żeby Wodzowie Wojsku sprawować się mieli Spor w szykach, klęski czyni i pogrzeby Stąd zwyciężywszi, drudzy pogineli. Krewni związkowych, chyba co przed nieby O śmierć zabitych skarżyć się nie śmieli, Ani Hetmanów o to wciągac w prawa Jako i teraz żaden z tym nie stawa. XXXVI. Ale Cicero Tyranem go wnosi I nie sycąc się prywatnym zabojem Nieprzyjacielem publicznym go głosi Lub wiemy, jak jest wzgardzon w Wojsku swojem, Bo się dwa pułki od niego przenosi Coście im go mieć kazali konwojem, I nad żołnierski zwyczaj, i nad karę Poprzysięgają Octawiemu wiarę. XXXVII. Który czyn jednak Cicero wychwala I wczora z skarbu dać im żołdy radził, Co
żeby Wodzowie Woysku sprawowac śię mieli Spor w szykach, klęski czyni y pogrzeby Ztąd zwyciężywśźy, drudzy pogineli. Krewni zwiąskowych, chyba co przed nieby O smierc zabitych skarżyc śię nie smieli, Ani Hetmanow ó to wciągac w prawa Iako y teraz żaden z tym nie stawa. XXXVI. Ale Cicero Tyrannem go wnośi I ńie sycąc się priwatnym zaboiem Nieprzyiaćielem publicznym go głosi Lub wiemy, iak iest wzgardzon w Woysku swoiem, Bo się dwa pułki od niego przenośi Cośćie im go mieć kazali konwoiem, I nad żołnierski zwyczay, y nad karę Poprzyśięgaią Octawiemu wiarę. XXXVII. Ktory czyn iednak Cicero wychwala I wczora z skarbu dac im żołdy radził, Co
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 113
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
