i inszej za żywota swego/ Uczyła cnoty/ życia pobożnego/ Za wczasu świętą ponętę dawała/ Z młodu mię w jarzmo zbawienne wprzęgała: Nie długo potym Cloto nieszczęśliwa/ Ludzkiemu życiu mało przyjaźliwa/ Do Tysifony z kłębkiem przybieżała/ Ostrzem żelazem uciąć nić kazała. Na słanej cewce w ten czas srogie jędze/ Snowały watek śmiercionośnej przędze. Jedna złej gorsza z jadu wyschła Parka/ W kres ciekącego nie patrząc zegarka. Rościęła stronę śmiertelnego żydła/ I uszła w Abis wziąwszy motowidła. Nie tak żałosną dumę przy kominie/ Kwiliła Progne w zachmurzonym dymie: Nie tak Słowiczek za wieczornej rosy/ Smutne rozpuszcza po leszczynie głosy: Nie tak troskliwa Echo
y inszey za żywota swego/ Vczyłá cnoty/ żyćia pobożnego/ Za wczásu świętą ponętę dawała/ Z młodu mię w iarzmo zbawienne wprzęgáłá: Nie długo potym Cloto nieszczęsliwa/ Ludzkiemu żyćiu máło przyiaźliwa/ Do Tysiphony z kłębkiem przybieżała/ Ostrzem żelázem vćiąć nić kazała. Na słáney cewce w ten czás srogie iędze/ Snowały watek śmierćionośney przędze. Iedna złey gorsza z iádu wyschłá Párká/ W kres ćiekącego nie patrząc zegarká. Rośćięła stronę śmiertelnego żydła/ Y vszła w Abis wźiąwszy motowidłá. Nie ták żałosną dumę przy kominie/ Kwiliła Progne w zachmurzonym dymie: Nie ták Słowiczek zá wieczorney rosy/ Smutne rospuszcza po leszczynie głosy: Nie ták troskliwa Echo
Skrót tekstu: TwarKŁodz
Strona: B2v
Tytuł:
Łódź młodzi z nawałności do brzegu płynąca
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
na mię wypuściły.
XXIV. Potrzeba doszła/ i wojna bez wici/ W tym gniew przypadnie/ i obalił sieci: Coraz tym więtsza trwoga się zajmuje/ Tu mężobójstwo przez sieci szturmuje. Pycha z łakomstwem/ zbytek/ próżna chwała/ Nienawiść/ zazdrość/ ta mi dogrzewała I insze wszystkie rozmaite grzechy/ Zadają sercu śmiercionośne sztychy. Pochodnia
XXV. Stoją nad siecią myśliwcy przeklęci/ Uwijają się; ten Boga z pamięci Wyimuje/ a ci desperacko radzą Żyć/ i z sumnieniem nieczystym mię wadzą. Wszetecznych myśli obraz wystawili/ I dowoli się nademną pastwili. Ten mi nieczysty grzech na oczy kładzie/ A owdzie tysiąc złych duchów na
na mię wypuśćiły.
XXIV. Potrzebá doszłá/ y woyná bez wići/ W tym gniew przypádnie/ y obálił śieći: Coraz tym więtszá trwogá sie záymuie/ Tu mężoboystwo przez śieći szturmuie. Pycha z łákomstwem/ zbytek/ prożna chwałá/ Nienawiść/ zazdrość/ tá mi dogrzewáłá Y insze wszystkie rozmaite grzechy/ Zádaią sercu śmierćionośne sztychy. Pochodniá
XXV. Stoią nád śiećią myśliwcy przeklęći/ Vwiiáią sie; ten Bogá z pámięći Wyimuie/ á ći desperácko rádzą Zyć/ y z sumnieniem nieczystym mię wádzą. Wszetecznych myśli obraz wystáwili/ Y dowoli sie nádemną pastwili. Ten mi nieczysty grzech ná oczy kłádzie/ A owdzie tyśiąc złych duchow ná
Skrót tekstu: TwarKPoch
Strona: C2v
Tytuł:
Pochodnia miłości bożej
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
