prowadzić one Cudzoziemkę zacną. T. Wiem iż Arsenał tameczny słuchał Galatea, i że umieć świadczyć, należące, i pokazać ceremonie godnemu. B. Obaczywszy wszystko to, co dziw dziwnością przewyższa, szła na podwieczorek kosztownie wystawiony, na który i jam był zaproszony. Tam gdy cukry i marcypany rozmaitemi wykształtowane formami, łamaniną okrasę swę tracić poczęły, gdy smakowite trunki smak i serca uweselać zaczęli, piłem do onej Paniej Francuskiej, ta spełniajac piła do tej, w której myśl, oko, i serce było zanurzone moje, ta pełną obraca do mnie z niewypowiedzianym. ukontentowaniem moim. T. To obracanie sam i tam pełnych, raczej
prowádźić one Cudzoźiemkę zacną. T. Wiem iż Arsenał támeczny słuchał Gáláthea, y że vmieć świádczyć, należące, y pokażáć ceremonie godnemu. B. Obaczywszy wszystko to, co dźiw dźiwnośćią przewyższa, szłá ná podwieczorek kosztownie wystáwiony, ná ktory y iam był záproszony. Tám gdy cukry y márcypany rozmáitemi wykształtowáne formámi, łamániną okrasę swę tráćic poczęły, gdy smákowite trunki smák y sercá vweseláć záczęli, piłem do oney Pániey Fráncuskiey, tá spełniáiac piłá do tey, w ktorey myśl, oko, y serce było zánurzone moie, tá pełną obráca do mnie z niewypowiedźiánym. vkontentowániem moim. T. To obracánie sám y tám pełnych, raczey
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 99
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
ukazował/ na co tylko prędkość lekarstwem/ okazji tu samej patrzać (mowi) nie bitwy. Gdy wszytko wedle potrzeby wymówił/ dał znak żołnierstwu aby się ruszali/ i zaraz po prawej stronie inszym szciem górnym wyprawił Edwy. Miejscki mur od równiny i od przodku szcia/ w prost/ kiedyby nie było przerw i łamanin/ był na tysiąc i dwieście kroków/ co się tam wkoło obchodziło/ to się drogi przyczyniało. Francuzowie/ niemal od połowice pagórka wzdłuż/ jako jeno natura góry dopuszczała/ wywiedli byli mur na sześć stop z okrutnego kamienia dla tego/ aby naszych prędkiemu wpadnieniu szkodzili/ a nizinę wszytkę tak pustą zostawiwszy/ część zwierzchną
vkázował/ ná co tylko prędkość lekárstwem/ okázyey tu sámey pátrzáć (mowi) nie bitwy. Gdy wszytko wedle potrzeby wymowił/ dał znák żołnierstwu áby sie ruszali/ y záraz po práwey stronie inszym szćiem gornym wypráwił Edwy. Mieyscki mur od rowniny y od przodku szćia/ w prost/ kiedyby nie było przerw y łamánin/ był ná tyśiąc y dwieśćie krokow/ co sie tám wkoło obchodźiło/ to sie drogi przyczyniało. Francuzowie/ niemal od połowice págorká wzdłuż/ iáko ieno naturá gory dopusczałá/ wywiedli byli mur ná sześć stop z okrutnego kámieniá dla tego/ aby naszych prędkiemu wpádnieniu szkodźili/ á niźinę wszytkę ták pustą zostáwiwszy/ część zwierzchną
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 180.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
, dla lepszego rozeznania likworu. 3tio. Ten likwor ma nie co powietrza zostawić u wierzchu. Aby do samego wierzchu rurki nie doszedł. 4to. Wierzch samrurki nad świecą mocno przygrzac, aby samo szkło roztopione górny meat rurki zalało i zalakowało. Ta szklana rurka w końcu swoim dolnym ma być esowata, w samym końcu łamaniny ma mieć, gałkę z otwartym meatem: aby powietrze mogło wolno wchodzić i wychodzić. 5to. Ta szklana rurka ma być przypięta do takiej tablicy, która jest wydzielona na części równe. Jeden na przykład cel łokcia rurki dzieląc na części 12. to jest gradusów; przypisywawszy liczbę do nich. Tym sposobem Thermoscopium będzie sporządzone
