.
POtak miłych awizach z przeszłego Koła Zawichostkiego, dziwna jakaś nastąpiła odmiana, gdy miasto zgody, wojennej burze tak poczyna brzmieć ogłos, że już Król I. Mość o Wtorku ma stanąć pod Jarosławiem, Obozem, i już niejaki P. Sokołowski przyjachał opatrywać miejsca, i naznaczył je między Jarosławiem, Komaczowem, na łazach Tarnowieckich, I. M. P. Podczasego Koronnego, o granicę zemną. Przeniknęło to nas, że tak w nienależytym miejscu, jakoby gdzie indziej te pioruny obracały się, nie tam dokąd wykierowane być miały. Udaje tenże Oboźny, że na wszytkie Państwa I. Mści P. Marszałka naszego Mściwego Pana i
.
POták miłych áwizách z przeszłego Kołá Záwichostkiego, dziwna iákaś nástąpiłá odmiáná, gdy miásto zgody, woienney burze ták poczyna brzmieć ogłos, że iuż Krol I. Mość o Wtorku ma stánąć pod Iárosłáwiem, Obozem, y iuż nieiáki P. Sokołowski przyiáchał opátrywáć mieyscá, y náznáczył ie między Iárosławiem, Komáczowem, ná łázách Tarnowieckich, I. M. P. Podczásego Koronnego, o gránicę zemną. Przeniknęło to nas, że ták w nienależytym mieyscu, iákoby gdźie indźiey te pioruny obracáły się, nie tám dokąd wykierowáne bydź miáły. Vdáie tenże Oboźny, że ná wszytkie Páństwá I. Mśći P. Márszałká nászego Mśćiwego Páná y
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 48
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
niepamiętne. Lecz, i tak chociaż nie podobna wzrokiem, Patrz na mnie myślą, jako pod obłokiem: Mizerna dziewka wieszam się na skale: W którą pieniste uderzają fale. Staw sobie obraz niewiasty przed oczy, I roztarchanych z jej głowy warkoczy: Staw ubior, który, jako gdy deszcz linie, Wszystek rzewnemi łazami ściecze, spłynie. Staw postać, która tak się z każdej strony Chwieje, jak zbożem chwieją Aquilony; Jako drżą ręce, jako wszystko ciało Z strachu, z żałości, z płaczu skamieniało. Nie przez łask moich, których komput mały, Nie przez zasługi, bo się nie nadały, Proszę cię: niechaj moje
niepámiętne. Lecz, y ták choćiasz nie podobna wzrokiem, Pátrz ná mnie myślą, iáko pod obłokiem: Mizerna dźiewká wieszam się ná skále: W ktorą pieniste uderzáią fále. Staw sobie obraz niewiásty przed oczy, Y roztarchánych z iey głowy wárkoczy: Staw ubior, ktory, iáko gdy deszcz linie, Wszystek rzewnemi łazámi śćiecze, spłynie. Staw postać, ktora ták się z káżdey strony Chwieie, iák zbożem chwieią Aquilony; Iáko drżą ręce, iáko wszystko ćiáło Z stráchu, z żałośći, z płaczu skámieniáło. Nie przez łask moich, ktorych komput máły, Nie przez zasługi, bo się nie nádáły, Proszę ćię: niechay moie
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 139
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
przykazuje, aby tenże Graban, który sobie sprawiedliwość czynił gospodarzowi tego chłopca się nie uskarżywszy, dał winy pański grzywną 1, do sądu pół grzywny. I przeprosić przy prawie powinien Graban Tkaczyka zaraz. Basarunku chłopcu Tkaczykowemu ma dać Graban złoty jeden. — Przy tym nakazuje dekret, aby już tego pola, to jest łazów w hajniku leszczyńskim, żaden tak z Leszczyn, jako i Unowice nie ważył się kopać ani siać, ani s. 389 rąbać, pod zakładem grzywien 15 winy pańskiej i plag 60 nieodpuszczonych, kto by się ważył w tym hajniku wirzchem góry w Leszczynach kopać albo rąbać. 1122.
Dnia 31 januarii 31 I. —
przykazuje, aby tenże Graban, który sobie sprawiedliwość czynił gospodarzowi tego chłopca sie nie uskarżywszy, dał winy pański grzywną 1, do sądu pół grzywny. I przeprosić przy prawie powinien Graban Tkaczyka zaraz. Basarunku chłopcu Tkaczykowemu ma dać Graban złoty jeden. — Przy tym nakazuje dekret, aby już tego pola, to jest łazów w hajniku leszczyńskim, żaden tak z Leszczyn, jako i Unowice nie ważył sie kopać ani siać, ani s. 389 rąbać, pod zakładem grzywien 15 winy pańskiej i plag 60 nieodpuszczonych, kto by sie ważył w tym hajniku wirzchem góry w Leszczynach kopać albo rąbać. 1122.
Dnia 31 januarii 31 I. —
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 336
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, że ich tak wiele niemasz, jako przed tym bywało, folgę im czyni Przewiel. O. Przeor, ze tylko po czterech będą chodzić do konwentu co dwie niedzieli.
