i długo mieszać/ aż się kształt plastru doskonale stanie. Ten Cerot Arnaldus Vilanowanus z Orybasiusa/ na wszelakie przepukliny barzo zaleca. 3. Trzeci z żywokostów Cerot.
Wziąć wszytkich Żywokostów po łocie/ Kokornaku okrągłego i długiego. Mirry, Kadzidła, Gypsu, to jest, wapna, z krety palonej/ abo z muśli ślimaczych po dwunaści łotów/ Aloes/ smoły z starych okrętów naskrobanej po sześciu łotów/ Glinki Ormiańskiej łot/ lepu z dębowej jemioły abo jagód jej łotów dwanaście/ Żywice Terebintowej cztery łoty/ Glist ziemnych ośm łotów/ galasu niedojrzałego ośm łotów/ krwie smoczej funt/ Glejty/ Smoły/ kolofoniej/ wosku czerwonego/ Gałbanu/ Amoniaku
y długo mieszáć/ áż sie kształt plastru doskonále sstánie. Ten Cerot Arnaldus Vilanowanus z Orybasiusá/ ná wszelákie przepukliny bárzo záleca. 3. Trzeći z żywokostow Cerot.
Wźiąć wszytkich Zywokostow po łoćie/ Kokornaku okrągłego y długiego. Mirrhy, Kádźidłá, Gypsu, to iest, wapná, z krety paloney/ ábo z muśli ślimáczych po dwunaśći łotow/ Aloes/ smoły z stárych okrętow náskrobáney po sześćiu łotow/ Glinki Ormieńskiey łot/ lepu z dębowey iemioły ábo iágod iey łotow dwánaśćie/ Zywice Terebintowey cztery łoty/ Glist źiemnych ośm łotow/ gálásu niedoyrzáłego ośm łotow/ krwie smoczey funt/ Gleyty/ Smoły/ kolophoniey/ wosku czerwonego/ Gáłbánu/ Ammoniáku
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 259
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
w jego istotę przemieniają. 126. Czemu lew gdy się gniewa bije ogonem? Przez ogon zwierz pokazuje swoje afekty gdyż spik który w nim jest łący się z mózgiem z kąd fantazja rozkazuje apetytowi i namietnościom: dla tego lew gdy się gniewa ogonem bije w ziemie dla duchów poburzenia. 127. Czemu niektóre robactwo, jako ślimaczy, tam i sam się włóczą? Takie robactwo nie ma doskonałej fantazyj któraby niemi porzonnie rządziła, ale tylo coś im tak przez mgłę pokazuje. 128. Czemu małpa co obaczy iż kto co czyni ona to czyni? Toż się trafia wielkim molancholikom którzy się zamyśliwszy czynią co im fantazyja okazje, małpa zaś albo
w iego istotę przemieniáią. 126. Czemu lew gdy się gniewa biie ogonem? Przez ogon zwierz pokázuie swoie afekty gdyż spik ktory w nim iest łączy się z mozgiem z kąd fantazya rozkázuie ápetytowi y namietnośćiom: dla tego lew gdy się gniewa ogonem biie w źiemie dla duchow poburzeniá. 127. Czemu niektore robactwo, iako ślimaczy, tam y sam się włoczą? Tákie robactwo nie ma doskonałey fantázyi ktoraby niemi porzonnie rządźiłá, ale tylo coś im ták przez mgłę pokázuie. 128. Czemu małpá co obáczy iż kto co czyni ona to czyni? Toż się trafia wielkim molancholikom ktorzy się zamyśliwszy czynią co im fantazyia okazye, máłpa zaś álbo
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 190
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
chcą/ nie raz doradzają Leczyć miłość/ lecz myśli głuchej napiewają. Leży twarz niema: zioła skubie pażgnogciami Zielone: murawę z łęz mocząc strumieniami. Tę snadź nie wyschłą żyłą Najady nadały W wieczność: czymże jej lepszym powinszować miały? Wnet jako krople z skory świerkowej naciętej/ Jak się klej tęgi z ziemie ślimaczy rozpiętej/ Jak gdy z Fawoniuszem nadciągnie pogoda/ Słońcem topnieje bywszy lodowata woda: Tak ta na łzy spłynąwszy w strumień szła co słynie W tamtych stronach od paniej/ a z pod dębia płynie. Sława cudu nowego snadźby była doszła Sta Kreteskich mias/ by była Kreta nie przyniosła. Bliższych dziwów/ z Ifidy zmienionego
chcą/ nie raz doradzáią Leczyć miłość/ lecz myśli głuchey nápiewáią. Leży twarz niema: źioła skubie pażgnogćiámi Zielone: muráwę z łęz mocząc strumieniámi. Tę snadź nie wyschłą żyłą Náiády nádáły W wieczność: czymże iey lepszym powinszowáć miáły? Wnet iáko krople z skory świerkowey náćiętey/ Iák się kliy tęgi z źiemie ślimáczy rozpiętey/ Iák gdy z Fáwoniuszem nádćiągnie pogodá/ Słoncem topnieie bywszy lodowáta wodá: Ták tá ná łzy spłynąwszy w strumień szłá co słynie W támtych stronách od pániey/ á z pod dębia płynie. Sława cudu nowego snadźby byłá doszła Stá Kreteskich mias/ by byłá Kretá nie przyniosłá. Bliższych dźiwow/ z Iphidy zmienionego
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 238
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
goniące drugich i niby z sobą wojujące. o Figurze rzeczy Materialnych. Doświadczenie VII.
