/ ani Piotrowym/ ani drugiego którego Apostoła sukcesorem nazywać się może tym sposobem/ którym Papież od swoich Kanonistów Piotrowym sukcesorem bywa nazywany. V Deciusza/ gdzie Iurisconsulti mówić zwykli. Haeredem haeredis testatoris, esse haeredem testatoris, quamuis per successionem longissimam sit. Kanonistowie mózgują/ iż każdy Papież jest sukcesorem Piotrowym/ chociaż wiele ich śrzodkują. Abowiem żaden Biskup od Piotra/ albo od inszego którego Apostoła przyczyny nie ma/ ale z wybrania zwierzchnością Chrystusową uczynionego. Ani sukcesią czyni miejsce albo stolica/ ale Chrześcijańskiej nauki nie odmiennie zachowywanie: gdy nauka od Chrystusa Pana wzięta wstawicznie przez każdego sukcesora jakoby przez ręce narodowi Chrześcijańskiemu bywa podawana. A przetoż namniej nam
/ áni Piotrowym/ áni drugiego ktorego Apostoła successorem názywáć się może tym sposobem/ ktorym Papież od swoich Kanonistow Piotrowym successorem bywa názywány. V Deciuszá/ gdźie Iurisconsulti mowić zwykli. Haeredem haeredis testatoris, esse haeredem testatoris, quamuis per successionem longissimam sit. Kanonistowie mozguią/ iż káżdy Papież iest successorem Piotrowym/ choćiaż wiele ich śrzodkuią. Abowiem żaden Biskup od Piotrá/ álbo od inszego ktorego Apostołá przycżyny nie ma/ ále z wybránia zwierzchnośćią Chrystusową vcżynionego. Ani successią cżyni mieysce álbo stolicá/ ále Chrześćiánskiey náuki nie odmiennie záchowywánie: gdy náuká od Chrystusá Páná wźięta wstáwicżnie przez káżdego successorá iákoby przez ręce narodowi Chrześćiáńskiemu bywa podawána. A przetoż namniey nam
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 53
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
malumuè publicum existimant. Dwojako Ojczyźnie szkodliwi/ i tym że wolności jej zle ostrzegają/ i tym że kontradykcją nie słuszną zatrudniaja R. P. sprawy. Tego nie uważając/ że lubo trzeba (co i W. M. sam przyznasz) miarkować czasem studidium Populi, jednak to najwięcej należy Senatowi/ który właśnie ma śrzodkować miedzy Panem a Poddanimi/ i ich afektacje tak miarkować/ żeby ani Wolności ubliżenie było/ ani nad powinność uwleczenie władzy panującego. I ta powinność ma być Senatorów/ jako ją Licurgus opisał/ vt Seniores isti in eo regibus auxilio sint, ne ad Populum summarerum deferatur, rursumq; Populum confirment, ne sub Dominium res
malumuè publicum existimant. Dwoiáko Oyczyznie szkodliwi/ y tym że wolnośći iey zle ostrzegáią/ y tym że kontradykcyą nie słuszną zatrudniáia R. P. spráwy. Tego nie vważaiąc/ że lubo trzebá (co y W. M. sam przyznasz) miárkować czasem studidium Populi, iednák to nawięcy należy Senatowi/ ktory właśnie ma śrzodkowáć miedzy Pánem á Poddánimi/ y ich áfektácye ták miárkowáć/ żeby áni Wolnośći vbliżenie było/ áni nád powinność vwleczenie władzy pánuiącego. Y tá powinność ma bydź Senatorow/ iáko ią Lycurgus opisał/ vt Seniores isti in eo regibus auxilio sint, ne ad Populum summarerum deferatur, rursumq; Populum confirment, ne sub Dominium res
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: K iij
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
pilnością się bronić będziemy. Wara! dało się to nam sromotnie znać. A na ostatek niech mi się tej reguły, co żywo, nauczy, iż jeśli się duchowieństwu z fortelmi narychtowanemi rozpostrzeć damy, zsiedliśmy; bo zawsze oni tam praktyką narabiać będą a z pośród siebie wysyłać, którzyby te rzeczy głaszcząc, środkowali, a zwłaszcza, gdy się im raz poszańcowało. Na takie tedy pilne oko mieć trzeba, by nas znowu przez nogę nie przerzucieli.
