całodzienny we czwatek, w Piątek, który Niedzielą jest u Mahometanów, Kazania słuchają Superiora, za które głęboko podziękowawszy, jak Cyga kręcą się dziwnie prędko bez zakręcenia głowy, co Jongus usus z młodości prawuje. Przygrawa jeden na piszczałce z różowego drzewa do głupio świętej dewocyj. To czynią na- Mahometanismus, albo Religia Turecka
śladując swego Fundatora Melawę, który się przez dni piętnaście kręcił, nie jedząc, słuchając piszczałki przyjaciela swego Harace nazwanego, skąd wpadł w zachwycenie, bając rewelacje i Reguły Zakonne z Nieba sobie podane. Obserwują ubóstwo i posłuszeństwo. Czasem jednak żenią się wyszedłszy z Zakonu. Sypiają po dwóch w Celach, bawią się czytaniem i pisaniem
całodzienny we czwatek, w Piątek, ktory Niedzielą iest u Machometanow, Kazania słuchaią Superiora, za ktore głęboko podziękowawszy, iak Cyga kręcą się dziwnie prętko bez zakręcenia głowy, cò Iongus usus z młodości prawuie. Przygrawa ieden na piszczałce z rożowego drzewa do głupio swiętey dewocyi. To czynią na- Machometanismus, albo Religia Turecka
śladuiąc swego Fundatora Melawę, ktory się przez dni pietnaście kręcił, nie iedząc, słuchaiąc piszczałki przyiaciela swego Harace nazwanego, zkąd wpadł w zachwycenie, baiąc rewelacye y Reguły Zakonne z Nieba sobie podáne. Obserwuią ubostwo y posłuszeństwo. Czasem iednak żenią się wyszedłszy ź Zakonu. Sypiaią po dwoch w Celach, bàwią się czytaniem y pisaniem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1106
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, „mąż wojenny” (Niesiecki), brat Romana podkomorzego mozyrskiego.
(Strofa 513). Skwapiała się - kwapiła się, śpieszyła.
(Strofa 524). Wola Gułowska w pow. stężyckim, dzisiaj pow. łukowskim, miała od XVI w. klasztor księży karmelitów.
(Strofa 531). Ślakowali - śladowali, tropili.
(Strofa 538). Ks. hetmanowa Teofila, córka księcia Władysława Dominika Zasławskiego i Katarzyny Sobieskiej, siostry Jana III, wyszła za ks. Dymitra Wiśniowieckiego hetmana w. kor., 2. voto za Lubomirskiego Józefa Karola, koniuszego koronnego, później w. marszałka koronnego.
(Strofa 572).
, „mąż wojenny” (Niesiecki), brat Romana podkomorzego mozyrskiego.
(Strofa 513). Skwapiała się - kwapiła się, śpieszyła.
(Strofa 524). Wola Gułowska w pow. stężyckim, dzisiaj pow. łukowskim, miała od XVI w. klasztor księży karmelitów.
(Strofa 531). Ślakowali - śladowali, tropili.
(Strofa 538). Ks. hetmanowa Teofila, córka księcia Władysława Dominika Zasławskiego i Katarzyny Sobieskiej, siostry Jana III, wyszła za ks. Dymitra Wiśniowieckiego hetmana w. kor., 2. voto za Lubomirskiego Józefa Karola, koniuszego koronnego, później w. marszałka koronnego.
(Strofa 572).
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 224
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
klejnot Przodkom za herb dany. Których nieprzyjacielstwo główne siły znało/ Gdyż im w nie po wsze czasy namniej nie zbywało. Miecze swe topiąc we krwi Tatarów/ Turczynów/ I strawę zwierzom czyniąc/ z grubych Moskwicinów/ Którzy więcej królestwu przegroszą nie byli/ I żywi strachając się daleko stronili. Czego w świeżych potrzebach potomstwo śladuje/ O własność rycerskiego stanu zawiaduje: Ponieważ jako synom Koronnym należy/ Radą/ męstwem/ na odpor każdy wnet przyspieszy.[...] o zacności stanu żołnierskiego.
dziec Juniusza Bruta/ i Luciusa Tarquiniusza upodobawszy/ im rząd i władzą królestwa/ w państwie Rzymskim zgodliwie podali. Ći Senatorowie także po nich wiele inszych następców. Więc gdy
kleynot Przodkom zá herb dány. Ktorych nieprzyiaćielstwo głowne siły znáło/ Gdyż im w nie po wsze czasy namniey nie zbywało. Miecze swe topiąc we krwi Tátárow/ Turczynow/ Y stráwę zwierzom czyniąc/ z grubych Moskwićinow/ Ktorzy więcey krolestwu przegroszą nie byli/ Y żywi stracháiąc się dáleko stronili. Czego w świeżych potrzebách potomstwo śláduie/ O własność rycerskiego stanu záwiaduie: Ponieważ iáko synom Koronnym należy/ Rádą/ męstwem/ ná odpor káżdy wnet przispieszy.[...] o zacnośći stanu żołnierskiego.
dźiec Iuniuszá Brutá/ y Lućiusa Tárquiniuszá vpodobawszy/ im rząd y władzą krolestwá/ w państwie Rzymskim zgodliwie podáli. Ći Senatorowie także po nich wiele inszych następcow. Więc gdy
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: Av
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