3507. (837) Ustawa czwarta — Ze się zas wielka w tym krzywda i szkoda Dworowi dzieje, ze z dawnieiszych czasów niektórzy łazy sobie przywłasczyli i poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomości było Pańskiej, tedy ci wszyscy według rewizji przez O. Ekonoma przy wójcie i przysiężnych uczynionej, od tych łazów odpadać mają albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychże łazów dawać.
3508. (838) R. P. 1702,
, że ich tak wiele niemasz, iako przed tym bywało, folgę im czyni Przewiel. O. Przeor, ze tylko po czterech będą chodzic do conwentu co dwie niedzieli.
3507. (837) Ustawa czwarta — Ze się zas wielka w tym krzywda y szkoda Dworowi dzieie, ze z dawnieiszych czasow niektorzy łazy sobie przywłasczyli y poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomosci było Panskiey, tedy ci wszyscy według rewizyi przez O. Ekonoma przy woicie y przysięznych uczynioney, od tych łazow odpadac maią albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychze łazow dawac.
3508. (838) R. P. 1702,
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 379
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
(837) Ustawa czwarta — Ze się zas wielka w tym krzywda i szkoda Dworowi dzieje, ze z dawnieiszych czasów niektórzy łazy sobie przywłasczyli i poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomości było Pańskiej, tedy ci wszyscy według rewizji przez O. Ekonoma przy wójcie i przysiężnych uczynionej, od tych łazów odpadać mają albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychże łazów dawać.
3508. (838) R. P. 1702, m. 18 Grudnia sąd walny rugowy odprawował się we wsi Kasinie pod czas bytności Przewiel. O. Przeora konwentu Krakowskiego X. Kazimierza Napolskiego, P. S. D., i asystencji
(837) Ustawa czwarta — Ze się zas wielka w tym krzywda y szkoda Dworowi dzieie, ze z dawnieiszych czasow niektorzy łazy sobie przywłasczyli y poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomosci było Panskiey, tedy ci wszyscy według rewizyi przez O. Ekonoma przy woicie y przysięznych uczynioney, od tych łazow odpadac maią albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychze łazow dawac.
3508. (838) R. P. 1702, m. 18 Grudnia sąd walny rugowy odprawował się we wsi Kasinie pod czas bytnosci Przewiel. O. Przeora konwentu Krakowskiego X. Kazimierza Napolskiego, P. S. D., y assystencyi
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 379
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
w tym krzywda i szkoda Dworowi dzieje, ze z dawnieiszych czasów niektórzy łazy sobie przywłasczyli i poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomości było Pańskiej, tedy ci wszyscy według rewizji przez O. Ekonoma przy wójcie i przysiężnych uczynionej, od tych łazów odpadać mają albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychże łazów dawać.
3508. (838) R. P. 1702, m. 18 Grudnia sąd walny rugowy odprawował się we wsi Kasinie pod czas bytności Przewiel. O. Przeora konwentu Krakowskiego X. Kazimierza Napolskiego, P. S. D., i asystencji Ojców niżej podpisanych. (Ij. 115)
3509.
w tym krzywda y szkoda Dworowi dzieie, ze z dawnieiszych czasow niektorzy łazy sobie przywłasczyli y poczynili, wyciąwszy wiele na to lasu, że to bez wiadomosci było Panskiey, tedy ci wszyscy według rewizyi przez O. Ekonoma przy woicie y przysięznych uczynioney, od tych łazow odpadac maią albo czynsz roczny według pomiarkowania z tychze łazow dawac.
3508. (838) R. P. 1702, m. 18 Grudnia sąd walny rugowy odprawował się we wsi Kasinie pod czas bytnosci Przewiel. O. Przeora konwentu Krakowskiego X. Kazimierza Napolskiego, P. S. D., y assystencyi Oycow nizey podpisanych. (II. 115)
3509.