pilnością się bronić będziemy. Wara! dało się to nam sromotnie znać. A na ostatek niech mi się tej reguły, co żywo, nauczy, iż jeśli się duchowieństwu z fortelmi narychtowanemi rozpostrzeć damy, zsiedliśmy; bo zawsze oni tam praktyką narabiać będą a z pośród siebie wysyłać, którzyby te rzeczy głaszcząc, środkowali, a zwłaszcza, gdy się im raz poszańcowało. Na takie tedy pilne oko mieć trzeba, by nas znowu przez nogę nie przerzucieli.
Skrót tekstu: List2KontrybCz_III
Strona: 204
Tytuł:
List II, w którym jest dyskurs o tej kontrybucyej pp. duchownych.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
personą będąc, dla królestwa swego, a zatem dla sumnienia, którem ma odpowiadać za poddane swoje, więc dla sławy, której i potomstwu swemu w napewniejsze dziedzictwo i zalecenie i sobie w nieśmiertelności dobrej i pożądanej pamiątki swej, aby całą zostawił, winien sobie życzyć. Przeto żądali tego, aby w tej sprawie bez afektu środkując, co słusznego i podobnego od pana wyciągać chcieli.
Drugi artykuł był z strony sprawiedliwości; w tym żaden uraz słusznie się najdować nie mógł oprócz tego, że się wielkości spraw, a zwłaszcza kryminalnych nie dogadzało. Ale w tym tak dalece wina w panu się nie pokazywała, jedno w samym tak ściśnionym i zatrudnionym sejmowym
personą będąc, dla królestwa swego, a zatem dla sumnienia, którem ma odpowiadać za poddane swoje, więc dla sławy, której i potomstwu swemu w napewniejsze dziedzictwo i zalecenie i sobie w nieśmiertelności dobrej i pożądanej pamiątki swej, aby całą zostawił, winien sobie życzyć. Przeto żądali tego, aby w tej sprawie bez afektu środkując, co słusznego i podobnego od pana wyciągać chcieli.
Drugi artykuł był z strony sprawiedliwości; w tym żaden uraz słusznie się najdować nie mógł oprócz tego, że się wielkości spraw, a zwłaszcza kryminalnych nie dogadzało. Ale w tym tak dalece wina w panu się nie pokazywała, jedno w samym tak ściśnionym i zatrudnionym sejmowym
Skrót tekstu: DyskZacCz_II
Strona: 375
Tytuł:
Dyskurs o zawziętych teraźniejszych zaciągach, skąd in Republica urosły, i o postępku sejmu 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
pp. senatorowie świeccy: naprzód na miejsce procesu (o który nie było podobieństwa, aby się nań w onych kilku godzin zgodzić miało) rozumieli, aby była reasumowana de tumultibus konstytucja, obostrzywszy ją jeszcze z ukontentowaniem ich; przeto na takowe dogodzenie im taką napisali byli o tem konstytucją. Potym z strony dziesięciu, środkując także w tej mierze, zdało im się napisać taką też konstytucją.
Na ostatek z strony forum za podaniem samychże panów duchownych zdał się także ten środek być słuszny, żeby KiM. przed sejmem przyszłym wyjednać raczył konsens u Ojca św., aby te wszystkie apelacje z duchownymi, które do Rzymu idą, tu w
pp. senatorowie świeccy: naprzód na miesce procesu (o który nie było podobieństwa, aby się nań w onych kilku godzin zgodzić miało) rozumieli, aby była reasumowana de tumultibus konstytucya, obostrzywszy ją jeszcze z ukontentowaniem ich; przeto na takowe dogodzenie im taką napisali byli o tem konstytucyą. Potym z strony dziesięciu, środkując także w tej mierze, zdało im się napisać taką też konstytucyą.
