Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.

arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 244 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 wprawdzie nie kosztuje/ Ale zbliska/ dopiero jej się [się:qub] przypatruje [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] . Śmiałby się inszy/ mówiąc: Toć ŁączZwier 1678
1 wprawdźie nie kosztuie/ Ale zbliská/ dopiero iey się [się:qub] przypátruie [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] . Smiałby się inszy/ mowiąc: Toć ŁączZwier 1678
2 dusze. 39 (D). ROZMAITE SĄ KSIĘGI Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] flakom na misie przy stole: „Co też — PotFrasz1Kuk_II 1677
2 dusze. 39 (D). ROZMAITE SĄ KSIĘGI Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] flakom na misie przy stole: „Co też — PotFrasz1Kuk_II 1677
3 157 (F). NA BRODĘ Z NIEWYPARZONĄ GĘBĄ Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] pilno twojej brodzie długiej, Wymaluj, myślę sobie, PotFrasz1Kuk_II 1677
3 157 (F). NA BRODĘ Z NIEWYPARZONĄ GĘBĄ Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] pilno twojej brodzie długiej, Wymaluj, myślę sobie, PotFrasz1Kuk_II 1677
4 , żem się wielkim zapominał cudem. Stanę, przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] , niedaleko szkoły. Aż bies: nie wszyscy księża PotFrasz1Kuk_II 1677
4 , żem się wielkim zapominał cudem. Stanę, przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] , niedaleko szkoły. Aż bies: nie wszyscy księża PotFrasz1Kuk_II 1677
5 , jeszcze ciężą nawiązane wstęgi. 397. DO JEDNEGO Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] włosom twej głowy i brody: Staryś, a PotFrasz1Kuk_II 1677
5 , jeszcze ciężą nawiązane wstęgi. 397. DO JEDNEGO Przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] włosom twej głowy i brody: Staryś, a PotFrasz1Kuk_II 1677
6 niebieskiej. Qui habet oculos ad videntum, videat. Przypatrujcie [przypatrować:impt:pl:sec:imperf] się [się:qub] kto ma oczy tym cudownym widokom/ nieważcie sobie NajmProg 1619
6 niebieskiéy. Qui habet oculos ad videntum, videat. Przypátruyćie [przypatrować:impt:pl:sec:imperf] się [się:qub] kto ma oczy tym cudownym widokom/ nieważćie sobie NajmProg 1619
7 w czym nas napomina co sobie po nim obiecować mamy przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] mianowicie naturze i biegowi jego. W czym nie pójdziemy NajmProg 1619
7 w czym nas nápomina co sobie po nim obiecowáć mamy przypátruiąc [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] miánowićie náturze y biegowi iego. W czym nie poydźiemy NajmProg 1619
8 stąd powiadać o sobie? bym miał ostrzej wróżyć przypatrując [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] nie tylko Komecie/ ale też niestwornościom i nierządom naszym NajmProg 1619
8 stąd powiádáć o sobie? bym miał ostrzey wrożyć przypátruiąc [przypatrować:pcon:imperf] się [się:qub] nie tylko Komećie/ ále też niestwornośćiom y nierządom nászym NajmProg 1619
9 A rzepa tylko sapi; toż, wziąwszy latarnie, Przypatruje [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] z bliska i dwie zgryzie ziarnie, A poznawszy omyłkę PotFrasz4Kuk_I 1669
9 A rzepa tylko sapi; toż, wziąwszy latarnie, Przypatruje [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] z bliska i dwie zgryzie ziarnie, A poznawszy omyłkę PotFrasz4Kuk_I 1669
10 suknia siermięga, i to jeszcze łatana, boso, przypatruje [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] co za człowiek, i wlepiwszy jak w-tęcz MłodzKaz 1681
10 suknia śiermięgá, i to ieszcze łatána, boso, przypátruie [przypatrować:fin:sg:ter:imperf] się [się:qub] co zá człowiek, i wlepiwszy iák w-tęcz MłodzKaz 1681


Copyright © Instytut Języka Polskiego PAN