. Na którego swiaczyl Tadeus Janas z Nieledwie; który zeznał, jako go ukradli. Na którego dekret taky: wiezienie zasiec i stronę ugodzić, winę pańską, to jest florenów 5, także i prawnej florenów 5, kościołowi florenów 3, nieodpuscąnich.
212. k. 76rEodem acto. — Jan Łach z Usoł uskarżał się na Szymona Rylka z Raycze o dwie owcze. Na którego Malher Golitka swiatczył, to jest paholek jego; o które oczywisti dowód. Co shilenia naszego uznajemi Jana Łaha ugodzie i wiezienie zasiec, dokąt stroni nie ugodzi, także winę pańską i prawną, to jest po złotych 10,
. Na ktorego swiaczyl Tadeus Janas z Nieledwie; ktori zeznał, iako go ukradli. Na ktorego decret taky: wiezienie zasiec y stronę ugodzyc, winę pańską, to iest florenow 5, tagze y prawney florenow 5, kosciołowi florenow 3, nieodpuscąnich.
212. k. 76rEodem acto. — Jąn Łach z Usoł uskarzał sie na Szymona Rylka z Raycze o dwie owcze. Na ktorego Malher Golitka swiatczył, to iest paholek iego; o ktore oczywisti dowod. Czo shilenia naszego uznaięmi Jąna Łaha ugodzie y wiezienie zasiec, dokąt stroni nie ugodzi, tagze winę pańską y prawną, to iest po zlotych 10,
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 94
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
albo skopowej, pięknie ku pisaniu wygładzonej. Zowie się Pergamenum dla tego, że wynaleziony od Królów Pergamskich. Wszytkie dawne Rękopisma na pergaminie, jest i drugi przedniejszy, to jest z skorki cielęcej uprawiony. To rzecz osobliwa widzieć, jak nasz papier, tak przedni i biały, robią z starych i brudnych chust, i łachów, które na ulicę wyrzucają. Z drzewka nazwanego Papyrus wyrabiano także żagle do Okrętów, liny, suknie, i różne okrycia etc.
Postea promiscuè pater usus rei, qua constat in mortalitas hominum. Chartae usu maxime humanitas constat in memoria. Plin. l. 19. c. I.
Linum. Len jest,
albo skopowey, pięknie ku pisaniu wygładzoney. Zowie się Pergamenum dla tego, że wynáleziony od Krolow Pergamskich. Wszytkie dawne Rękopismá na pergaminie, iest y drugi przednieyszy, to iest z skorki cielęcey uprawiony. To rzecz osobliwá widzieć, iák nasz papier, ták przedni y biáły, robią z starych y brudnych chust, y łachow, ktore na ulicę wyrzucaią. Z drzewka nazwánego Papyrus wyrábiáno tákże żagle do Okrętow, liny, suknie, y rożne okryciá etc.
Postea promiscuè pater usus rei, qua constat in mortalitas hominum. Chartae usu maxime humanitas constat in memoria. Plin. l. 19. c. I.
Linum. Len iest,
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 148
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
od wschodniego Ociekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iż pani odkryli. Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy są Wyskoczgotowi, I zjadli Wrzący, i Łukowartowie, Niekiedy groźni Włachom narodowie (Których z jednego mamy niezliczonych Od historyków, nie Boga, stworzonych). Pierwszy Rajnicy, pierwszy Karalowie, Niezwyciężeni prawi Gogustowie, Którzy Mianarcość z Parzystokroczeniem W swym Wypieractwie trzymali z baczeniem. Słusznie ukwila kraj pod Akwilony, Że rozkwilonych uwikłały rzeczony. Tak byli nasi swój Drżon zasadzili, Tak okrąg ziemski Szczepdrzonem rządzili
od wschodniego Ociekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iż pani odkryli. Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy są Wyskoczgotowi, I zjadli Wrzący, i Łukowartowie, Niekiedy groźni Włachom narodowie (Których z jednego mamy niezliczonych Od historyków, nie Boga, stworzonych). Pierwszy Rajnicy, pierwszy Karalowie, Niezwyciężeni prawi Gogustowie, Którzy Mianarcość z Parzystokroczeniem W swym Wypieractwie trzymali z baczeniem. Słusznie ukwila kraj pod Akwilony, Że rozkwilonych uwikłały rzeczony. Tak byli nasi swój Drżon zasadzili, Tak okrąg ziemski Szczepdrzonem rządzili
Skrót tekstu: WiszDębBar_I
Strona: 592
Tytuł:
Wiersze Andrzeja Wiszowatego do księdza Dębołęckiego
Autor:
Andrzej Wiszowaty
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
wschodniego Odekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iz pani odkryli, Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy są Wyskoczgotowi, I zjadii Wrzący, i Łukowartowie, Niekiedy groźni Włachom narodowie (Których z jednego mamy niezliczonych Od historyków, nie Boga, stworzonych).
Pierwszy Rajnicy, pierwszy Karolowie, Niezwyciężeni prawi Gogustowie, Którzy Mianarcość z Parzystokroczeniem W swym Wypieractwie trzymali z baczeniem. Słusznie ukwila kraj pod Aquilony, Że rozkwilonych uwikłał, rzeczony. Tak byli nasi swój Drżon zasadzili, Tak okrąg ziemski Szczepdrzonem
wschodniego Odekanu byli, Do zachodniego państwa rozszyrzyli, Ludzie swobodni, wolni sami sobie, Siedząc w Ożyjej, Jawrucy, w Urobie, I Amarochę naszy napełnili, Olani, co ją Iz pani odkryli, Naszy husarze są Ostrogotowi, Naszy kozacy są Wyskoczgotowi, I zjadii Wrzący, i Łukowartowie, Niekiedy groźni Włachom narodowie (Ktorych z jednego mamy niezliczonych Od historykow, nie Boga, stworzonych).
Pierwszy Rajnicy, pierwszy Karolowie, Niezwyciężeni prawi Gogustowie, Ktorzy Mianarcość z Parzystokroczeniem W swym Wypieractwie trzymali z baczeniem. Słusznie ukwila kraj pod Aquilony, Że rozkwilonych uwikłał, rzeczony. Tak byli nasi swoj Drżon zasadzili, Tak okrąg ziemski Szczepdrzonem
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 144
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910