z sobą się nie zdadzą. 386 (N). MĄŻ NAGI ŻONĘ GONI
Mijając dwór szlachecki, imo same wrota, Kwietna była, jeśli się nie mylę, sobota, Aż zgiełk słysząc po domu, przytrzymam kęs konia, Aż pani ze drzwi bieży, aż za nią pogonią. Pan nagi, z opalonym wypadnie powerkiem; Ten się niespodziewanym wywróci usterkiem, Ale się w skok porwawszy, dogania jej, a ta, Widzący mnie za płotem, woła: Gwałtu, rata! Zapomniałem się w miejscu, patrząc na to dziwo; Tego człeka znam dawno, nie szalał jak żywo. Czy kogut chce na wiosnę czuba wstrząsnąć kurze,
z sobą się nie zdadzą. 386 (N). MĄŻ NAGI ŻONĘ GONI
Mijając dwór szlachecki, imo same wrota, Kwietna była, jeśli się nie mylę, sobota, Aż zgiełk słysząc po domu, przytrzymam kęs konia, Aż pani ze drzwi bieży, aż za nią pogonią. Pan nagi, z opalonym wypadnie powerkiem; Ten się niespodziewanym wywróci usterkiem, Ale się w skok porwawszy, dogania jej, a ta, Widzący mnie za płotem, woła: Gwałtu, rata! Zapomniałem się w miejscu, patrząc na to dziwo; Tego człeka znam dawno, nie szalał jak żywo. Czy kogut chce na wiosnę czuba wstrząsnąć kurze,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 165
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, cum suis Clavibus. Et quidem primam: Oppidum Krasne, et Villas Zahnowka, Stoińce, Kobyleckie, Jaroszyńce, Desce, Rohnawce, wielkie et małe, Sledzie, Silnica, Kutkowce, Strzelniki, Strzelczyńce, Zwedowy Kamień, Łuka Rahnawska, Stojany, Lewkowce, Jurkowka. Secundam Clavim, Oppidum Sutkowce, Pilinowka, Powerków, Bundzyn, Rusinków, Galiszyn, Kniazia Łuka. Tertiam, Oppidum Stanisławów, Villas Smołczany, Pasinków, Mosakowce, Tykoińce, Zdziałów wielki i mały. Quartam, Czerniechoucensem, Oppidum Czerniechowce, Villas Kalitynka, Kosy wielkie et małe, Szanderowka, Serby, Toropowa. Quintam Scianensem, Oppidum Sciana, Villas Spinkowce,
, cum suis Clavibus. Et quidem primam: Oppidum Krasne, et Villas Zahnowka, Stoińce, Kobyleckie, Jaroszyńce, Desce, Rohnawce, wielkie et małe, Sledzie, Silnica, Kutkowce, Strzelniki, Strzelczyńce, Zwedowy Kamień, Łuka Rahnawska, Stoiany, Lewkowce, Jurkowka. Secundam Clavim, Oppidum Sutkowce, Pilinowka, Powerkow, Bundzyn, Rusinkow, Galiszyn, Kniazia Łuka. Tertiam, Oppidum Stanisławow, Villas Smołczany, Pasinkow, Mosakowce, Tykoińce, Zdziałow wielki i mały. Quartam, Czerniechoucensem, Oppidum Czerniechowce, Villas Kalitynka, Kosy wielkie et małe, Szanderowka, Serby, Toropowa. Quintam Scianensem, Oppidum Sciana, Villas Spinkowce,
Skrót tekstu: KoniecSObl
Strona: 372
Tytuł:
Oblata
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
w wole. Więc z bliskiego miasteczka, a były już mrozy, Przyszły trzy albo cztery pełne mięsa wozy. Żydzi do ciepłej izby, odbiegszy na dworze; Nim nóż znajdzie, naostrzy, nim żyły wyporze, Dorwawszy się ogarów i mych chartów kupa, Uprzedzili do owej posługi biskupa. Bieżą Żydzi, porwawszy kije i powerki, A już nie tylko żyły, u kata i nerki. 7. BIAŁOGŁOWSKIE PEREGRYNACJE
Ba, wej, czegoć się jęły nasze białegłowy! Włóczyć po cudzych krajach — jeszcze młode wdowy, Którym Pismo po domach zakazuje w mieście, Dobrzeż mówiąc: w swym kącie kądziel prząść niewieście. Aż ony dzisia do Włoch
w wole. Więc z bliskiego miasteczka, a były już mrozy, Przyszły trzy albo cztery pełne mięsa wozy. Żydzi do ciepłej izby, odbiegszy na dworze; Nim nóż znajdzie, naostrzy, nim żyły wyporze, Dorwawszy się ogarów i mych chartów kupa, Uprzedzili do owej posługi biskupa. Bieżą Żydzi, porwawszy kije i powerki, A już nie tylko żyły, u kata i nerki. 7. BIAŁOGŁOWSKIE PEREGRYNACJE
Ba, wej, czegoć się jęły nasze białegłowy! Włóczyć po cudzych krajach — jeszcze młode wdowy, Którym Pismo po domach zakazuje w mieście, Dobrzeż mówiąc: w swym kącie kądziel prząść niewieście. Aż ony dzisia do Włoch
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 525
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Moskwa rozumieli że nowe przyszły posiłki ów zaś krzyk który i oni w obozie naszym słyszeli tłomaczyli sobie że to był triumf z posiłków nowo przychodzących.
