rzecz o tobie powiedział łasko Pana Boga naszego, że ty od czarów bronisz, ale tym się a wielkim kontentuj tytułem, żeś jest uczęstnictwem Natury Boskiej, że kto cię ma, w-piekle być nie może, że kto cię ma, z-tobą z-grzeszyć nie może, że kto cię ma, Boga w-śmiertelnym życiu, Boga na wieki miłuje. O łasko Pana Boga mojego, a na wszystkichżeś słuchaczów moich łaskawa? Skarbie drogi wszystkichże bogacisz? Szato droga krwią Chrystusową nie tylko zafarbowana, ale ulana, wszystkichże nas zarumieniasz? I do tej przytomności Pańskiej, choćby się i przez brzytwy drzeć było potrzeba, drzećbyśmy się powinni
rzecz o tobie powiedźiał łásko Páná Bogá nászego, że ty od czárow bronisz, ále tym się á wielkim kontentuy tytułem, żeś iest vczęstnictwem Nátury Boskiey, że kto ćie ma, w-piekle bydź nie może, że kto ćię ma, z-tobą z-grzeszyć nie może, że kto ćię ma, Bogá w-śmiertelnym zyćiu, Bogá ná wieki miłuie. O łásko Páná Bogá moiego, á ná wszystkichżeś słucháczow moich łáskáwa? Skárbie drogi wszystkichże bogácisz? Száto droga krwią Chrystusową nie tylko záfarbowána, ále vlana, wszystkichże nas zárumieniasz? I do tey przytomnośći Páńskiey, choćby się i przez brzytwy drzeć było potrzebá, drzećbyśmy się powinni
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 20
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
z poświęcającej Boskiej łaski/ Duszy nie wyzuwa/ nie wydziedzicza/ nie zabija. Wszakże iż przeciw wolej Boskiej jest/ człowieka przed Bogiem hydzi/ rani/ sposoby/ pomocy/ siłę/ ochotę rzeźwość/ ufność/ do zbawienia psuje i trawi. 2. Złość i ciężki jad Grzechu powszedniego (lubo go lekkim zowiemy względem śmiertelnego) stąd poznać możemy/ że go Bóg w potępionych/ wiecznym piekłem/ w Czyśćcu mycących się/ równym piekielnym/ mękami (krom wieczności/ rozpaczy/ i nieprzyjaźni z Bogiem) surowie karze. A co większa karze dla niego nie tych/ których nienawidzi i już odrzucił; ale tych/ w których się serdecznie jako
z poświęcaiącey Boskiey łaski/ Duszy nie wyzuwa/ nie wydźiedźicza/ nie zabiia. Wszakże iż przećiw woley Boskiey iest/ człowieká przed Bogiem hydźi/ rani/ sposoby/ pomocy/ śiłę/ ochotę rzeźwość/ ufność/ do zbáwieniá psuie y trawi. 2. Złość y ćięszki iad Grzechu powszedniego (lubo go lekkim zowiemy względem śmiertelnego) ztąd poznać możemy/ że go Bog w potępionych/ wiecznym piekłem/ w Czyscu mycących się/ rownym piekielnym/ mękami (krom wiecznośći/ rospaczy/ y nieprzyiaźni z Bogiem) surowie karze. A co większá karze dla niego nie tych/ ktorych nienáwidźi y iuż odrzućił; ale tych/ w ktorych się serdecznie iáko
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 47
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ i przystęp do niebieskich Bogów. Wszakże kiedy Minerwę będziesz mieć przy boku/ A w rozum się uzbroisz/ nie ustąpisz kroku/ I nie tylko że dojdziesz progów tak dostojnych/ I wszytkich tych pozbędziesz myśli niespokojnych/ Ale oraz ręką swą dokażesz tam tego/ Czemu się świat zdumieje/ i niedopiął czego Nikt z śmiertelnych przed tobą. Bowiem do Wenery/ I rankory pokryte/ że ich często wadzi Nierządem swym z Bogami/ i czasem odsadzi Własną żonę/ a sama abo się nadawa Abo insze podścieła. Czego się dostawa Nadewszytkie Junonie/ barzo w tym żarliwej/ Kiedy Jowisz z natury swojej gamratliwy Za jej sprawą/ abo się przymknie do
/ y przystęp do niebieskich Bogow. Wszákże kiedy Minerwę będziesz mieć przy boku/ A w rozum się vzbroisz/ nie vstąpisz kroku/ Y nie tylko że doydziesz progow ták dostoynych/ Y wszytkich tych pozbędziesz myśli niespokoynych/ Ale oraz ręką swą dokażesz tám tego/ Czemu się świát zdumieie/ y niedopiął czego Nikt z śmiertelnych przed tobą. Bowiem do Wenery/ Y ránkory pokryte/ że ich często wádzi Nierządem swym z Bogámi/ y czasem odsádzi Własną żonę/ á sámá ábo się nádawa Abo insze podscieła. Czego się dostawa Nádewszytkie Iunonie/ bárzo w tym żarliwey/ Kiedy Iowisz z nátury swoiey gámrátliwy Zá iey spráwą/ ábo się przymknie do
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 44
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
niespracowany Boże mój wszytką istotą moją chwalę i wysławiam niepojęte miłosierdzie twoje/ któregoś zażył nad narodem ludzkim upadłym i zgubionym. Część trzecia/ Ćwiczenie 25.
2. Wynalazłeś przedziwny a stworzonemu rozumowi niepomyślony sposób ratowania nas/ przez zesłanie na świat jedynego twego/ i przez wcielenie i narodzenie i życie jego między nami w-śmiertelnym a nędzy naszej podległym ciele i żywocie tym/ nad to przez niewinną śmierć za nas/ któryś sprawiedliwości twojej dosyć uczyniwszy nas od długu niewypłaconego/ i od gniewu nieprzejednanego wypuścił/ a do łaski i chwały wiecznej wiecznie niewysłużonej/ miłościwie przypuścił.
3. Kazałeś temu to jedynemu i najmilszemu Synowi twemu żyć miedzy nami/
niesprácowány Boże moy wszytką istotą moią chwalę i wysławiam niepoięte miłośierdźie twoie/ ktoregoś záżył nad narodem ludzkim vpádłym i zgubionym. Część trzećia/ Cwiczenie 25.
2. Wynálazłeś przedźiwny á stworzonemu rozumowi niepomyślony sposob rátowánia nas/ przez zesłánie ná świát iedynego twego/ i przes wćielenie i národzenie i żyćie iego między námi w-śmiertelnym á nędzy nászey podległym ćiele i żywoćie tym/ nád to przez niewinną śmierć zá nas/ ktoryś spráwiedliwośći twoiey dosyć vczyniwszy nas od długu niewypłáconego/ i od gniewu nieprzeiednánego wypuśćił/ á do łaski i chwały wieczney wiecznie niewysłużoney/ miłośćiwie przypuśćił.
3. Kazałeś temu to iedynemu i naymilszemu Synowi twemu żyć miedzy námi/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 479
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
