, owa zaś przeskoczka Tęskniąc musiała siedzieć przy klockach jak kwoczka. Aleć prawie jej tylko cień mgliste przędziwko Cyfrował a myśl z sercem była naprzeciwko, Które jej nieraz bierze oddech przez wzdychanie, Nieraz jej zadumane słupem oko stanie, Nieraz się błędny klocek pomyli w floresie, Za co niewinną napaść małżonek odniesie, Gdy sierdząc się, że nie ma jak wyprawić gońca, Zrywa nić naplątaną nie szukając końca I wraz mężowi łaje: »Jeszczem jako żywa Mierziońszego nie miała — jak teraz — przędziwa, Coś waszeć świeżo kupił«! — Mąż: »Co za przyczyna«? — »Bo słabe! Tchnąć się nie da, własna pajęczyna
, owa zaś przeskoczka Tęskniąc musiała siedzieć przy klockach jak kwoczka. Aleć prawie jej tylko cień mgliste przędziwko Cyfrował a myśl z sercem była naprzeciwko, Ktore jej nieraz bierze oddech przez wzdychanie, Nieraz jej zadumane słupem oko stanie, Nieraz sie błędny klocek pomyli w floresie, Za co niewinną napaść małżonek odniesie, Gdy sierdząc się, że nie ma jak wyprawić gońca, Zrywa nić naplątaną nie szukając końca I wraz mężowi łaje: »Jeszczem jako żywa Mierziońszego nie miała — jak teraz — przędziwa, Coś waszeć świeżo kupił«! — Mąż: »Co za przyczyna«? — »Bo słabe! Tchnąć się nie da, własna pajęczyna
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 53
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
siostry. Ojciec pryzwala. Tereusowi Filomele zleca. Księga Szósta. Szaleństwo Tereusowe. Wlecze do stajen leśnych Filomele i gwałci. Przeobrażenia Filomela narzeka i grozi. Filomeli język Tereus urzyna. Księga Szósta. Tereus żonę wywodzi w pole strony niej. Fiłomele przemyślne pisanie. Przeobrażenia Dobywa w stajni Filomele i bierze ją. Na Tereusa się sierdzi. Księga Szósta. Dziecię na zły raz trafiło. To zamordowawszy bankiet naTereusa stroi Tereus pożywa ciała dziecęcego. Przeobrażenia Filomela w Słowika. Progne w jaskołkę. Tereus w dudka. Boreas wiatr północy zalotny. Księga Szósta. Orytigią unosi. Z tąż się żeni. Zetus i Kałaje srzydłaci. Przeobrażenia P. OWIDIVSZA NA
śiostry. Oyćiec pryzwala. Tereusowi Philomele zleca. Kśięgá Szosta. Száleństwo Tereusowe. Wlecze do stáien leśnych Philomele y gwałci. Przeobráżenia Philomelá nárzeka y groźi. Philomeli ięzyk Tereus vrzyna. Kśięgá Szosta. Tereus żonę wywodzi w pole strony niey. Phiłomele przemyślne pisánie. Przeobráżenia Dobywa w stáyni Philomele y bierze ią. Ná Tereusá się śierdzi. Kśięgá Szosta. Dziećię ná zły raz tráfiło. To zámordowawszy bánkiet náTereusa stroi Tereus pożywa ciáłá dziecęcego. Przeobráżenia Philomelá w Słowiká. Progne w iáskołkę. Tereus w dudká. Boreas wiátr pułnocny zálotny. Kśięgá Szosta. Orytigią vnośi. Z tąż się żeni. Zethus y Káłáie srzydłáći. Przeobráżenia P. OWIDIVSZA NA
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 159
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
.
Służały jadąc drogą ujrzy przy jezierze, Że dziewka podkasana chusty sobie pierze. Więc, że wzruszone fale o nią się wstrącały, Mocno jej białe udy były zczerwieniały. 246. Nieobiecany kąsek.
Cóż było czynić po tej daremnej robocie? Musiał miły pan Hanus zostać przy ochocie. Jakoby mu psi obiad zjedli, tak się sierdzi. Ciągnąc skornie do pasa, ledwo już nie pie... Barzo brat miły czasu przestrzegał swojego, Dlatego nie utrzymał szczęścia gotowego,
Które kiedy przeciwnym komu zezem padnie, Nieobiecany kąsek i z gęby wypadnie. 247. De clerico et rustico.
Rusticus amabilem obsecrabat virginem, Ut sua dona acciperet eumque diligeret Oculte,
.
Służały jadąc drogą ujrzy przy jezierze, Że dziewka podkasana chusty sobie pierze. Więc, że wzruszone fale o nię się wstrącały, Mocno jej białe udy były zczerwieniały. 246. Nieobiecany kąsek.
Coż było czynić po tej daremnej robocie? Musiał miły pan Hanus zostać przy ochocie. Jakoby mu psi obiad zjedli, tak się sierdzi. Ciągnąc skornie do pasa, ledwo już nie pie... Barzo brat miły czasu przestrzegał swojego, Dlatego nie utrzymał szczęścia gotowego,
Ktore kiedy przeciwnym komu zezem padnie, Nieobiecany kąsek i z gęby wypadnie. 247. De clerico et rustico.
Rusticus amabilem obsecrabat virginem, Ut sua dona acciperet eumque diligeret Oculte,
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 93
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
