Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.

arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 61 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 potem koło Ejragoły przez niedziel dwie. Wojsko do Kiejdan pomknęło [pomknąć:praet:sg:n:perf] się [się:qub] , jam znowu wybiegł do Tylży, do żony ZawiszaPam między 1715 a 1717
1 potém koło Ejragoły przez niedziel dwie. Wojsko do Kiejdan pomknęło [pomknąć:praet:sg:n:perf] się [się:qub] , jam znowu wybiegł do Tylży, do żony ZawiszaPam między 1715 a 1717
2 dżdża strumienie. Błogosławiony ogródeczku, który Odwilżą, prędko pomkniesz [pomknąć:fin:sg:sec:perf] się [się:qub] do góry I hojność wielką przyniesiesz owocy, Bo ta MorszAUtwKuk 1654
2 dżdża strumienie. Błogosławiony ogródeczku, który Odwilżą, prędko pomkniesz [pomknąć:fin:sg:sec:perf] się [się:qub] do góry I hojność wielką przyniesiesz owocy, Bo ta MorszAUtwKuk 1654
3 Znać, że go ruskim darowała darem. Musiała sprawa pomknąć [pomknąć:inf:perf] się [się:qub] do sąd”, Kędy nie mogąc z stronami dojść MorszAUtwKuk 1654
3 Znać, że go ruskim darowała darem. Musiała sprawa pomknąć [pomknąć:inf:perf] się [się:qub] do sąd”, Kędy nie mogąc z stronami dojść MorszAUtwKuk 1654
4 naleźca” — Rzecze król, a z tym swego pomknąwszy [pomknąć:pant:perf] się [się:qub] miejsca, Wita się z gospodarzem, jako milej z PotFrasz4Kuk_I 1669
4 naleźca” — Rzecze król, a z tym swego pomknąwszy [pomknąć:pant:perf] się [się:qub] miejsca, Wita się z gospodarzem, jako milej z PotFrasz4Kuk_I 1669
5 est umbram crescere decem lineis. Łacno to aby cień pomknął [pomknąć:praet:sg:m:perf] się [się:qub] niżej. Ale jako to łacniej aby się cień pomknął MłodzKaz 1681
5 est umbram crescere decem lineis. Łácno to áby ćień pomknął [pomknąć:praet:sg:m:perf] się [się:qub] niżey. Ale iáko to łácniey áby się ćień pomknął MłodzKaz 1681
6 . W kilka dni potym, jak tylko cokolwiek Księżyc pomknie [pomknąć:fin:sg:ter:perf] się [się:qub] , oddalając się od Słońca, tak zaraz poscegamy objaśnionej SzybAtlas 1772
6 . W kilka dni potym, iak tylko cokolwiek Xiężyc pomknie [pomknąć:fin:sg:ter:perf] się [się:qub] , oddalaiąc się od Słońca, tak zaraz postzegamy obiaśnioney SzybAtlas 1772
7 Wolszam, i bełgickim szykiem Arczyszewski z Spiśnikiem. Tak pomkną [pomknąć:fin:pl:ter:perf] się [się:qub] ku Bajowu. A już pod ostrogi Wszczyna bój Litwa TwarSRytTur między 1631 a 1661
7 Wolszam, i bełgickim szykiem Arczyszewski z Spiśnikiem. Tak pomkną [pomknąć:fin:pl:ter:perf] się [się:qub] ku Bajowu. A już pod ostrogi Wszczyna bój Litwa TwarSRytTur między 1631 a 1661
8 zaćmi, i w głuchej zosłonie Leśnych zarośli głębiej się [się:qub] pomknęły [pomknąć:praet:pl:f:perf] , Że pożądana wybiwszy się z morza Jasne im pole TwarSRytTur między 1631 a 1661
8 zaćmi, i w głuchej zosłonie Leśnych zarośli głębiej się [się:qub] pomknęły [pomknąć:praet:pl:f:perf] , Że pożądana wybiwszy się z morza Jasne im pole TwarSRytTur między 1631 a 1661
9 . i wzdymania się, część ziemi zmiejsca wyruszywszy się [się:qub] pomknęła [pomknąć:praet:sg:f:perf] się ku południowi. Osiadała zaś ziemia na głębokość 34 BohJProg_II 1770
9 . y wzdymania się, część ziemi zmieysca wyruszywszy się [się:qub] pomknęła [pomknąć:praet:sg:f:perf] się ku południowi. Osiadała zaś ziemia na głębokość 34 BohJProg_II 1770
10 i wzdymania się, część ziemi zmiejsca wyruszywszy się pomknęła [pomknąć:praet:sg:f:perf] się [się:qub] ku południowi. Osiadała zaś ziemia na głębokość 34, BohJProg_II 1770
10 y wzdymania się, część ziemi zmieysca wyruszywszy się pomknęła [pomknąć:praet:sg:f:perf] się [się:qub] ku południowi. Osiadała zaś ziemia na głębokość 34, BohJProg_II 1770


Copyright © Instytut Języka Polskiego PAN