wróć żonę mężowi/ bo Prorokiem jest: i będzie się modlił za cię/ a będziesz żył: a jeśliż jej nie wrócisz/ wiedz/ iż śmiercią umrzesz/ ty i wszystko co twego jest. 8.
TEdy Abimelech wstawszy rano/ zwołał wszystkich sług swoich/ i opowiedział im to wszystko/ co oni usłyszawszy polękali się mężowie oni barzo. 9. Potym wezwał Abimelech Abrahama/ i rzekł mu. Coś nam uczynił? a com zgrzeszył przeciwko tobie? iżeś przywiódł na mię i na Królestwo moje grzech wielki? uczyniłeś mi czegoś czynić nie miał. 10. I rzekł powtóre Abimelech do Abrahama: cóżeś upatrował
wroć żonę mężowi/ bo Prorokiem jest: y będźie śię modlił zá ćię/ á będźiesz żył: á jesliż jey nie wroćisz/ wiedz/ iż śmierćią umrzesz/ ty y wszystko co twego jest. 8.
TEdy Abimelech wstawszy ráno/ zwołał wszystkich sług swojch/ y opowiedźiał jm to wszystko/ co ońi usłyszawszy polękáli śię mężowie oni bárzo. 9. Potym wezwał Abimelech Abráhámá/ y rzekł mu. Coś nam ućzynił? á com zgrzeszył przećiwko tobie? iżeś przywiodł ná mię y ná Krolestwo moje grzech wielki? uczyniłeś mi czegoś czynić nie miał. 10. Y rzekł powtore Abimelech do Abráhámá: cożeś upátrował
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 18
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
do mnie: abym poznał żeście wy nie szpiegowie/ ale szczerzy: tedy wam wrócę brata waszego/ a w tej ziemi handlować będziecie. 35. I stało się/ gdy wyproźniali wory swoje/ oto każdy nalazł węzeł pieniędzy swych w worze swoim/ a obaczywszy węzły z pieniędzmi swymi/ oni i Ociec ich polękali się. 36. I rzekł im Jakub Ociec ich: Osierociliście mię. Józefa nie masz/ i Symeona nie masz/ a Benjamina weźmiecie/ na mię się to wszystko złe zwaliło. 37. I rzekł Ruben do Ojca swego/ mówiąc: Dwu Synów moich zabij/ jeślić go zaś nieprzywiodę/ daj go
do mnie: ábym poznał żeśćie wy nie szpiegowie/ ále szczerzy: tedy wam wrocę brátá wászego/ á w tey źiemi hándlowáć będźiećie. 35. Y stáło śię/ gdy wyproźniáli wory swoje/ oto kázdy nálazł węzeł pieniędzy swych w worze swojim/ a obaczywszy węzły z pieniędzmi swymi/ oni y Oćiec ich polękáli śię. 36. Y rzekł im Iákob Oćiec ich: Ośieroćiliśćie mię. Iozefá nie mász/ y Symeoná nie mász/ á Benjáminá weźmiećie/ ná mię śię to wszystko złe zwáliło. 37. Y rzekł Ruben do Ojcá swego/ mowiąc: Dwu Synow mojich zábij/ jeslić go záś nieprzywiodę/ daj go
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 46
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
upadłem na ziemię: A usłyszałem głos mówiący do mnie; Saulu Saulu/ czemu mię prześladujesz? 8. A jam odpowiedział: Ktoś jest/ PAnie? i rzekł do mnie: Jam jest JEzus Nazareński/ którego ty prześladujesz. 9. A ci którzy byli ze mną/ acz widzieli światłość i polękali się/ ale głosu nie słyszeli onego/ który ze mną mówił. 10. I rzekłem: Cóż uczynię PAnie? A PAn rzekł do mnie: Wstań/ idź do Damaszku: a tamci powiedzą o wszystkim co postanowiono/ abyś ty uczynił. 11. A gdym nie widział przed jasnością światłości onej/ będąc
upadłem ná źiemię: A usłyszałem głos mowiący do mnie; Saulu Saulu/ cżemu mię prześládujesz? 8. A jam odpowiedźiał: Ktoś jest/ PAnie? y rzekł do mnie: Iam jest IEzus Názáreński/ ktorego ty prześládujesz. 9. A ći ktorży byli ze mną/ ácż widźieli świátłość y polękáli śię/ ále głosu nie słyszeli onego/ ktory ze mną mowił. 10. Y rzekłem: Coż ucżynię PAnie? A PAn rzekł do mnie: Wstań/ idź do Dámászku: á támći powiedzą o wszystkim co postánowiono/ ábyś ty ucżynił. 11. A gdym nie widźiał przed jásnośćią świátłośći oney/ będąc
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 151
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
pomsta Boża przyspiała/ niewidomie jako piorun go uderzył/ i padszy na ziemię straszliwie wołał/ i tak brzydliwą duszę jego szatani na wieczne męki porwali. Gdy tedy ciało do omycia obnażono/ ujrzą w plecach ranę świeżą barzo wielką/ przez którą serce/ wątrobę/ płuca/ i wszytkie wnętrzności widziane były. Co ujrzawszy wielce się polękali inni bluźnierze/ bo się zewsząd schodzili ludzie na ono dziwowisko. Jeden z jego powinnych bieżał aby go ogłądał. Gdy był w drodze/ ukazał się mu jeden człowiek umarły/ którego on za żywota znał/ i rzecze: Znasz mię; Jam jest on tobie znajomy dawno zmarły. Wiem dokąd idziesz/ ale próżno
pomstá Boża przyspiałá/ niewidomie iáko piorun go vderzył/ y padszy ná źiemię strászliwie wołał/ y ták brzydliwą duszę iego szátáni ná wieczne męki porwáli. Gdy tedy ćiáło do omyćia obnázono/ vyrzą w plecach ránę świeżą bárzo wielką/ przez ktorą serce/ wątrobę/ płucá/ y wszytkie wnętrznosći widźiáne były. Co vyrzawszy wielce sie polękáli ini bluźnierze/ bo sie zewsząd schodźili ludźie ná ono dźiwowisko. Ieden z iego powinnych bieżał áby go ogłądał. Gdy był w drodze/ vkazał sie mu ieden człowiek vmárły/ ktorego on zá żywotá znał/ y rzecze: Znasz mię; Iam iest on tobie znáiomy dawno zmárły. Wiem dokąd idźiesz/ ále prozno
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 86
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
