świeckie władzy, honory, urodzenia, akcyje i godności lży, nicuje, przenosi i postponuje. Nie dogodzi mu kolatorów dobrodziejstwo, nie pomoże parafijanów ludzkość, w posiedzeniu i na stypie miejsce, uczynność, ukłon, obserwancja i konwersacja nie do gustu będzie, wszytko hardzie, niewdzięcznie i ekstraordynaryjnie jako piołun niestrawnie przyjmuje, nie pomiarkowawszy się z lichotą swoją i podłą charakteru folgą, że go Bóg w nim przez nieobjętość dobrodziejstwa dobroci i miłości Swojej, jakoby nieoszacowany diament w ołowiu albo perłę w kloace i gnoju mieć raczył i mieć w głębokiej pokorze i prywatnej u siebie pogardzie na zawsze usiłuje. Ustąpiła skromność niepomiarkowanemu we wszytkim zbytkowi i łakomstwu, bo któraż
świeckie władzy, honory, urodzenia, akcyje i godności lży, nicuje, przenosi i postponuje. Nie dogodzi mu kollatorów dobrodziejstwo, nie pomoże parafijanów ludzkość, w posiedzeniu i na stypie miejsce, uczynność, ukłon, obserwancyja i konwersacyja nie do gustu będzie, wszytko hardzie, niewdzięcznie i ekstraordynaryjnie jako piołun niestrawnie przyjmuje, nie pomiarkowawszy się z lichotą swoją i podłą charakteru folgą, że go Bóg w nim przez nieobjętość dobrodziejstwa dobroci i miłości Swojej, jakoby nieoszacowany dyjament w ołowiu albo perłę w kloace i gnoju mieć raczył i mieć w głębokiej pokorze i prywatnej u siebie pogardzie na zawsze usiłuje. Ustąpiła skromność niepomiarkowanemu we wszytkim zbytkowi i łakomstwu, bo któraż
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 229
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
natenczas kompaniji zacnych i godnych dziewiętnastu, z pocztowych trzydziestu i sześć) i mówi: „Podług rozkazu WKM sprawiłem się". Król odpowiada: „Chwała Bogu, że Wa-
szeci Pan Bóg żywo i zdrowa przyprowadził; a co za szkodę, Waszeć, masz między ludźmi?" Odpowiada porucznik: „Jeszcze się pomiarkować nie mogę". Król mówi: „Żebyś mi, Waszeć, po haśle report uczynił rejestrem z imienia i przezwiska, kto zginął". Co to zaś za tajemnica była, że Król tę jedne chorągiew wydał na mięsne jatki, fundamentalnie Bóg tylko wi. Z koniektur jednak niektórych, a osobliwie z jednego królewskiego
natenczas kompaniji zacnych i godnych dziewiętnastu, z pocztowych trzydziestu i sześć) i mówi: „Podług rozkazu WKM sprawiłem się". Król odpowiada: „Chwała Bogu, że Wa-
szeci Pan Bóg żywo i zdrowa przyprowadził; a co za szkodę, Waszeć, masz między ludźmi?" Odpowiada porucznik: „Jeszcze się pomiarkować nie mogę". Król mówi: „Żebyś mi, Waszeć, po haśle report uczynił rejestrem z imienia i przezwiska, kto zginął". Co to zaś za tajemnica była, że Król tę jedne chorągiew wydał na mięsne jatki, fundamentalnie Bóg tylko wi. Z koniektur jednak niektórych, a osobliwie z jednego królewskiego
Skrót tekstu: DyakDiar
Strona: 62
Tytuł:
Diariusz wiedeńskiej okazji
Autor:
Mikołaj Dyakowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki, relacje
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1717 a 1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef A. Kosiński, Józef Długosz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Ministerstwo Obrony Narodowej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
