przednią białą/ już mu ubywa cnoty jego/ a nawięcej z prawą. Który też równo obiedwie zadnie białe miewa nogi/ bywa uporny i jadowity/ jeśli łysiny w czele nie ma. Z wszytkimi czterema nogami białemi/ dobrego umysłu i fantazji szczerej znak jest/ małą dużość miewa/ i rad więc chromieje/ ku czemu łysinka przystępując więtszą dobroć znamionuje. Z przednią i zadnią prawą biały/ niebezpieczny i małej ceny. Z przednią i z zadnią białą lewą/ mało jest co lepszym. Z białą przednią lewą a z zadnią prawą/ podobny we wszytkim z zadnią prawą białemu/ nieszczęśliwy koń/ a do szwankowania niebezpieczny. Z białą przednią prawą a
przednią białą/ iuż mu vbywa cnoty iego/ á nawięcey z práwą. Ktory też rowno obiedwie zádnie białe miewa nogi/ bywa vporny y iádowity/ iesli łyśiny w czele nie ma. Z wszytkimi czteremá nogámi białemi/ dobrego vmysłu y fántázyey szczerey znák iest/ máłą dużość miewa/ y rad więc chromieie/ ku czemu łyśinká przystępuiąc więtszą dobroć známionuie. Z przednią y zádnią práwą biały/ niebespieczny y máłey ceny. Z przednią y z zádnią białą lewą/ máło iest co lepszym. Z białą przednią lewą á z zádnią práwą/ podobny we wszytkim z zádnią práwą białemu/ nieszczęśliwy koń/ á do szwánkowánia niebespieczny. Z białą przednią práwą á
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Biij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
nie kończy nad nozdrzami/ ktemu brwi znaku nie dotyka/ także też i gwiazdeczka okrągła a jasna/ są znaki dobrej natury/ dobrego serca/ i wielkiej cnoty. Ktemu gdy jaki znak nożny dobry przystępuje/ bez pochyby lepiej znamionuje/ a toż i o innych rozumieć trzeba. Ale gdy zasię ku złemu barzo znaku taka łysinka abo gwiazda przychodzi/ mało co dobroci przydać może. Koń który gwiazdę jednę ma na czele/ a drugą na nozdrzach/ abo jakążkolwiek białość/ złą gębę znamionuje/ podległy przypadkom nieszczęsnym. Lisina szeroka oczu i brwi zajmująca/ znak lenistwa i gnuśności. Abowiem gdy głowa z flegmy sprawiona/ mało tam dowcipu i żartkości/
nie kończy nád nozdrzámi/ ktemu brwi znáku nie dotyka/ tákże też y gwiazdeczká okrągła á iásna/ są znáki dobrey nátury/ dobrego sercá/ y wielkiey cnoty. Ktemu gdy iáki znák nożny dobry przystępuie/ bez pochyby lepiey známionuie/ á toż y o inych rozumieć trzebá. Ale gdy záśię ku złemu bárzo znáku táka łyśinká ábo gwiazdá przychodźi/ máło co dobroći przydáć może. Koń ktory gwiazdę iednę ma ná czele/ á drugą ná nozdrzách/ ábo iákążkolwiek białość/ złą gębę známionuie/ podległy przypadkom nieszczęsnym. Lyśiná szeroka oczu y brwi záymuiąca/ znák lenistwá y gnusnośći. Abowiem gdy głowá z flegmy spráwiona/ máło tám dowćipu y żártkośći/
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Biijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
