, połóż w końcie aby przegnił, tym sokiem potym pióro maczając, smaruj szpary. Item nie mnożą się wtym łóżku pluskwy, które sokiem ogórka leśnego nasmarowane. Item utrzej cebuli z octem, albo z żołcią byka, lub z żołcią kozła, zmieszaj ocet i starą oliwę, i tym nasmaruj miejsca, gdzie pluskwy się płodzą, muszą zginąć. Item kadzenie zbytnie burztynem te gubi robactwo. Item weź piołunu, ruty, oliwy starej, wody, ile potrzeba, warz to wespół, aż woda wywre. Potym wycedź oliwę, i przyłóż sadła wieprzowego; uczyń z tego maść, którą smaruj w ścianach szpary, u łóżka nogi, deski.
, położ w końcie aby przegnił, tym sokiem potym pioro maczaiąc, smaruy szpary. Item nie mnożą się wtym łożku pluskwy, ktore sokiem ogorka leśnego nasmarowane. Item utrzey cebuli z octem, albo z żołcią byka, lub z żołcią kozła, zmieszay ocet y starą oliwę, y tym nasmaruy mieysca, gdzie pluskwy się płodzą, muszą zginąć. Item kadzenie zbytnie burztynem te gubi robactwo. Item weź piołunu, ruty, oliwy starey, wody, ile potrzeba, warz to wespoł, aż woda wywre. Potym wycedź oliwę, y przyłoż sadła wieprzowego; uczyń z tego maść, ktorą smaruy w scianach szpary, u łoszka nogi, deski.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 459
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
czas barzo nie mały/ nigdy się nie odmieniał/ jakoż istnie tak urodzonym był: Jakim to sposobem się stało wiedzieć nie mogę/ ale imaginatione forti, to jest za usilnym pomyśleniem częstokroć sieła się takiego trafia/ a przykładając prace i pilności któżkolwiek chcieć będzie/ może dowieść. Co podobnego jako i ono Jakobowe pstre płodziły się owce. O tych tedy wszytkich sierściach mieszanych jednakowo rozumiem/ bo jako rzadka się z nich najduje w rosłych a prawie przednich koniach/ tak też i zrzadka takich sierści prawie dobrego znajdzie konia. Piękności tedy niektóre z nich przydają/ ale dobroci mało w sobie zamykają. Pierwsze. O przymiotach Końskich złość znaczących. Rozdział
czás bárzo nie máły/ nigdy się nie odmieniał/ iákoż istnie ták vrodzonym był: Iákim to sposobem się sstáło wiedźieć nie mogę/ ále imaginatione forti, to iest zá vśilnym pomyśleniem częstokroć śiełá się tákiego tráfia/ á przykłádáiąc prace y pilnośći ktożkolwiek chćieć będźie/ może dowieść. Co podobnego iáko y ono Iákobowe pstre płodźiły się owce. O tych tedy wszytkich śierśćiách mieszánych iednákowo rozumiem/ bo iáko rzadka się z nich náyduie w rosłych á práwie przednich koniách/ ták też y zrzadká tákich śierśći práwie dobrego znaydźie koniá. Pięknośći tedy niektore z nich przydáią/ ále dobroći máło w sobie zámykáią. Pierwsze. O przymiotách Końskich złość znáczących. Rozdział
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Bijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
aby koń do przypuszczenia ku uchowaniu nie był młodszy od lat sześciu/ gdy prawie mocy zupełnych dostąpi/ bo gdyby młodszego używano/ bez wątpienia jeszcze małego przyrodzenia nie zupełnych mocy będąc/ ani sam w sobie nie postanowiony/ mdłe i drobne potomstwo wydać musi. gdyż i ono ktemu: Fortibus generantur fortes, Z dużych duży się płodzą/ nie omylna. Także aby do tej prace używan nie był nadalej do lat szesnastu/ abo ośmnastu: bo co starzy ludzie opisują do lat trzydziestu/ i to namniej mi nie dziw/ jeśli sami do kilku set lat żywi bywali/ że i bydlęta w one wieki tak długo nienaruszonej mocy trwały/ rzecz podobna.
áby koń do przypuszczenia ku vchowániu nie był młodszy od lat sześćiu/ gdy práwie mocy zupełnych dostąpi/ bo gdyby młodszego vżywano/ bez wątpienia ieszcze máłego przyrodzenia nie zupełnych mocy będąc/ áni sam w sobie nie postánowiony/ mdłe y drobne potomstwo wydáć muśi. gdyż y ono ktemu: Fortibus generantur fortes, Z dużych duży się płodzą/ nie omylna. Tákże áby do tey prace używan nie był nadáley do lat szesnastu/ ábo osmnastu: bo co stárzy ludźie opisuią do lat trzydźiestu/ y to namniey mi nie dźiw/ iesli sámi do kilku set lat żywi bywáli/ że y bydlętá w one wieki ták długo nienáruszoney mocy trwáły/ rzecz podobna.
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Cijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