powinien sobie obwiązać i okryć dobrze dla pary dymów ku górze się wznoszących. i ta jest ośma nauka/ która ma być zachowana przy wannie. A drugą szkodę popadnie z niespokojnego siedzenia w wodzie: iż barziej jeszczc cialo się będzie rozgrzewać z poruszenia onego; a gdyby z pokojem siedział/ tedy ciało i woda łatwieby się pomiarkowały zsobą/ przyzwyczając się jedno z drugim/ i przysposobiając. Przetoż i Hyppocrates ucząc/ jakoby miała być pożyteczna wanna wody pospolitej/ i to nakazuje; aby siedząc w wodzie jak naspokojniej siedział/ nic nie mówiąc ani czyniąc: ale jeśliż czego potrzebuje/ to wszytko przez sługi odprawić. Dziewiąta nauka niechaj ta
powinien sobie obwiązáć y okryć dobrze dla páry dymow ku górze się wznoszących. y tá iest osma náuká/ ktora ma bydź záchowána przy wánnie. A drugą szkodę popadnie z niespokoynego siedzenia w wodźie: iż barźiey ieszcżc ćialo się będźie rozgrzewáć z poruszenia onego; á gdyby z pokoiem śiedźiał/ tedy ćiáło y woda łatwieby się pomiárkowały zsobą/ przyzwycżáiąc się iedno z drugim/ y przysposobiaiąc. Przetoż y Hyppocrates vcżąc/ iakoby miałá bydź pożytecżna wanná wody pospolitey/ y to nakázuie; áby śiedząc w wodźie iák naspokoyniey śiedźiał/ nic nie mowiąc ani cżyniąc: ale iesliż cżego potrzebuie/ to wszytko przez sługi odpráwić. Dźiewiąta náuká niechay tá
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 159.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. Pan naprzód co to jest klauzura Zakonna? iż złotej wolności niewola, a ustawiczne Martyrium ; do którego nie urodzona delikatna kompleksja boję się, aby in hoc agone ustawszy, zamierzonej nie chybiła lauream, i tak Principem amittat, et Monáchum non faciat. Zaczym W. M. W. M. Pan z siłami się pomiarkuj swemi quid valeant humeri, quid ferre recusent? Boć jako w innych rzeczach, tak i wokacją swoją Bóg akomoduje się exigentiis rerum. Do tego abyś W. M. W. M. Pan inter lepram et lepram światowego albo Zakonnego życia rozeznał, życzyłbym discretionis annos czekać, i dobrze się przypatrzyć
. Pan náprzod co to jest klauzurá Zakonna? iż złotey wolnośći niewola, á ustáwiczne Martyrium ; do ktorego nie urodzona delikátna komplexya boję śię, áby in hoc agone ustawszy, zámierzoney nie chybiłá lauream, y ták Principem amittat, et Monáchum non faciat. Záczym W. M. W. M. Pan z śiłámi śię pomiarkuy swemi quid valeant humeri, quid ferre recusent? Boć jáko w innych rzeczách, ták y wokácyą swoją Bog ákkomoduje śię exigentiis rerum. Do tego ábyś W. M. W. M. Pan inter lepram et lepram świátowego álbo Zakonnego żyćia rozeznał, życzyłbym discretionis annos czekáć, y dobrze śię przypátrzyć
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: E3
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
. Ale gdzie takiego Pana szukać? gdyby to Monarchowie; absoluti, pełnili naukę: Principes Ministri sunt DEI ad curam et salutem hominum: sambym pierwszy kark mój skłonił pod to jugum svave.
Asesor 1. Jak słaby, jak do ruiny Państw skłonny Aristoraticus i Democraticus rządzenia tryb i sposób, najlepiej ex effectu się pomiarkować. Kwitnęła przed laty Rzeczpospolita Hebrajska Lacedemończyków, Ateńczyków, Rzymian, wszystkie te narody Democraticum Regimen zgubiło, albo Arystocraticum pomieszane z Democraticum. Tak o Demokracyj Rzymskiej pisze Tacitus. Post multorum potentiam, et Magistrus avaritiam, invalidm legum auxilium, quae vi, ambitu turbatur et pecunia, bono Reipub:interduit omnem potestátem ad unum
. Ale gdźie tákiego Páná szukáć? gdyby to Monárchowie; absoluti, pełnili náukę: Principes Ministri sunt DEI ad curam et salutem hominum: sámbym pierwszy kark moy skłonił pod to jugum svave.
