kogo zowie ojcem/ aza mu się nie równa w naturze: niewiem jako P. M. to rozumie? czyli jego syn kiedy go zowie ojcem/ nie jest mu równy w naturze? toć podobno jest wołem abo osłem jakim? wierę niechaj się poradzi syna swego. Otoż tu one plotki i łapaczki jego muszą ustać/ gdy mówi: Jeśli równość jest w naturze/ toć syn sobie samemu będzie rówien: raczejby tak rzekł z Apostołem/ Ergo P. M. superbus est, nihil sciens, languens circa quaestiones et pugnas verborum. Nie sam sobie będzie równy/ ale ojcu/ nie będą dwie naturze/
kogo zowie oycem/ áza mu się nie rowna w náturze: niewiem iáko P. M. to rozumie? czyli iego syn kiedy go zowie oycem/ nie iest mu rowny w náturze? toć podobno iest wołem ábo osłem iákim? wierę niechay się porádźi syná swego. Otoż tu one plotki y łápáczki iego muszą vstáć/ gdy mowi: Iesli rowność iest w náturze/ toć syn sobie sámemu będźie rowien: ráczeyby ták rzekł z Apostołem/ Ergo P. M. superbus est, nihil sciens, languens circa quaestiones et pugnas verborum. Nie sam sobie będźie rowny/ ále oycu/ nie będą dwie náturze/
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 54
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