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 379
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Dominika Lezanskiego, i O. Predykatora Benedykta Burzynskiego:
Uwazając spustoszenie lasów, że tylko wszyscy prawie do lasu jeźdzą dworskiego, zaczym, że chłopi, mając w roli każdy swój las, aby jego szanowali, tak na budynek, jako i na opał; żeby tedy zaden w swoich dobrzach nie ważył się wycinać łazów, i owszem, każdy w każdej roli swojej powinien zapuścic dwoje stajon od granice, ażeby tam ani nie siał, ani nie kopał, a jeżeliby wykopane albo wyrąbane były, żeby się nie ważył wypalac tych łazów, tylko na dwoje stajon, żeby każdy zapuścił od granice pola, ażeby las rosł, aby potym
. Dominika Lezanskiego, y O. Predykatora Benedykta Burzynskiego:
Uwazaiąc spustoszenie lasow, że tylko wszyscy prawie do lasu iezdzą dworskiego, zaczym, że chłopi, maiąc w roli kazdy swoy las, aby iego szanowali, tak na budynek, iako y na opał; zeby tedy zaden w swoich dobrzach nie wazył się wycinac łazow, y owszem, kazdy w kazdey roli swoiey powinien zapuscic dwoie staion od granice, ażeby tam ani nie siał, ani nie kopał, a iezeliby wykopane albo wyrąbane były, żeby się nie wazył wypalac tych łazow, tylko na dwoie staion, żeby kazdy zapuscił od granice pola, azeby las rosł, aby potym
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 408
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
na budynek, jako i na opał; żeby tedy zaden w swoich dobrzach nie ważył się wycinać łazów, i owszem, każdy w każdej roli swojej powinien zapuścic dwoje stajon od granice, ażeby tam ani nie siał, ani nie kopał, a jeżeliby wykopane albo wyrąbane były, żeby się nie ważył wypalac tych łazów, tylko na dwoje stajon, żeby każdy zapuścił od granice pola, ażeby las rosł, aby potym mogli w swych lasach rąbać tak na budynek, jako na opały, to się przykazuje, ażeby przysiężni tego przestrzegali pod winą i urzędu swego stratą, któryby tego nie przestrzegał, to się surowo stanowi i przykazuje tym
na budynek, iako y na opał; zeby tedy zaden w swoich dobrzach nie wazył się wycinac łazow, y owszem, kazdy w kazdey roli swoiey powinien zapuscic dwoie staion od granice, ażeby tam ani nie siał, ani nie kopał, a iezeliby wykopane albo wyrąbane były, żeby się nie wazył wypalac tych łazow, tylko na dwoie staion, żeby kazdy zapuscił od granice pola, azeby las rosł, aby potym mogli w swych lasach rąbac tak na budynek, iako na opały, to się przykazuie, ażeby przysiężni tego przestrzegali pod winą y urzędu swego stratą, ktoryby tego nie przestrzegał, to sie surowo stanowi y przykazuie tym
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 408
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
próżno uciskać miano, Albo dla zasług twych doświadczano: Zbytki, różnice, niekarność, pycha, Ta cię po uszy w głąb nędzy wpycha. Twe plagi jedną zdadzą się raną, Takeś jest wszytka skancerowaną, Z czego, Boskali niedźwignie ręka, Pewnie cię siła przygód ponęka. Wspomni, który cię dziś we łazach narza, Na Jednego twego Lekarża, Co cię wprzód męstwem, co zdobił sławą, Za miłą zgoda, za dzielną sprawą. A w cierpliwości stojąc posturze, Wyglądaj BÓG, żeć to w dwój nasób wróci, I przy poprawie twych żalów skróci. TRENY HIEREMIASZOWE albo Lamentacje na wielki tydzień postny.
W Siedmset dwadzieścia
prożno ućiskáć miáno, Albo dla zásług twych doświadczáno: Zbytki, rożnice, niekarność, pycha, Ta ćię po uszy w głąb nędzy wpycha. Twe plagi iedną zdadzą się ráną, Tákeś iest wszytka zkancerowáną, Z czego, Boskáli niedźwignie ręka, Pewnie ćię śiła przygod ponęka. Wspomni, ktory ćię dźiś we łazach narza, Ná Iednego twego Lekarża, Co ćię wprzod męstwem, co zdobił słáwą, Zá miłą zgoda, za dźielną spráwą. A w ćierpliwośći stoiąc posturze, Wygląday BOG, żeć to w dwoy nasob wroći, I przy popráwie twych żalow skroći. THRENY HIEREMIASZOWE álbo Lamentácye ná wielki tydźień postny.
W Siedmset dwadźieśćia
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 173
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
zrobieł jej dzieczko; także na drugiego parobka Kazmierza Palaka, który słuzącz z lagnieszką Kanionką tez jej niecnote wyrządzieł. Sąd tedy, zabiegając dalszym takowym postempkom i złym przykładom, ponieważ im insze niepomagają karania, postanowiel koniecznie, aby te obiedwie pary koniecznie w małzenstwo pojęły.
3439. (769) Trzecia sprawa — Strony łazów, które sobie niektórzy poddani w lasach Pańskich powykopali i pol poprzyczynali z szkodą i krzywdą klasztorną, decretum est, ażeby się revisia stała per R, P. Oeconomum lodłowniciensem et R P. Oeconomum Kasinensem na samych gruntach, ażeby te grunta przyczynione odorac na dwór, żeby poddani przy dawnych sobie wydzielonych i pozwolonych rolach zostawali
zrobieł iey dzieczko; takze na drugiego parobka Kazmierza Palaka, ktory słuzącz z lagnieszką Kanionką tez iey niecnote wyrządzieł. Sąd tedy, zabiegaiąc dalszym takowym postęmpkom y złym przykładom, poniewasz im insze niepomagaią karania, postanowiel koniecznie, aby te obiedwie pary koniecznie w małzenstwo poięły.
3439. (769) Trzecia sprawa — Strony łazow, ktore sobie niektorzy poddani w lasach Panskich powykopali y pol poprzyczynali z szkodą y krzywdą klasztorną, decretum est, ażeby sie revisia stała per R, P. Oeconomum lodłowniciensem et R P. Oeconomum Kassinensem na samych grontach, azeby te gronta przyczynione odorac na dwor, zeby poddani przy dawnych sobie wydzielonych y pozwolonych rolach zostawali
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 369
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