Assessor 1. Ják słáby, ják do ruiny Páństw skłonny Aristoraticus y Democraticus rządzenia tryb y sposób, naylepiey ex effectu śię pomiárkowáć. Kwitnęłá przed laty Rzeczpospolita Hebrayska Lacedemończykow, Atheńczykow, Rzymian, wszystkie te národy Democraticum Regimen zgubiło, álbo Aristocraticum pomięszane z Democraticum. Ták o Demokrácyi Rzymskiey pisze Tacitus. Post multorum potentiam, et Magistrus avaritiam, invalidm legum auxilium, quae vi, ambitu turbatur et pecunia, bono Reipub:interduit omnem potestátem ad unum
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: K8v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
to i w moim uczynić domu, wezmijcie ten list z sobą, a mojej nie psujcie wesołości, albo jeszcze dzisiaj zaraz odjadę, i wcale was częstować nie będę. Ten z prostaszczery komplement przymusił nas zaraz do dosyć uczynienia. Wszystko w jego domu przeciwko zwyczajowi było ozdobiono, a w te jego wielkie przygotowania nie mogliśwy się pomiarkować. Nie wiem, powiedziała Karolina, co o moim Bracie mam myśleć. Gdyby tylko ten dzień urodzenia, dniem nie był wesela. Wydaje mi się zbyt wesołym, i pełnym sekretu. Zartowaliśmy z niego, jak nam herbatę przyniósł, a on się śmiał, właśnie jakoby rad widział, żebyśmy jego małą zgadli sztukę
to i w moim uczynić domu, wezmiyćie ten list z sobą, a moiey nie psuyćie wesołości, albo ieszcze dziśiay zaraz odiadę, i wcale was częstować nie będę. Ten z prostaszczery komplement przymuśił nas zaraz do dosyć uczynienia. Wszystko w iego domu przećiwko zwyczaiowi było ozdobiono, a w te iego wielkie przygotowania nie mogliśwy śię pomiarkować. Nie wiem, powiedziała Karolina, co o moim Braćie mam myśleć. Gdyby tylko ten dzień urodzenia, dniem nie był wesela. Wydaie mi się zbyt wesołym, i pełnym sekretu. Zartowaliśmy z niego, iak nam herbatę przyniosł, a on śię śmiał, właśnie iakoby rad widział, żebyśmy iego małą zgadli sztukę
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 141
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Spiwakiem z drugiej strony, braty rodzonemi, w taki niży opisany sposób: Iż wyż pomienioni bracia rodzeni Danko i Kundrat, którzy z woli Pana Boga będąc przy dobrym zdrowiu i umyśle swoim, żadnym błędem nie zawiedzioni, ale sami z swojej dobrowolny woli przed ludźmi prawnemi ojczyzną swoją, która na nich dwóch braci spadała, pomiarkowali się i pogodzili równym działem na pół, tak gruntem, jako tyż i budynkiem. Tylko że zwyż mianowany Kundrat, który przystanowiwszy się w tyże wsi Kunkowy do Jacka Mikicika alias do córki jego, którego dobrowolnie przyjął za zięcia i obiecał onemu zapisać tak gruntu, jako i budynku, w którym już i teraz siedzi,
Spiwakiem z drugiej strony, braty rodzonemi, w taki niży opisany sposób: Iż wyż pomienioni bracia rodzeni Danko i Kundrat, którzy z woli Pana Boga będąc przy dobrym zdrowiu i umyśle swoim, żadnym błędem nie zawiedzioni, ale sami z swojej dobrowolny woli przed ludźmi prawnemi ojczyzną swoją, która na nich dwóch braci spadała, pomiarkowali sie i pogodzili równym działem na pół, tak gruntem, jako tyż i budynkiem. Tylko że zwyż mianowany Kundrat, który przystanowiwszy sie w tyże wsi Kunkowy do Jacka Mikicika alias do córki jego, którego dobrowolnie przyjął za zięcia i obiecał onemu zapisać tak gruntu, jako i budynku, w którym już i teraz siedzi,
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 381
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
którzy się sami nie mszczą, jest bezpieczny, ponieważ sam Król onego jest obrońcą. Nawet rozsądni ludzie aprobują rozumny postępek tych, którzy przytłumiają w sobie zemstę, aby posłusznemi byli Bogu, i Królowi. Ponieważ wiedzą, że puścić się za cholerą, i chciwością zemszczenia się, jest uczynek cale bydlęcy, a że umieć się pomiarkować, i być Panem najżywszych swoich pasyj, własność jest wielkiej duszy. Trzeba co więcej dla pokazania, jaki kryminał, i ślepota jest tych, którzy jeszcze śmieją odnawiać pojedynki, już cale zniesione? Niechaj tedy nikt tych zuchwałych nie naśladuje: ale niechaj smutna pamięć tak wielu zacnych ludzi, którzy w tych zakazanych potyczkach zgineli