96. Ocet w naczyniu otwartym przez dni kilka na wolnym powietrzu trzymaj; potym wpuść go kilka kropel na szkło, i przez Drobnowidło patrzaj.
Obaczysz węgorze lub wężyki pływające. Doświadczenie VIII.
97. Wodę która się znajduje, gdy ślimacze lub z ostrzyg skorupy otworzysz, przez cztery lub pięć dni na wolnym powietrzu i w otwartym naczyniu trzymaj; potym na kilka jej kropel na szkło płaskie wpuszczonych, przez Drobnowidło patrzaj.
Obaczysz drobne jakieś robaczki lub rybki pływające.
W wodzie także błotnistej, albo stawowej, obaczysz przez Drobnowidło szczupłe robaczki białawe.
98. Te
goniące drugich y niby z sobą woiuiące. o Figurze rzeczy Materyalnych. Doświadczenie VII.
96. Ocet w naczyniu otwartym przez dni kilka na wolnym powietrzu trzymay; potym wpuść go kilka kropel na szkło, y przez Drobnowidło patrzay.
Obaczysz węgorze lub wężyki pływaiące. Doświadczenie VIII.
97. Wodę która się znayduie, gdy ślimacze lub z ostrzyg skorupy otworzysz, przez cztery lub pięć dni na wolnym powietrzu y w otwartym naczyniu trzymay; potym na kilka iey kropel na szkło płaskie wpuszczonych, przez Drobnowidło patrzay.
Obaczysz drobne iakieś robaczki lub rybki pływaiące.
W wodzie także błotnistey, albo stawowey, obaczysz przez Drobnowidło szczupłe robaczki białawe.
98. Te
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 113
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
skory na bębnie: za którą jest wyciągniona przez srzodek żyła sucha utrzymująca tęż błonkę, aby impetem chuku i odgłosu wpadającego w ucho, ani się przerwała, ani dalej wewnątrz nie wciągnęła. Drugi za nim meat jest nakształt konchy wyrobiony. Trzeci meat labirynt nazwany, różnemi pomniejszemi meatami i anfraktami podzielony. Czwarty nakształt ślimaczej skorupy. A że trzy meaty napełnia subtelne powietrze: które w swoich anfraktach jest zasklepione suchą i dobrze natężoną błonką nakształt pęcherzowej. Ta cała struktura ucha ma komunikacją z muzgiem, i łący sięz muzgiem przez żyłowaty kanalik nervus auditorius nazwany.
LVIII. Co się tycze objectum słuchu? Względem tego pierwsza jest prawda. Iż
skory ná bębnie: zá ktorą iest wyciągniona przez srzodek żyła sucha utrzymuiąca tęż błonkę, áby impetem chuku y odgłosu wpadáiącego w ucho, áni się przerwała, ani dáley wewnątrz nie wciągnęłá. Drugi zá nim meat iest nakształt konchy wyrobiony. Trzeci meat labirynt nazwany, rożnemi pomnieyszemi meátami y anfraktámi podzielony. Czwarty nakształt ślimáczey skorupy. A że trzy meaty nápełnia subtelne powietrze: ktore w swoich anfraktach iest zasklepione suchą y dobrze nátężoną błonką nákształt pęcherzowey. Tá całá struktura ucha ma kommunikácyą z muzgiem, y łączy sięz muzgiem przez żyłowaty kánalik nervus auditorius názwany.
LVIII. Co się tycze objectum słuchu? Względem tego pierwsza iest prawda. Jż
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: E3
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