Już tedy wyprowadzili wszystko, wojsko z owych Hulajgórodów i piechoty połowę nasz tez komunik wyszedł już owe szańce w tyle zostawiwszy z armat biją. A co raz to strzała okrutna jako powerek padnie między nas czasem w szeregi czasem tez przed szeregi zeliszje jako siekacz dziwujemy się co tam za łuki takie mają? Czy olbrzym jaki strzela z wielkiego łuku czy co? A nie wiedzielismy ze to Astrahanscy Tatarowie co oziemię oprze jeden drąg Łuku a drugi mu az nad głową stoperczy. Było tedy miedzy wodzami Constitutum że
Moskwa rozumieli że nowe przyszły posiłki ow zas krzyk ktory y oni w obozie naszym słyszeli tłomaczyli sobie że to był tryumf z posiłkow nowo przychodzących.
Iuz tedy wyprowadzili wszystko, woysko z owych Hulaygorodow y piechoty połowę nasz tez kommunik wyszedł iuz owe szance w tyle zostawiwszy z armat biią. A co raz to strzała okrutna iako powerek padnie między nas czasęm w szeregi czasem tez przed szeregi zeliszie iako siekacz dziwuięmy się co tam za łuki takie mają? Czy olbrzym iaki strzela z wielkiego łuku czy co? A nie wiedzielismy ze to Astrahanscy Tatarowie co ozięmię oprze ieden drąg Łuku a drugi mu az nad głową stoperczy. Było tedy miedzy wodzami Constitutum że
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 106
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
niej Klucz Pierwszy: Kraśne, miasto; wsi: Zahnowka, Stoince, Kobyleckie, Jaroszynce, Desce, Rohnawce wielkie, Rohnawce małe, Sledzie, Silnica, Kutkowce, Strzelniki, Strzelczynce, Zwedowy Kamień, Łuka Rahnowska, Stojany, Lewkowce, Jurkowka. Klucz Wtory: Sudkowce, miasto; wsi: Pilinówka, Powerków, Bundzyn, Rusinków, Galiszyn, Kniazia Łuka. Klucz Trzeci: Stanisławów, miasto; wsi: Smołczany, Pasynków, Mosakowce, Tykoince, Zdziałów wielki, Zdziałów mały. Klucz Czwarty: Czerniechowce, miasto; wsi: Kalitynka, Kosy wielkie, Kosy małe, Szanderowka, Serby, Toropowa. Klucz Piąty
niey Klucz Pierwszy: Kraśne, miasto; wsi: Zahnowka, Stoince, Kobyleckie, Jaroszynce, Desce, Rohnawce wielkie, Rohnawce małe, Sledzie, Silnica, Kutkowce, Strzelniki, Strzelczynce, Zwedowy Kamień, Łuka Rahnowska, Stoiany, Lewkowce, Jurkowka. Klucz Wtory: Sudkowce, miasto; wsi: Pilinówka, Powerkow, Bundzyn, Rusinków, Galiszyn, Kniazia Łuka. Klucz Trzeci: Stanisławów, miasto; wsi: Smołczany, Pasynków, Mosakowce, Tykoince, Zdziałow wielki, Zdziałow mały. Klucz Czwarty: Czerniechowce, miasto; wsi: Kalitynka, Kosy wielkie, Kosy małe, Szanderowka, Serby, Toropowa. Klucz Piąty
Skrót tekstu: ConKoniec
Strona: 368
Tytuł:
Connotatio ...Koniecpolskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