ktorzy się sami nie mszczą, iest bespieczny, ponieważ sam Krol onego iest obrońcą. Nawet rozsądni ludzie approbuią rozumny postępek tych, ktorzy przytłumiaią w sobie zemstę, aby posłusznemi byli Bogu, y Krolowi. Ponieważ wiedzą, że puścić się za cholerą, y chciwością zemszczenia się, iest uczynek cale bydlęcy, a że umieć się pomiarkować, y być Panem nayżywszych swoich passyi, własność iest wielkiey duszy. Trzeba co więcey dla pokazania, iaki kryminał, y ślepota iest tych, ktorzy ieszcze śmieią odnawiać poiedynki, iuż cale zniesione? Niechay tedy nikt tych zuchwałych nie naśladuie: ale niechay smutna pamięć tak wielu zacnych ludzi, ktorzy w tych zakazanych potyczkach zgineli
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 108
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
łokciowe Motowidło, włokciu ma być pasm 20. w paśmie zaś ma być nici 24. Na Płótno także Lniane grubsze na tęż Miarę wzwysz pomienioną wyjdzie sztuk 7. w sztukę także w chodzi łokci 12. w łokciu pasm 20 w paśmie nici 24. Na takież Płótno jeszcze grubsze, wyjdzie sztuk 6. pomiarkowawszy się według pirwszy liczby, według sztuk, łokciów, i pasm, jako się o pirwszych Lnianych opisało Pułsetkach. Na konopne Płótno cienkie w Pułsetek wchodzi sztuk 5. w sztuce łokci 12. w łokciu pasm 15. w paśmie zaś nici 24. Na Pacześne Płótno w Pułsetek wchodzi sztuk 4 w sztuce łokci 12. w
łokciowe Motowidło, włokciu ma bydź pasm 20. w páśmie záś ma bydź nici 24. Ná Płotno tákże Lniáne grubsze ná tęż Miárę wzwysż pomienioną wyidźie sztuk 7. w sztukę tákże w chodźi łokci 12. w łokciu pasm 20 w páśmie nici 24. Ná tákiesz Płotno ieszcze grubsze, wyidżie sztuk 6. pomiárkowawszy się według pirwszy liczby, według sztuk, łokciow, y pasm, iáko się ô pirwszych Lniánych opisáło Pułsetkách. Ná konopne Płotno ćienkie w Pułsetek wchodźi sztuk 5. w sztuce łokci 12. w łokciu pasm 15. w páśmie záś nici 24. Ná Pácześne Płotno w Pułsetek wchodźi sztuk 4 w sztuce łokci 12. w
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 15
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
z którego siana mógł mieć conventus proventum przy swojej potrzebie, bo na dobry urodzay może być na łąkach Siedleckich siana brogów 15 a z sadów może nalozyc szesnasty, jako opisano in hoc libro fol. 10. Na Zbickich zas łąkach, na dobry urodzay, i z sadem może być 3 brogi, videatur ibidem, pomiarkowawszy się z swoją potrzebą, może dobrze zpienięzyc konwent kilka brogów siana.
2. Żeby ladajakim przychówkiem obory nie niszczały, trzeba mieć na to osobliwą animadwertencją, dozierać tego, żeby wiernie pokarmu cielętom nie udajały gospodynie, dlatego osobliwie jednej dziewce oddaje w opiekę cielęta, a tę dziewkę niech przyjmuje kto inszy, fidelis dworowi, nie
z ktorego siana mogł miec conventus proventum przy swoiey potrzebie, bo na dobry urodzay moze bydz na łąkach Siedleckich siana brogow 15 a z sadow moze nalozyc szesnasty, iako opisano in hoc libro fol. 10. Na Zbickich zas łąkach, na dobry urodzay, y z sadem moze byc 3 brogi, videatur ibidem, pomiarkowawszy się z swoią potrzebą, moze dobrze zpienięzyc konwent kilka brogow siana.
2. Zeby ladaiakim przychówkiem obory nie niszczały, trzeba miec na to osobliwą animadwertencyą, dozierac tego, zeby wiernie pokarmu cielętom nie udaiały gospodynie, dlatego osobliwie iedney dziewce oddaie w opiekę cielęta, a tę dziewkę niech przyimuie kto inszy, fidelis dworowi, nie
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 410
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921