2, a cała laska łokci 10. jeżeli ten co wyrębywał laski, ma na toporzysku łokieć, lub miasto łokcia, może być jakakolwiek do upodobania miara:) Drugą laskę na części tylichże 4: Trzecią zaś na części 3. Potym te laski z pilnością wymierzone złoży końcami, zarznąwszy każdego końca zjednej strony śluzem, aby wszytkie ich trzy końce były ostro szerokie, (jeżeli ich końców złożonych po dwa, nałupa, aby klinikami ustruganymi nożem, wtym rozłupaniu mogły być spojone na węgielnicę, gdy tego będzie potrzeba; będą wygodniejsze te laski.)) (2. Stanie Geometra przy E, skąd by mógł widzieć C,
2, á cáła laska łokći 10. ieżeli ten co wyrębywał laski, ma ná toporzysku łokieć, lub miásto łokćiá, może bydż iákakolwiek do vpodobánia miárá:) Drugą laskę ná częśći tylichże 4: Trzećią záś ná częśći 3. Potym te laski z pilnośćią wymierzone złoży końcámi, zárznąwszy káżdego końcá ziedney strony śluzem, áby wszytkie ich trzy końce były ostro szerokie, (ieżeli ich końcow złożonych po dwá, náłupa, áby klinikámi vstrugánymi nożem, wtym rozłupániu mogły bydż spoione ná węgielnicę, gdy tego będżie potrzebá; będą wygodnieysze te laski.)) (2. Stánie Geometrá przy E, zkąd by mogł widżieć C,
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 120
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
końca grubego płótnem obszyć związawszy pospołu od wiatru i słońca przestrzegając. Czas sadzenia w krajach zimnych w Kwietniu i w Wrzesniu: wgorących, w Listopadzie i w Lutym: w miernych, w Październiku i w Marcu, gdy ziemia jest wilgotna, ale nie wodnista. W każdą dziurę wsadzić dwie, albo trzy latorośli, zerżnąwszy śluzem od grubszego końca, w przód do połowy owej dziury nakładszy piasku, albo ziemi sypkiej z świeżym gnojem; a z plewami zmieszawszy miękiny zasyp z ziemią zdziury owej wyjętą. Dwa pączki płodne mają być nad ziemią zostawione. Nie jeden rodzaj Win sadź in causam nie urodzaju. Jeśli się pień macicy kazi, urznij przy
końca grubego płotnem obszyć związawszy pospołu od wiatru y słońca przestrzegaiąc. Czas sadzenia w kraiach zimnych w Kwietniu y w Wrzesniu: wgorących, w Listopadzie y w Lutym: w miernych, w Pazdzierniku y w Marcu, gdy ziemia iest wilgotna, ale nie wodnista. W każdą dziurę wsadzić dwie, albo trzy latorośli, zerżnąwszy śluzem od grubszego końca, w przod do połowy owey dziury nakładszy piasku, albo ziemi sypkiey z swieżym gnoiem; á z plewami zmieszawszy miękiny zasyp z ziemią zdziury owey wyiętą. Dwa pączki płodne maią bydź nad ziemią zostawione. Nie ieden rodzay Win sadź in causam nie urodzaiu. Ieśli się pień macicy kazi, urzniy przy
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 486
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ropa wychodzi, ta facultatem expultrisem zawsze irritat, skąd pochodzi ustawiczna chęć na stolce. Rozeznanie od Dysenteriej.
NAprzód w Dysenteriej wyższe kiszki zranione bywają, skąd też pochodzi wydymanie; tu zaś tylko samo intestinum rectum. Item. W Dysenteriej nie tak często bywa wydymanie; tu zaś ustawiczne, przytym in Tenesmo wychodzi trochę śluzu, to jest, kliowatej Materii, albo ropistej ze krwią, w Dysenteriej zaś materia różnego koloru, i wiele jej odchodzi. Progn. Wydymanie samo przez się; łatwie jest do uleczenia, lubo bardzo uprzykrzone. Jeżeli ab atra bili pochodzi niebezpieczne jest, albowiem kancer przynosi. Oprócz tego Jeżeli Białejgłowie Ciężarnej przyda się,
ropá wychodźi, tá facultatem expultrisem záwsze irritat, zkąd pochodźi ustáwiczna chęć ná stolce. Rozeznánie od Dysenteryey.
