, afektem jej nie gardziła. Wdzięcznam była pewnie tego, co czyni z afektu swego, Przeciem się jej wymówiła, prosząc, by mi wybaczyła. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
Leć w afekcie nie ustala, ochmistrzyni swej kazała, Ażeby się poraniła, by u niej być mnie prosiła. Jakożem tę noc przespała, lubom się zniewczasowała, Bo mi i sen przerywała żałość, która we mnie trwała.
Ledwo świt po ciemnej nocy, już sen nie idzie na oczy. Ptakiembym rada leciała, gdziekolwiekbym go zastała. Leć, że moje nie zjechały, bo gdzie indzie nocowały Wozy, także białogłowy, więc się na nich troszczę słowy.
Wtym
, afektem jej nie gardziła. Wdzięcznam była pewnie tego, co czyni z afektu swego, Przeciem się jej wymówiła, prosząc, by mi wybaczyła. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
Leć w afekcie nie ustala, ochmistrzyni swej kazała, Ażeby się poraniła, by u niej być mnie prosiła. Jakożem tę noc przespała, lubom się zniewczasowała, Bo mi i sen przerywała żałość, która we mnie trwała.
Ledwo świt po ciemnej nocy, już sen nie idzie na oczy. Ptakiembym rada leciała, gdziekolwiekbym go zastała. Leć, że moje nie zjechały, bo gdzie indzie nocowały Wozy, także białogłowy, więc się na nich troszczę słowy.
Wtym
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 201
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
