rzece zostaną. 12. Wyszedł tedy Mojżesz i Aaron od Faraona/ i zawołał Mojżesz do PANA/ aby odjął żaby/ które był przepuścił na Faraona. 13. I uczynił PAN według słowa Mojżeszowego/ że wyzdychały żaby z domów/ ze wsi/ i z pol. 14. I zgromadzali je na kupy/ i zśmierdła się ziemia: 15. A widząc Farao/ że miał wytchnienie/ obciążył serce swoje/ i nie usłuchał ich/ jako był powiedział PAN. 16. I Rzekł PAN do Mojżesza: Mów do Aarona: Wyciągni laskę twoję/ a uderz w proch ziemi/ aby się obrócił we wszy/ po wszystkiej ziemi Egipskiej. 17
rzece zostáną. 12. Wyszedł tedy Mojzesz y Aáron od Fáráoná/ y záwołał Mojzesz do PANA/ áby odjął żáby/ ktore był przepuśćił ná Fáráoná. 13. Y uczynił PAN według słowá Mojzeszowego/ że wyzdycháły żáby z domow/ ze wśi/ y z pol. 14. Y zgromádzáli je ná kupy/ y zśmierdłá śię źiemiá: 15. A widząc Fáráo/ że miał wytchnienie/ obćiążył serce swoje/ y nie usłuchał jich/ jáko był powiedźiáł PAN. 16. Y Rzekł PAN do Mojzeszá: Mow do Aároná: Wyćiągni laskę twoję/ á uderz w proch źiemi/ áby śię obroćił we wszy/ po wszystkiey źiemi Egipskiey. 17
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 63
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