, dla lepszego rozeznánia likworu. 3tio. Ten likwor ma nie co powietrza zostáwić u wierzchu. Aby do samego wierzchu rurki nie doszedł. 4to. Wierzch samrurki nad swiecą mocno przygrzac, áby samo szkło roztopione gorny meat rurki zalało y zalákowáło. Ta szklana rurka w końcu swoim dolnym ma być esowata, w samym końcu łamaniny ma mieć, gałkę z otwartym meatem: áby powietrze mogło wolno wchodzić y wychodzić. 5to. Ta szklana rurka ma być przypięta do tákiey tablicy, ktora iest wydzielona ná części rowne. Jeden ná przykład cel łokcia rurki dzieląc ná części 12. to iest gradusow; przypisywawszy liczbę do nich. Tym sposobem Thermoscopium będzie zporządzone
Skrót tekstu: BystrzInfElem
Strona: Rv
Tytuł:
Informacja elementarna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
a niżeli z fundamentu nowe zakładać. Częściej pozycja miejsca bywa nieregularna, niż regularna, które jednak z jakiej eksigencyj fortyfikować należy. Toć pospolitsze są fortyfikacje nieregularne. Atoli ile miejsce pozwoli, należy nieregularność jego sposobić do regularnej fortyfikacyj. Pierwszy zaś fundament fortyfikowania miejsc nieregularnych jest, inwestygacja należyta wszystkich jego ścian i angułów, albo łamanin i anfraktów, i z tąd decyzja, jaka której części być powinna fortyfikacja. Sposób fortyfikowania linii prostej.
XXVIII. Linia prosta miejsca jakiego żadnej niemająca łamaniny, gdy jest tak długa, że długością swoją przechodzi długość wszelką kortyny, której wymiar wyznaczony największy na stop 500. ma się fortyfikować bastionami na tejże linii osadzonemi
á niżeli z fundamentu nowe zakładáć. Częściey pozycya mieysca bywa nieregularna, niż regularna, ktore iednak z iákiey exigencyi fortyfikowáć należy. Toć pospolitsze są fortyfikacye nieregularne. Atoli ile mieysce pozwoli, należy nieregularność iego sposobić do regularney fortyfikácyi. Pierwszy zaś fundament fortyfikowania mieysc nieregularnych iest, inwestygácya należyta wszystkich iego ścian y angułow, álbo łámanin y anfraktow, y z tąd decyzya, iáka ktorey częsci być powinna fortyfikácya. Sposob fortyfikowania linii prostey.
XXVIII. Linia prosta mieysca iákiego żadney niemaiąca łamaniny, gdy iest ták długa, że długością swoią przechodzi długość wszelką kortyny, ktorey wymiar wyznaczony naywiększy ná stop 500. ma się fortyfikować bástyonámi ná teyże linii osadzonemi
Skrót tekstu: BystrzInfArchW
Strona: I3
Tytuł:
Informacja architektury wojennej
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
. Atoli ile miejsce pozwoli, należy nieregularność jego sposobić do regularnej fortyfikacyj. Pierwszy zaś fundament fortyfikowania miejsc nieregularnych jest, inwestygacja należyta wszystkich jego ścian i angułów, albo łamanin i anfraktów, i z tąd decyzja, jaka której części być powinna fortyfikacja. Sposób fortyfikowania linii prostej.
XXVIII. Linia prosta miejsca jakiego żadnej niemająca łamaniny, gdy jest tak długa, że długością swoją przechodzi długość wszelką kortyny, której wymiar wyznaczony największy na stop 500. ma się fortyfikować bastionami na tejże linii osadzonemi. Wymiar zaś linii składających bastiony podaje tablica następująca, Wymiar pod literą A. służy fortyfikowaniu linii do i o sześć bastionach. Pod literą B. linii
. Atoli ile mieysce pozwoli, należy nieregularność iego sposobić do regularney fortyfikácyi. Pierwszy zaś fundament fortyfikowania mieysc nieregularnych iest, inwestygácya należyta wszystkich iego ścian y angułow, álbo łámanin y anfraktow, y z tąd decyzya, iáka ktorey częsci być powinna fortyfikácya. Sposob fortyfikowania linii prostey.
