słońcu, Księżycu i gwiazdach. Trzecia: iż wszyscy ludzie zącząwszy od Adama i Ewy aż do ostatecznego człowieka z martwych powstaną, i staną na uniwersalny sąd sędziego Boga. J sprawdzi się na ten czas, co o sobie przepowiedział Z Job. w Rozd. 19. W ostateczny dzień z ziemi powstanę. Powtóre przyoblekę się skorą moją, i w ciele moim widzieć Boga będę, którego widzieć tenże sam będę. J co objawiono Janowi Z. w Rozd. 20. Widziałem tron i na nim siedzącego, widziałem zmarłych od małego do wielkiego stojących przed tronem. Otwarto księgi: sądzono zmarłych według uczynków ich. Tego zmartwychwstania i
słońcu, Xiężycu y gwiazdach. Trzecia: iż wszyscy ludzie zącząwszy od Adama y Ewy aż do ostátecznego człowieká z martwych powstáną, y stáną ná uniwersalny sąd sędziego Boga. J sprawdzi sie ná ten czas, co o sobie przepowiedział S Job. w Rozd. 19. W ostateczny dzień z ziemi powstanę. Powtore przyoblekę się skorą moią, y w ciele moim widzieć Boga będę, ktorego widzieć tenże sam będę. J co obiawiono Janowi S. w Rozd. 20. Widziałem tron y ná nim siedzącego, widziałem zmarłych od małego do wielkiego stoiących przed tronem. Otwarto księgi: sądzono zmarłych według uczynkow ich. Tego zmartwychwstania y
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: I
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
jużże cię więcej obłoczyć i w cię się ubierać nie mam: Ach czemużem się na ten żal narodziła: Przeklęty dzień/ w którym się poczęła! Przeklęty/ który mię stworzył! Przydź Diable/ a porwi wszystko! Z takim strasznym desperackim wrzaskiem żywot swój skończyła/ i ono wieczne przeklęctwo/ jako szatę na się przyoblekła. Joh. Jac. Ottoin Evangelischen Krancken-Trost/ p. m. 9. Vid. Teutsch-Franßoesisch. Alamode-Teuffel/ p. m. 100. Psal. 109. v. 18.
Aby się tedy taka przeklęta pycha/ która ludzi nakoniec do zwątpienia przywodzi/ na świecie nie szerzyła: więc Zwierzchność powinna w
jużże ćię więcey obłoczyć y w ćię śię ubieráć nie mam: Ach czemużem śię ná ten żal národźiłá: Przeklęty dźień/ w ktorym śię poczęłá! Przeklęty/ ktory mię stworzył! Przydź Dyjable/ á porwi wszystko! Z tákim strásznym desperáckim wrzaskiem żywot swoy skończyłá/ y ono wieczne przeklęctwo/ jáko szátę ná śię przyoblekłá. Joh. Jac. Ottoin Evangelischen Krancken-Trost/ p. m. 9. Vid. Teutsch-Franßoesisch. Alamode-Teuffel/ p. m. 100. Psal. 109. v. 18.
Aby śię tedy táka przeklęta pychá/ ktora ludźi nákoniec do zwątpienia przywodźi/ ná świećie nie szerzyłá: więc Zwierzchność powinna w
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 33.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
