsięcy całych się terała: Aż błędna w Sabejskiej się ziemicy została: Już ledwie brzemię znosząc. tam w prostym sposobie I śmierci się lękając/ i z zdrowiem cknąc sobie Tej zażywię modlitwy: o Bóstwa sąliście Które pokornym kwoli
brzuchu niosąc/ y złośći poczęte. Toż się nocy iutrzeyszey toż y dálszych sstáło. Owa się widźieć miłą Cynárze záchćiáło/ Po tak wielu odpráwin: roświećić kazawszy/ Y grzech/ y corkę vznał. tedy zániemiawszy/ Z żałośći száble popadł: Mirá wypierzchnełá/ A ćmą/ y nocnym dárem śmierći się vmknełá. Nátłukszy się po polách/ z Arábskich gdźie śiłá Palm rośćie/ y zPáncháyskich włośći vstąpiłá. A przez dźiewięć mięśięcy cáłych się teráłá: Aż błędna w Sábeyskiey się źiemicy zostáłá: Iuż ledwie brzemię znosząc. tam w prostym sposobie Y śmierći się lękáiąc/ y z zdrowiem cknąc sobie Tey záżywię modlitwy: o Bostwá sąliśćie Ktore pokornym kwoli
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 258
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
lać/ Ifigenia/ z czeladzią rzewliwą/ Przejednana bogini/ samasz zarzuciła Oczy obłokiem/ i jak sprawa się toczyła/ W pojśrzód ofiernej ciżby/ i nabożnych za nią/ Micenkę przerobiła podrzuciwszy łanią, Tak gdy przyzwoitą krew bogini przyjęła/A Diany furia/ i morska stanęła/ Wiatry okrętów tysiąc po sobie przyjmują. I natłukszy się w piaski Trojańskie wstępują. Jest w pół okręgu miejsce/ w śrzód nieba górnego/ Wcąż morza/ ziemie/ świata granica trojego: Skąd oko by nadalej wszech rzeczy donosi/ I głos wszelki/ do uszu dziurawych/ się znosi. Wieść trzyma: pokoj sobie na strychu obrała. Weścia gwałt/ dziur tysiacmi dachu
lać/ Iphigenia/ z czeládźią rzewliwą/ Przeiednána bogini/ samasz zárzućiłá Oczy obłokiem/ y iák spráwá się toczyłá/ W poyśrzod ofierney ćiżby/ y nabożnych zá nią/ Micenkę przerobiłá podrzućiwszy łánią, Ták gdy przyzwoitą krew bogini przyięłá/A Diány furya/ y morska stánęłá/ Wiátry okrętow tyśiac po sobie przyimuią. Y natłukszy się w piaski Troianskie wstępuią. Iest w puł okręgu mieysce/ w śrzod niebá gornego/ Wcąż morza/ źiemie/ świáta granicá troiego: Zkąd oko by nadaley wszech rzeczy donośi/ Y głos wszelki/ do vszu dźiuráwych/ się znośi. Wieść trzyma: pokoy sobie na strychu obrałá. Weśćia gwałt/ dźiur tyśiacmi dáchu
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 294
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