XXVIII. Linia prosta mieysca iákiego żadney niemaiąca łamaniny, gdy iest ták długa, że długością swoią przechodzi długość wszelką kortyny, ktorey wymiar wyznaczony naywiększy ná stop 500. ma się fortyfikować bástyonámi ná teyże linii osadzonemi. Wymiar zaś linii składaiących bástyony podáie tablica nástępuiąca, Wymiar pod literą A. służy fortyfikowaniu linii do y o sześć bastyonách. Pod literą B. linii
Skrót tekstu: BystrzInfArchW
Strona: I3
Tytuł:
Informacja architektury wojennej
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
/ rumu sobie uczynić niemogą? ale prosto i bez buławy do podziemnego wojska trafią. Ibimus ibimus quocũq; praecedes woła Horaciusz. Czy nie dla tego? że tam przymierza takowe stanowią/ przy których z orężem (jako u postronnych niektórych Narodów) okazać się nie wolno. Ale podobno dla tego? aby przynamniej jedne łamaniny w grobie mając/ mielisię czym chełpić/ że niekiedyś takiemi kawalerami byli/ że te buławy/ te paisze/ te kopie w ręku swych piastowali. Albo jeszcze czy nie dla tego Buławy i kopie kruszą! aby pokazali/ że tych Bohatyrów animusze/ tak boki nieprzyjacielskie na wylód przebijały/ że się in tylko te ułomki
/ rumu sobie vczynić niemogą? ále prosto y bez bułáwy do podźiemnego woyská trafią. Ibimus ibimus quocũq; praecedes woła Horaciusz. Czy nie dla tego? że tam przymierza tákowe stánowią/ przy ktorych z orężem (iáko v postronnych niektorych Narodow) okazáć się nie wolno. Ale podobno dla tego? áby przynamniey iedne łámániny w grobie maiąc/ mielisię czym chełpić/ że niekiedyś tákiemi kawalerámi byli/ że te bułáwy/ te paisze/ te kopie w ręku swych piastowáli. Albo ieszcze czy nie dla tego Bułáwy y kopie kruszą! áby pokázáli/ że tych Bohatyrow ánimusze/ ták boki nieprzyiaćielskie ná wylod przebiiały/ że się in tylko te vłomki
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 126
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
świątnice Pańskiej przebywając będzie na pamiątkę tak wielkiego swego zwycięstwa zawieszona. Rzekłbym jeszcze że tę kopią chcą nad grobem postawić/ aby wiedziano że tu żołnierz/ i niejaki bohatyr spoczywa. Ale ja uważyć słusznie nie mogę/ gdyż i kopij nie widzę/ ponieważ która w Kościół wniesiona była/ już wrozsypkę i łamaniny przemieniona. Na Cóż to tedy w Kościele: czemu nie doma? skąd ciało wywożą? czemu nie w obozie/ gdyż tam pracowała/ niech by też tam i pogrzeb swój otrzymała. A zasz to/ Kościelna muzyka trąby i bębny. Czy to snać dla tego w Kościele kruszą/ iż jako w kościele pospolicie w
świątnice Pańskiey przebywaiąc będźie ná pámiątkę ták wielkiego swego zwyćięstwá záwieszoná. Rzekłbym iescze że tę kopią chcą nad grobem postáwić/ áby wiedziáno że tu zołnierz/ y nieiáki bohátyr spoczywa. Ale ia vważyć słusznie nie mogę/ gdyz y kopij nie widzę/ poniewaz ktora w Kośćioł wnieśiona była/ iuż wrozsypkę y łamániny przemieniona. Ná coz to tedy w Kośćiele: czemu nie doma? zkąd ćiáło wywożą? czemu nie w oboźie/ gdyz tam prácowáła/ niech by też tam y pogrzeb swoy otrzymáłá. A zasz to/ Kośćielna muzyká trąby y bębny. Czy to snać dla tego w Kośćiele kruszą/ iż iáko w kośćiele pospolićie w
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 276
