się ludzie, Factus est iustitia; niepokoje na stronę, Et in terra pax. Za sprawiedliwością idzie pokoj, i kiedy się już ta sprawiedliwość pokazuje, zaiste z-tobą Naturo ludzka Bóg jest, Dominus tecum ciebie uspokaja. 10. DRUGĄ PARĘ, w-której chodzi pokoj opisuje Psalm. Iustitia et pax osculatae sunt; pocałowały się z-sobą, i połączyły sprawiedliwość, i po- koj: mówi Augustyn Z. na to miejsce: chceszli pokoju, nie krzywdź, fac iustitiam et habebis pacem, vt osculentur se iustitia et pax. Mówi dalej Augustyn Z. przyjaźń nie-rozerwana, między sprawiedliwością i pokojem, a ty chciałbyś pokoju,
się ludźie, Factus est iustitia; niepokoie ná stronę, Et in terra pax. Zá spráwiedliwośćią idźie pokoy, i kiedy się iuż tá spráwiedliwość pokázuie, záiste z-tobą Náturo ludzka Bog iest, Dominus tecum ćiebie vzpokaia. 10. DRUGĄ PARĘ, w-ktorey chodźi pokoy opisuie Psalm. Iustitia et pax osculatae sunt; pocáłowáły się z-sobą, i połączyły spráwiedliwość, i po- koy: mowi Augustyn S. ná to mieysce: chceszli pokoiu, nie krzywdź, fac iustitiam et habebis pacem, vt osculentur se iustitia et pax. Mowi dáley Augustyn S. przyiáźń nie-rozerwána, między spráwiedliwośćią i pokoiem, á ty chćiałbyś pokoiu,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 13
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
zaiste mówi pokoj do ludu swego/ i do świętych swoich: byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali. 10. Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym/ którzy się go boją: a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej. 11. Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą: sprawiedliwość i pokoj pocałują się. 12. Prawda z ziemie wyroście: a sprawiedliwość z nieba wyjrży. 13. Da też PAN i czesne dobra: a ziemia nasza wyda owoc swój. 14. Sprawi/ że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie/ gdy postawi na drodze nogi swoje. PSALM LXXXVI. I. Prorok w bawienia z ciężkości żądając,
zájiste mowi pokoj do ludu swego/ y do świętych swojich: byle śię jedno záś do głupstwá nie wracáli. 10. Zájisteć bliskie jest zbáwienie jego tym/ ktorzy śię go boją: á przebywáć będźie chwałá jego w źiemi nászey. 11. Miłośierdźie y prawda spotkáją śię z sobą: spráwiedliwość y pokoj pocáłują śię. 12. Prawdá z źiemie wyrośćie: á spráwiedliwość z niebá wyjrży. 13. Da też PAN y cżesne dobrá: á źiemiá nászá wyda owoc swoj. 14. Spráwi/ że spráwiedliwość przed twarzą jego pojdźie/ gdy postáwi ná drodze nogi swoje. PSALM LXXXVI. I. Prorok w bawienia z ćieszkośći żądájąc,
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 594
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