NAprzod w Dysenteryey wyższe kiszki zránione bywáią, zkąd też pochodźi wydymánie; tu zaś tylko samo intestinum rectum. Item. W Dysenteryey nie ták często bywa wydymánie; tu záś ustáwiczne, przytym in Tenesmo wychodźi trochę śluzu, to iest, kliowatey Máteryey, álbo ropistey ze krwią, w Dysenteryey záś máterya rożnego koloru, y wiele iey odchodzi. Progn. Wydymánie samo przez się; łátwie iest do uleczenia, lubo bárdzo uprzykrzone. Ieżeli ab atra bili pochodzi niebespieczne iest, álbowiem káncer przynośi. Oprocz tego Ieżeli Białeygłowie Ciężarney przyda się,
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 240
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
to jest Crocei fluminis, górami koło Miasta Siwen przerwane. Jest w nim bram niemało z Kasztelami, na straż których jest destynowany Milion Wojska: wysokość muru jest na łokci 30. Szerokość na 12. miejscami na 15. Materia tej fabryki mocna, bo Krzemienna i twardego kamienia, tak spojonego, że jeśliby w śluz ćwiok był w lazł, Mularze gardłem odpowiadali. Gdzie się woda trafiła głęboka in tractu muru, tedy statki żelaznym Kruszcem, kamieniem, nasypane zatapiano dla fundamentu. Obywatele Chinscy, z dziesięciu osób trzech Ludzi dawali do roboty koło murów, in spatio lat pięciu zakończonych, a to contra excursiones Tatarów. Autorem i Fundatorem tych
to iest Crocei fluminis, gorámi koło Miastá Siwen przerwáne. Iest w nim brám niemáło z Kásztelami, ná stráż ktorych iest destynowány Million Woyska: wysokość muru iest ná łokci 30. Szerokość ná 12. mieyscami ná 15. Materyá tey fabryki mocná, bo Krzemienná y twárdego kamienia, ták spoionego, że ieśliby w śluz ćwiok był w lazł, Mularze gardłem odpowiadáli. Gdźie się woda tráfiła głęboka in tractu muru, tedy státki żelaznym Kruszcem, kamieniem, násypane zátapiano dla fundámentu. Obywátele Chinscy, z dźiesięciu osob trzech Ludźi dawáli do roboty koło murow, in spatio lat pięciu zákończonych, á to contra excursiones Tatarow. Autorem y Fundátorem tych
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 604
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
po kor. 10, facit na rok kor. 40. Jure perpetuo trzyma. Józef Stępowski produxit privilegium ab Ill. Kretkowski, die prima augusti anno 1726 post elapsos annos collatum . Powinności kor. 40 na rok, wieprzów 2 ukarmić pańskich i inne ciężary jako inne młynarze, i jeżeli z jego okazji będzie koło śluzów lub młynów szkoda, zamek nie powinien dopomagać. Na lat 40 trzyma cum approbatione Venerabilis Capituli. Na młyn Pałkę pokazał przywilej Paweł Brodowski ab Ill. Potocki sine ratificatione Venerabilis Capituli, datum anno 1710 die 22 ianuarii non exspirato priori ex ratione, że pozostali sukcesorowie nie byli sufficientes, jednak satysfakcją za niedoszłych półpięta lat odebrali
po kor. 10, facit na rok kor. 40. Jure perpetuo trzyma. Józef Stępowski produxit privilegium ab Ill. Kretkowski, die prima augusti anno 1726 post elapsos annos collatum . Powinności kor. 40 na rok, wieprzów 2 ukarmić pańskich i inne ciężary jako inne młynarze, i jeżeli z jego okazji będzie koło śluzów lub młynów szkoda, zamek nie powinien dopomagać. Na lat 40 trzyma cum approbatione Venerabilis Capituli. Na młyn Pałkę pokazał przywilej Paweł Brodowski ab Ill. Potocki sine ratificatione Venerabilis Capituli, datum anno 1710 die 22 ianuarii non exspirato priori ex ratione, że pozostali sukcesorowie nie byli sufficientes, jednak satysfakcją za niedoszłych półpięta lat odebrali
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 141
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