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
należy ze skali według modelu kolumnacyj wydzielić liczbę i szerokość kolumnacyj oraz międzysłupia tak na kaplice pobocznie pomniejsze, jako i pryncypalne, jeżeli ma być Kościół krzyżowy. Szerokość zakrystyj, skarbcu, ścian pryncypalnych, drzwi jeżeli pobocznie być mają, okien, Ołtarzy. Zgoła tych wszystkich części struktury, którymi według długości szerokości i wszelkiej jej łamaniny ma na jakim placu osiadać. XXXVIII. Drugi abrys jest Orthographia: która reprezentuje facjatę lub który bok struktury co do wysokości, szerokości i ułożenia ich części. Ta orthographia być może albo zewnętrzna, albo we wnętrzna, reprezentująca oku zewnętrzną lub wewnętrzną wysokość, szerokość co do wszystkiego dyspartymentu struktury. Albo Orthographia po Włosku Profilo
należy ze skali według modelu kolumnacyi wydzielić liczbę y szerokość kolumnacyi oraz międzysłupia ták ná kaplice pobocznie pomnieysze, iáko y pryncypalne, ieżeli ma być Kościoł krzyżowy. Szerokość zakrystyi, skarbcu, ścian pryncypalnych, drzwi ieżeli pobocznie być maią, okien, Ołtarzy. Zgołá tych wszystkich części struktury, ktorymi według długości szerokości y wszelkiey iey łamaniny ma ná iákim placu osiadać. XXXVIII. Drugi ábrys iest Orthographia: ktora reprezentuie facyatę lub ktory bok struktury co do wysokości, szerokości y ułożenia ich części. Ta orthographia być może álbo zewnętrzna, álbo we wnętrzna, reprezentuiąca oku zewnętrzną lub wewnętrzną wysokość, szerokość co do wszystkiego dyspartymentu struktury. Albo Orthographia po Włosku Profilo
Skrót tekstu: BystrzInfArch
Strona: Dv
Tytuł:
Informacja architektoniczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
, mając refleksją na wszystkie pokoje, w których tylko piece albo kominki być mają. 2. Obszerność taka w nich być powinna, aby zewsząd dym przychodzący mógł się pomieścić; Inaczyj i kominki dymić, i w piecach dym dusić się musi. 3. Dla wolniejszej ekshalacyj dymu, i łatwiejszego wymiatania sadzy, anfraktów i łamaniny w kominach Architektowi wystrzegać się należy. 4. Aby do czeluści wolny akces z sieni był powietrzu. Tak bowiem większym impetem dym z pieców w komin wychodzi, dochodzącym powietrzem popędzony. 5. Wysokość kominów ani zbyt nad dachy wychodzić niepowinna, aby od wichrów ruinie niepodlegały. Ani niskością swoją dachom osobliwie drewnianym niebezpieczeństwa
, maiąc reflexyą ná wszystkie pokoie, w ktorych tylko piece álbo kominki być maią. 2. Obszerność táka w nich być powinna, áby zewsząd dym przychodzący mogł się pomieścić; Jnaczyi y kominki dymić, y w piecach dym dusić się musi. 3. Dla wolnieyszey exchalacyi dymu, y łátwieyszego wymiatania sadzy, anfraktow y łamaniny w kominach Architektowi wystrzegać się należy. 4. Aby do czeluści wolny akces z sieni był powietrzu. Tak bowiem większym impetem dym z piecow w komin wychodzi, dochodzącym powietrzem popędzony. 5. Wysokość kominow áni zbyt nad dachy wychodzić niepowinna, áby od wichrow ruinie niepodlegały. Ani niskością swoią dachom osobliwie drewnianym niebezpieczeństwa
Skrót tekstu: BystrzInfArch
Strona: E2v
Tytuł:
Informacja architektoniczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
