, dobrym mieniem. Na swym przestawaj, niech cię zazdrość nie uwodzi, Która więc za godnością cudzą rada chodzi”. Wzdyma się przecię żaba, rady nie słuchając, Że wszystko wie i umie, o sobie trzymając.
A syn prosi, żeby się odymać przestała; Lecz gdy tak przy uporze mocno swoim trwała, Spukła się, skóra dalej wytrzymać nie mogła, Do śmierci rozum zbytni a zazdrość pomogła.
Tak więc starzy o sobie siła rozumiejąc, Wstydzą się radzić młodszych, tak się więc z nich śmiejąc: „Dziwne – pry – czasów naszych nastały zwyczaje, Już teraz niźli kokosz, chce być mędrsze jaje”. Dziwniejszać to, że
, dobrym mieniem. Na swym przestawaj, niech cię zazdrość nie uwodzi, Która więc za godnością cudzą rada chodzi”. Wzdyma się przecię żaba, rady nie słuchając, Że wszystko wie i umie, o sobie trzymając.
A syn prosi, żeby się odymać przestała; Lecz gdy tak przy uporze mocno swoim trwała, Spukła się, skóra dalej wytrzymać nie mogła, Do śmierci rozum zbytni a zazdrość pomogła.
Tak więc starzy o sobie siła rozumiejąc, Wstydzą się radzić młodszych, tak się więc z nich śmiejąc: „Dziwne – pry – czasów naszych nastały zwyczaje, Już teraz niźli kokosz, chce być mędrsze jaje”. Dziwniejszać to, że
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 40
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
