jeden starzec/ iż nie daleko od niego mieszkali dwa bracia/ jeden pielgrzym/ a drugi tam obywatel. Pielgrzym był trochę przyniedbalszym: A tamten pilny barzo. Przyszło tedy do tego iż on pielgrzym zasnął w pokoju/ starzec on widział wielkość Aniołów duszę jego prowadzących. A gdy przyszli do nieba aby tam weszli/ ssłało się pytanie o nim/ i przyszedł z góry głos mówiąc: Jawnać to że był trochę przyniedbalszym/ ale dla pielgrzymowania jego/ otworzcie mu. Potym on obywatel zasnął/ i przyszła wszystka rodzina jego do niego. Bacząc tedy starzec iż Aniołowie nie przyszli po duszę jego/ dziwował się/ i padszy na twarz przed oblicznością Bożą/
ieden stárzec/ iż nie dáleko od niego mieszkáli dwá bráćia/ ieden pielgrzym/ á drugi tám obywátel. Pielgrzym był trochę przyniedbálszym: A támten pilny bárzo. Przyszło tedy do tego iż on pielgrzym zásnął w pokoiu/ stárzec on widźiał wielkość Anyołow duszę iego prowádzących. A gdy przyszli do niebá áby tám weszli/ ssłáło sie pytánie o nim/ y przyszedł z gory głos mowiąc: Iawnać to że był trochę przyniedbálszym/ ále dla pielgrzymowánia iego/ otworzćie mu. Potym on obywátel zásnął/ y przyszłá wszystká rodźiná iego do niego. Bacząc tedy stárzec iż Anyołowie nie przyszli po duszę iego/ dźiwował sie/ y padszy ná twarz przed oblicznośćią Bożą/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 36
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
pierwszą cząstką Dzieciństwo Jezusowe pospołu z męką idąc porządnie w męce Jego jako szczęśliwie? ty przeczytawszy rozsądzisz; chciałem jednak i drugim i sobie pożytecznie. Długość żeby cię w czytaniu nie odrażała/ i żebyś łacniej mógł zrozumieć/ jako się rzeczy i nauki Duchowne powiązały; przydałem ci liczbę/ którać pokaże/ jako się pytanie z odpowiedzią wiąże w każdym Plęsie. Na przykład gdy opisuję radość/ Dzieciątka przy skokach Anielskich z jednym na czyniem; pytam się; Coby skok z naczyniem znaczył? Więc że się kładą rozłożona na liczbę/ na przykład 1. 2. 3. 4. etc. etc. pytania; kładą się też potym
pierwszą cząstką Dźiećiństwo Iezusowe pospołu z męką idąc porządnie w męce Iego iako szczęśliwie? ty przeczytawszy rozsądźisz; chćiałem iednák y drugim y sobie pożytecznie. Długość żeby ćię w czytániu nie odrażałá/ y żebyś łácniey mogł zrozumieć/ iáko się rzeczy y náuki Duchowne powiązáły; przydałem ći liczbę/ ktorać pokaże/ iako się pytánie z odpowiedźią wiąże w káżdym Plęśie. Ná przykład gdy opisuię radość/ Dźiećiątká przy skokách Anyelskich z iednym na czyniem; pytám się; Coby skok z náczyniem znáczył? Więc że się kłádą rozłożona ná liczbę/ ná przykład 1. 2. 3. 4. etc. etc. pytániá; kłádą się też potym
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 29
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
sposobnym przez łaskę swoję czyni, do otrzymania Dziedzictwa chwały onej wiecznej; człowiek zaś nie czyni godnym, i sposobnym tego którego sobie za Syna przysposabia; ale raczej już przez się zgodnego i zasłużonego dobrze, za Dziedzica sobie obiera, i przez przysposobienie Sukcesorem swoim, na dobra wszytkie swoje naznacza.
7. Skąd insze rodzi się pytanie; jeżeli tez Chrystus będąc prawdziwym Dziedzicem wszytkich dobrr Ojca swego niebieskiego postanowiony, quem constituit heredem vniuersorum Apostoł mówi: oprócz tego że jest Jednorodzonym Synem Boskim, Bogiem z Boga, światłem z światłości, Bogiem prawdziwym, z Boga prawdziwego; (jako powszechny Kościół prawdziwy, wyznaje) może się nazwać nadro, ile człowiek,
sposobnym przez łáskę swoię czyni, do otrzymánia Dźiedźictwá chwały oney wieczney; człowiek záś nie czyni godnym, y sposobnym tego ktorego sobie zá Syná przysposabia; ále raczey iuż przez się zgodnego y zásłużonego dobrze, zá Dźiedźicá sobie obiera, y przez przysposobienie Successorem swoim, ná dobrá wszytkie swoie náznácza.
7. Zkąd insze rodźi się pytánie; ieżeli tez Chrystus będąc prawdźiwym Dźiedźicem wszytkich dobrr Oycá swego niebieskiego postánowiony, quem constituit heredem vniuersorum Apostoł mowi: oprocz tego że iest Iednorodzonym Synem Boskim, Bogiem z Bogá, świátłem z świátłośći, Bogiem prawdźiwym, z Bogá prawdźiwego; (iáko powszechny Kośćioł prawdźiwy, wyznáie) może się názwáć nádro, ile człowiek,
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 811
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