Na ostatek z strony forum za podaniem samychże panów duchownych zdał się także ten środek być słuszny, żeby KJM. przed sejmem przyszłym wyjednać raczył konsens u Ojca św., aby te wszystkie apelacye z duchownymi, które do Rzymu idą, tu w
Skrót tekstu: DyskZacCz_II
Strona: 377
Tytuł:
Dyskurs o zawziętych teraźniejszych zaciągach, skąd in Republica urosły, i o postępku sejmu 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Studentom przezprawie było stało/ a na wynalazku przestać niechcieli/ jęli się zbierać/ aby precz z Krakowa poszli. Ale zacny Tarnowski o którym mówimy/ wiedząc co to jest Akademia/ wziął to na się/ i tudzież do Kościoła Z. Franciszka zjechał/ ludzi tych zacnych na przyjacielską rozmowę prosił/ kędy tak śrzodkował i usiłował/ żeby je był ubłagać mógł. Sprawiłby to był/ bez wszelkiej wątpliwości osobliwą swoją wymową i baczeniem wielkim/ uczony z uczonymi/ by był dawniej wstąpił/ ale animusze już rozbiegłe/ nie podobna była/ i rzeczą niewiem jako nasadzoną od przedsięwzięcia odwrócić. Zaczym Studenci nazajutrz z płaczem ludzkim precz z
Studentom przezpráwie było sstáło/ á ná wynálazku przestáć niechćieli/ ięli sie zbieráć/ áby precz z Krákowá poszli. Ale zacny Tarnowski o ktorym mowimy/ wiedząc co to iest Akádemia/ wźiął to ná śię/ y tudziesz do Kośćiołá S. Fránćiszká ziáchał/ ludzi tych zacnych ná przyiaćielską rozmowę prośił/ kędy ták śrzodkował y vśiłował/ żeby ie był vbłagáć mogł. Spráwiłby to był/ bez wszelkiey wątpliwośći osobliwą swoią wymową y baczeniem wielkim/ vczony z vczonymi/ by był dawniey wstąpił/ ále ánimusze iuż rozbiegłe/ nie podobna byłá/ y rzeczą niewiem iáko násádzoną od przedśięwźięćia odwroćić. Záczym Studenći názáiutrz z płáczem ludzkim precz z
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 24
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
trosk świadkami/ Pragnęły piór/ o nich się ważyć nad wodami. Toż Bogowie zdarzyli: widziałyście pióra Nagłę/ gdy nowa niemi nażołknęła skora. By jednak pienie uszom w uciechę sprawione I tak zacnym przymiotem usta oszlachcione Języka nie stradały; przy was się oblicze/ Z własnym człowieczym głosem zostało dziewicze. A Jupiter śrzodkując miedzy siostraz bratem/ Z prowadzącym się/ w równy dział postąpił/ latem Ze po dziśdzień Bogini dwóch królestw Królowa/ Ile się czasu z matką/ tyle z mężem/ chowa. Lice/ i myśli/ i ust boginiej ziędrniało; Co się dopiero smutne/ i Plutowi zdało: Krasne Boginiej czoło/ jak Słońce/
trosk świádkámi/ Prágnęły pior/ o nich się ważyc nad wodámi. Toż Bogowie zdárzyli: widźiáłyśćie piorá Nagłę/ gdy nowa niemi nażołknęłá skorá. By iednák pienie vszom w vćiechę spráwione Y ták zacnym przymiotem vstá oszláchćione Iężyká nie stradáły; przy was się oblicze/ Z własnym człowieczym głosem zostáło dźiewicze. A Iupiter śrzodkuiąc miedzy śiostraz brátem/ Z prowádzącym się/ w rowny dźiał postąpił/ látem Ze po dźiśdźień Bogini dwoch krolestw Krolowa/ Ile się czásu z mátką/ tyle z mężem/ chowa. Lice/ y myśli/ y vst boginiey ziędrniáło; Co się dopiero smutne/ y Plutowi zdáło: Krasne Boginiey czoło/ iák Słońce/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 122
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
