czego też oni nie barzo tego chwalili Ojcom. Przetoż Ojcowie/ aby Brasilianom nie dawali więcej okazji ku tumultom/ i Portugalczykom ku lamentom/ postanowili postępować z więtszą ostróżnością i z pomiarokwaniem lepszym na potym. Udawszy się przeto do prośby/ do upominania/ do ukazowania sprosności takiego grzechu/ sprawili to/ iż niektórzy poczęli się wstrzymawać od tamtego morderstwa i katowania nad ciałmi ludzkimi. Od drugich też otrzymali/ aby mogli traktować z tamtymi/ których tuczono w turmach/ aby im dopomogli ku zbawieniu dusze/ ponieważ nie mogli już ratować ich w zdrowiu/ ani w ciałach. I tak nauczali ich wiary/ a potym je chrzcili. Jednak i tego nie
czego też oni nie bárzo tego chwalili Oycom. Przetoż Oycowie/ áby Brásilianom nie dawáli więcey occásiey ku tumultom/ y Portogálczykom ku lámentom/ postánowili postępowáć z więtszą ostrożnośćią y z pomiárokwániem lepszym ná potym. Vdawszy się przeto do proźby/ do vpominánia/ do vkázowánia sprosnośći tákiego grzechu/ spráwili to/ iż niektorzy poczęli się wstrzymáwáć od támtego morderstwá y kátowánia nád ćiáłmi ludzkimi. Od drugich też otrzymáli/ áby mogli tráktowáć z támtymi/ ktorych tuczono w turmách/ áby im dopomogli ku zbáwieniu dusze/ ponieważ nie mogli iuż rátowáć ich w zdrowiu/ áni w ćiáłách. Y ták náuczáli ich wiáry/ á potym ie chrzćili. Iednák y tego nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 88
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
szukali PAna; i wszyscy narodowie/ nad którymi wzywano Imienia mojego/ mówi PAn który to wszystko czyni. 18. Znajomeć są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego. 19. Przetoż moje zdanie jest/ żeby nie trwożyć tych którzy się z Poganów do Boga nawracają. 20. Ale raczej pisać do nich/ aby się wstrzymawali od splugawienia bałwanów/ i od wszeteczeństwa/ i od rzeczy dławionych/ i ode krwie. 21. Abowiem Mojżesz od dawnych wieków ma w każdym mieście te/ którzy go opowiadają; gdyż go w bożnicach na każdy Sabat czytają. 22
. TEdy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim Zborem/ aby wybrane z pośrzód siebie
szukáli PAná; y wszyscy narodowie/ nád ktorymi wzywano Imienia mojego/ mowi PAn ktory to wszystko cżyni. 18. Znájomeć są Bogu od wieku wszystkie spráwy jego. 19. Przetoż moje zdánie jest/ żeby nie trwożyć tych ktorzy śię z Pogánow do Bogá náwracáją. 20. Ale rácżey pisáć do nich/ áby śię wstrzymawáli od zplugáwienia báłwanow/ y od wszetecżeństwá/ y od rzeczy dławionych/ y ode krwie. 21. Abowiem Mojzesz od dawnych wiekow ma w káżdym mieśćie te/ ktorzy go opowiádáją; gdyż go w bożnicách ná káżdy Sábbát cżytáją. 22
. TEdy śię zdáło Apostołom y stárszym ze wszystkim Zborem/ áby wybráne z pośrzod śiebie
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 142
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
26. Z ludźmi którzy wydali dusze swe dla Imienia PAna naszego JEzusa CHrystusa. 27. Przetoż posłalismy Judasa i Sylę/ którzy wam i ustnie toż powiedzą. 28. Abowiem zdało się Duchowi Świętemu i nam/ abyśmy więcej nie kładli na was żadnego ciężaru/ oprócz tych rzeczy potrzebnych. 29. Abyście się wstrzymawali od rzeczy bałwanom ofiarowanych/ i od krwie/ i od rzeczy dławionych/ i od wszeteczeństwa: których rzeczy jeśli się strzec będziecie/ dobrze uczynicie. Miejcie się dobrze. 30. A tak oni będąc odprawieni/ przyszli do Antiochii; a zgromadziwszy mnóstwo/ oddali list. 31. A przeczytawszy/ radowali się z onej
26. Z ludźmi ktorzy wydáli dusze swe dla Imienia PAná nászego IEzusá CHrystusá. 27. Przetoż posłálismy Iudásá y Sylę/ ktorzy wam y ustnie toż powiedzą. 28. Abowiem zdáło śię Duchowi Swiętemu y nam/ ábysmy więcey nie kłádli ná was żadnego ćiężaru/ oprocż tych rzecży potrzebnych. 29. Abyśćie śię wstrzymawáli od rzecży báłwanom ofiárowánych/ y od krwie/ y od rzecży dławionych/ y od wszetecżeństwá: ktorych rzecży jesli śię strzedz będźiećie/ dobrze ucżynićie. Miejćie śię dobrze. 30. A ták oni będąc odpráwieni/ przyszli do Antyochiey; á zgromádźiwszy mnostwo/ oddáli list. 31. A przecżytawszy/ rádowali śię z oney
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 142
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Rozdział VI. Ustawa około Nazarejczyków. 24. Jako kapłani ludowi błogosławić mieli. 1.
I Rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Powiedz Synom Izraelskim/ a mów do nich: Mąż albo Niewiasta gdy się odłący czyniąc ślub Nazarejstwa/ aby byli odłączeni PAnu/ 3. Od wina i mocnego napoju/ wstrzymawać się będzie: Octu z wina/ i Octu z mocnego napoju pić nie będzie/ i wszystkiego/ co się z jagód wytłacza nie będzie pił/ także jagód winnych/ świeżych ani suchych/ jeść nie będzie. 4. Po wszystkie dni Nazarejstwa swego/ ze wszystkiego co wyrasta z macice winnej/ od ziarnka aż do łupiny
. ROZDZIAL VI. Vstawá około Názárejczykow. 24. Iáko kápłani ludowi błogosłáwić mieli. 1.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Powiedz Synom Izráelskim/ á mow do nich: Mąż álbo Niewiástá gdy śię odłączy czyniąc ślub Názárejstwá/ áby byli odłączeni PAnu/ 3. Od winá y mocnego napoju/ wstrzymawáć śię będźie: Octu z winá/ y Octu z mocnego napoju pić nie będźie/ y wszystkiego/ co śię z jágod wytłacza nie będźie pił/ tákże jágod winnych/ świeżych áni suchych/ jeść nie będźie. 4. Po wszystkie dni Názárejstwá swego/ ze wszystkiego co wyrasta z máćice winney/ od źiarnká áż do łupiny
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 143
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Mojżesz do Aarona/ i do synów jego/ i do wszystkich synów Izraelskich. Rozdział XXII. Kto, kiedy, rzeczy świętych pożywać miał. 8. A czego nie pożywać. 17. ofiary jakie ofiarować miano. 1.
ZAtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Powiedz Aaronowi i Synom jego/ aby się wstrzymawali od rzeczy które są poświęcone od Synów Izraelskich/ a nie plugawili świętego imienia mojego w tym co mi oni poświęcają: JA PAN. 3. A tak rzecz do nich: w narodziech waszych/ ktobykolwiek przystąpił/ ze wszystkiego potomstwa waszego/ do poświęconych rzeczy, któreby poświęcili Synowie Izraelscy PAnu/ gdy nieczystość jego na
Mojzesz do Aároná/ y do synow jego/ y do wszystkich synow Izráelskich. ROZDZIAL XXII. Kto, kiedy, rzecży świętych pożywáć miał. 8. A czego nie pożywáć. 17. ofiáry jákie ofiárowáć miano. 1.
ZAtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Powiedz Aáronowi y Synom jego/ áby śię wstrzymawáli od rzeczy ktore są poświęcone od Synow Izráelskich/ á nie plugáwili świętego imienia mojego w tym co mi oni poświącáją: JA PAN. 3. A ták rzecż do nich: w narodźiech wászych/ ktobykolwiek przystąpił/ ze wszystkiego potomstwá wászego/ do poświęconych rzeczy, ktoreby poświęćili Synowie Izráelscy PAnu/ gdy nieczystość jego ná
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 126
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: a dzielą się na dwie sekcie: bo niektórzy się żenią/ i mieszkają w mieściech/ i mają to imię Brammanni: drudzy bez żon żyją/ a zowią ich Joghi: zwano ich przedtym Ginnosofisti. Ci nie mają żadnych dochodów: a wielkiej żyją ostrości i ścisłości z jałmużny: chodzą pielgrzymując po Indii: i wstrzymawają się od wszelkiej rozkoszy/ i od uciechy cielesnej/ aż do pewnego czasu: po którym zostają Abdutami/ to jest/ wolnemi od praw/ i jakby już nie grzeszącemi. Na ten czas się już rozpuszczają ze wszytkich sił na wszelakie niecnoty i niewstydy. Mają jednego starszego/ który szafuje wielkiemi intratami i posyła pewnych czasów rozmaite
: á dźielą się ná dwie sekćie: bo niektorzy się żenią/ y mieszkáią w mieśćiech/ y máią to imię Brámmánni: drudzy bez żon żyią/ á zowią ich Ioghi: zwano ich przedtym Ginnosofisti. Ci nie máią żadnych dochodow: á wielkiey żyią ostrośći y śćisłośći z iáłmużny: chodzą pielgrzymuiąc po Indiey: y wstrzymawáią się od wszelkiey roskoszy/ y od vćiechy ćielesney/ áż do pewnego czásu: po ktorym zostáią Abdutámi/ to iest/ wolnemi od praw/ y iákby iuż nie grzeszącemi. Ná ten czás się iuż rospusczáią ze wszytkich śił ná wszelákie niecnoty y niewstydy. Máią iednego stárszego/ ktory száfuie wielkiemi intratámi y posyła pewnych czásow rozmáite
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 138
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
przez 6. godzin/ uczynili dekret/ iż co się tknie prawdy/ i rzecz samej/ mieli trzymać z katolikami/ iż w Chrystusie dwie są naturze: i że też Cofti/ acz się chronią słowa tego/ dwu natur; nie przą jednak/ żeby Chrystus nie był prawdziwym człowiekiem/ i prawdziwym Bogiem: lecz się wstrzymawają od dwu natur/ żeby znienagła nie wpadli we dwie persony. A tak ona sprawa już była przywiedziona do dobrych terminów; aleć ją nakierowała i przeszkodziła jej ambicia i nikczemność jednego człowieka: a ten był Vicarius Patriarchy/ który pragnąc Patriarchostwa/ i bacząc/ że gdyby przyszło do zjednoczenia zaczętego z kościołem Rzymskim/
przez 6. godźin/ vczynili dekret/ iż co się tknie prawdy/ y rzecz sámey/ mieli trzymáć z kátholikámi/ iż w Chrystuśie dwie są náturze: y że też Cofti/ ácz się chronią słowá tego/ dwu nátur; nie przą iednák/ żeby Chrystus nie był prawdźiwym człowiekiem/ y prawdźiwym Bogiem: lecz się wstrzymawáią od dwu nátur/ żeby znienagłá nie wpádli we dwie persony. A ták oná spráwá iuż byłá przywiedźiona do dobrych terminow; áleć ią nákierowáłá y przeszkodźiłá iey ámbicia y nikczemność iednego człowieká: á ten był Vicárius Pátriárchy/ ktory prágnąc Pátriárchostwá/ y bácząc/ że gdyby przyszło do ziednoczenia záczętego z kośćiołem Rzymskim/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 217
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
braci i mdłe ich sumnienie obrażając/ grzeszycie przeciwko CHrystusowi. 13. Przeto/ jeśli pokarm gorszy brata mego/ nie będę jadł mięsa na wieki/ abym brata mego nie zgorszył. Rozd. IX. I. AD CORYNTIOS. Rozd. IX. ROZDZIAŁ IX. Pokazuje jako wolności Chrześcijańskiej zażywając. 15. dobrowolnie się wstrzymawał. 18. 22. żeby kogo w rzeczach śrzednich nie zgorszył. 24. A nasz żywot do zawodu przyrównywa. 1
. IZalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim JEzusa CHrystusa PAna naszego nie widział? Izali wy nie jesteście pracą moją w PAnu? 2. Choćbym innym nie
bráći y mdłe ich sumnienie obráżájąc/ grzeszyćie przećiwko CHrystusowi. 13. Przeto/ jesli pokarm gorszy brátá mego/ nie będę jadł mięsá ná wieki/ ábym brátá mego nie zgorszył. Rozd. IX. I. AD CORINTHIOS. Rozd. IX. ROZDZIAŁ IX. Pokazuje jáko wolnośći Chrześćiánskiey záżywájąc. 15. dobrowolnie śię wstrzymawał. 18. 22. żeby kogo w rzecżách śrzednich nie zgorszył. 24. A nász żywot do zawodu przyrownywa. 1
. IZalim nie jest Apostołem? Izalim nie jest wolnym? Izalim JEzusá CHrystusá PAná nászego nie widźiał? Izali wy nie jesteśćie pracą moją w PAnu? 2. Choćbym innym nie
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 182
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
od skazy grzechów. A jako dobrze naucza Cajetanus Kardynał: Biskup nie czyni prefesji/ aby miał postepować ku doskonałości/ jako mnich i zakonnik powinien; ale żeby już doskonałym był: nie tylo winien poczynać i postępować w cnotach/ ale być już w nich doskonałym: nie tylo być powściągliwym/ ale czystym: nie tylo wstrzymawać się od cudzego i od zysku nieuczciwego; ale też ma mieć obcięty i wolny apetit od wszelakiej chciwości i łakomstwa: i owszem deptać w sercu swym/ i nizacz poczytać wszytek świat: nie miłować nakoniec rzeczy żadnej/ tylko Boga/ a to dla Boga. Drugi urząd pasterza jest/ bronić trozdy od
od skázy grzechow. A iáko dobrze náucza Cáietanus Kárdinał: Biskup nie czyni professiey/ áby miał postepowáć ku doskonáłośći/ iáko mnich y zakonnik powinien; ále żeby iuż doskonáłym był: nie tylo winien poczynáć y postępowáć w cnotách/ ále być iuż w nich doskonáłym: nie tylo być powśćiągliwym/ ále czystym: nie tylo wstrzymáwáć się od cudzego y od zysku nieuczćiwego; ále też ma mieć obćięty y wolny áppetit od wszelákiey chćiwośći y łákomstwá: y owszem deptáć w sercu swym/ y nizacz poczytáć wszytek świát: nie miłowáć nákoniec rzeczy żadney/ tylko Bogá/ á to dla Bogá. Drugi vrząd pásterzá iest/ bronić trozdy od
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 205
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
sprosnych uczynków, od sprawiedliwego gniewu Bożego znalezieni nie byli, i miasta z mieszczany swemi nie zginęły. Uczymy się bowiem tego z Pisma Bożego, iż dla tak niezbożnych postępków, i miasta całe z ludźmi wespół giną. A iż tego niektórzy i bluźnią, i przez Sakramentu przysięgają, Boga do gniewu pobudzając, tym nakazujemy wstrzymawać się od tego. A jeżeli po tym napominaniu naszym, znajdą się niektórzy w takowych grzechach leżeć, tacy wprzód samych siebie niegodnemi czynią miłosierdzia Boskiego, a do tego i karaniem prawem naznaczonym mają być karani. etć. Tak tedy bywał obyczaj pobonych i mądrych Królów/ iż naprawą poddanych swoich/ i publicznym karaniem jawnych występków/
sprosnych vczynkow, od spráwiedliwego gniewu Bożego ználezieni nie byli, y miástá z mieszczány swemi nie zginęły. Vczymy się bowiem tego z Pismá Bożego, iż dla ták niezbożnych postępkow, y miástá cáłe z ludzmi wespoł giną. A iż tego niektorzy y bluznią, y przez Sákrámentu przyśięgáią, Bogá do gniewu pobudzáiąc, tym nákázuiemy wstrzymawáć się od tego. A ieżeli po tym nápominániu nászym, znáydą się niektorzy w tákowych grzechách leżeć, tácy wprzod sámych śiebie niegodnemi czynią miłośierdzia Boskiego, á do tego y karániem práwem náznáczonym máią być karáni. etć. Ták tedy bywał obyczay pobonych y mądrych Krolow/ iż napráwą poddánych swoich/ y publicznym karániem iáwnych występkow/
Skrót tekstu: BemKom
Strona: 51.
Tytuł:
Kometa to jest pogróżka z nieba na postrach, przestrogę i upomnienie ludzkie
Autor:
Mateusz Bembus
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619