żona rozchorowała, czego Boże nie daj, powinien mąż społecznie z nią stękać, bo to jedno ciało, siedzieć przy niej płacząc, wysługę wszelaką i dostatek oddając, według upodobania jej; o lekarstwach się starać, dać jej pić zioła, a zwłaszcza podżyt z buchwicą po społu zetrzeć i dać jej pić ciepło, potem się zaznoi i może jej to być do zdrowia. A jeśliby umarła, czego Boże zawaruj, powinien uczciwy pogrzeb sprawić, na grobie trzy godziny płakać, rok piątki suszyć, na pościeli nie legać, wesela żadnego nie zażywać, w świetnym odzieniu nie chodzić a o inszej nie myślić.
Artykuł piętnasty. Gdyby się trafiła potrzeba
żona rozchorowała, czego Boże nie daj, powinien mąż społecznie z nią stękać, bo to jedno ciało, siedzieć przy niej płacząc, wysługę wszelaką i dostatek oddając, według upodobania jej; o lekarstwach się starać, dać jej pić zioła, a zwłascza podżyt z buchwicą po społu zetrzeć i dać jej pić ciepło, potem się zaznoi i może jej to być do zdrowia. A jeśliby umarła, czego Boże zawaruj, powinien uczciwy pogrzeb sprawić, na grobie trzy godziny płakać, rok piątki suszyć, na pościeli nie legać, wesela żadnego nie zażywać, w świetnym odzieniu nie chodzić a o inszej nie myslić.
Artykuł piętnasty. Gdyby się trafiła potrzeba
Skrót tekstu: SejmBiałBad
Strona: 78
Tytuł:
Sejm białogłowski
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
