A. B. C.p. m. 117. Hebr. 6. v. 6.
O Panie JEZU jako Ty jeszcze podziśdzień przy pijatyce językami bluźnierskiemi sromocony i hańbiony bywasz; Czego się kiedykolwiek mścić będziesz! III.
Pijacy wykraczają przeciw trzeciemu przykazaniu Bożemu; Bo/ coby mieli dzień Z. Niedzielny święcić: do Kościoła na służbę Bożą chodzić: z Maryją Siostrą Marty i Lazarza u nóg Krystusowych siedzieć: słowa Bożego słuchać: Sakramentów Z. pożywać: Bogu się modlić: nabożne piosnki śpiewać/ i inne powinności Krześciaństwa swego wykonywać: to się oni na pijatykę udawają; a więcej o cielsku swoim/ żeby je utuczyli
A. B. C.p. m. 117. Hebr. 6. v. 6.
O Pánie IEZU jáko Ty jescze podźiśdźień przy pijátyce językámi bluźnierskiemi sromocony y háńbiony bywasz; Czego śię kiedykolwiek mśćić będźiesz! III.
Pijacy wykraczáją przećiw trzećiemu przykazániu Bożemu; Bo/ coby mieli dźień S. Niedźielny święćić: do Kośćiołá ná służbę Bożą chodźić: z Máryją Siostrą Marty y Lázárzá u nog Krystusowych śiedźieć: słowá Bożego słucháć: Sákrámentow S. pożywáć: Bogu śię modlić: nábożne piosnki śpiewáć/ y inne powinnośći Krześćiáństwá swego wykonywáć: to śię oni ná pijátykę udawáją; á więcey o ćielsku swoim/ żeby je utuczyli
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 15.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Cerkwie/ miasto uczynienia jakiej Weneracij Naświętszemu Sakramentowi/ albo uczczenia Krzyża Pańskiego i pokłonienia przed obrazem Naśw: Matki Bożej i inszych Z. obrazom/ jeszcze się zemnie na śmieje/ na szydzi i nazowie mię Artolatrą chlebochwalcą Bałwochwalcą/ natrząsa się ze wszytkich moich ceremonij i obrządków Cerkiewnych/ powie/ że nie potrzeba P. Bogu święcić/ nie potrzeba mu kadzić/ etc. A najwyższy Biskup Rzymski w swoich pismach wszytkie ceremonie i obrządki nasze/ pochwala nazywając je święte/ i wszelkiej czci godne. Uważ że tu pobożny Czytelniku Religii Ruskiej/ z kim się nam łączyć i jednoczyć przystoi/ czy z Heretykami wszytkim niebem od nas różnymi/ i nasze wszytko
Cerkwie/ miásto vczynienia iákiey Veneráciy Naświętszemu Sákrámentowi/ álbo vcżczenia Krzyżá Páńskie^o^ y pokłonienia przed obrazem Náśw: Mátki Bożey y inszych S. obrázom/ ieszcze sie zemnie ná śmieie/ ná szydźi y názowie mię Artolátrą chlebochwalcą Báłwochwálcą/ nátrząsa sie ze wszytkich moich ceremoniy y obrządkow Cerkiewnych/ powie/ że nie potrzebá P. Bogu święćić/ nie potrzebá mu kádźić/ etc. A naywyższy Biskup Rzymski w swoich pismách wszytkie ceremonie y obrządki násze/ pochwala názywáiąc ie święte/ y wszelkiey czći godne. Vważ że tu pobożny Czytelniku Religiey Ruskiey/ z kim sie nam łączyć y iednocżyć przystoi/ cży z Haeretykámi wszytkim niebem od nas rożnymi/ y násze wszytko
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 203
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
bo to tu takie rządzenie, co to co owieczka to Pan, i dziś ją paszą, a jutro paść może. Będzie druga owieczka de feria, obrócić nią, zażyć jako zechce może pasterz, ale w tym Rządzie nie tak, bo to tu co owca, to Dominica. To Niedziela: jest wolna, święcić ją, czcić potrzeba. A w-ten czas ten pasterz panuje jako Syn, kiedy wiernie, bez obłudy, pez przymieszek i mieszanin. Et fideliter ministrują, dodają, opatrują, i doczęsne dobra, i Duchowne: Ministrant bona temporalia et spiritualia. Są drudzy pasterze jako niewolnicy, pod bojaźnią nie rozpostrzą się,
bo to tu takie rządzenie, co to co owieczká to Pan, i dźiś ią pászą, á iutro paść może. Będźie druga owieczká de feria, obroćić nią, záżyć iáko zechce może pásterz, ále w tym Rządźie nie ták, bo to tu co owcá, to Dominica. To Niedźielá: iest wolna, święćić ią, czćić potrzebá. A w-ten czás ten pásterz pánuie iáko Syn, kiedy wiernie, bez obłudy, pez przymieszek i mieszánin. Et fideliter ministruią, dodáią, opátruią, i doczęsne dobrá, i Duchowne: Ministrant bona temporalia et spiritualia. Są drudzy pásterze iáko niewolnicy, pod boiáźnią nie rozpostrzą się,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 66
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
, umartwienia utaić, zaczaić się w-dobrych uczynkach. 2. Gdy widział, że mało Prażanom swoim pomaga, udał się do Rzymu, i rozprawiwszy sługi, odmieniwszy szaty, szedł do Kasinu, gdzie z-poszanowaniem przyjęty, do zakonu chęć wziął; ale gdy mu Opat rzekł: możesz nam swego czasu Kościoły święcić, obraził się o to Święty mówiąc. Jam opuścił Biskupstwo, niechże znowu jego obrządków nie odprawuję, i szedł do Sławnego Pustelnika Z. Nilusa, który o nim dał świadectwo, że człowieka nigdy nie widział, któryby był tak gorący w-miłości P. Boga naszego. O Boże mój, wieleż
, umartwienia utáić, záczáić się w-dobrych uczynkách. 2. Gdy widźiał, że máło Práżánom swoim pomaga, udał się do Rzymu, i rozpráwiwszy sługi, odmieniwszy száty, szedł do Kássinu, gdźie z-poszánowániem przyięty, do zakonu chęć wźiął; ále gdy mu Opát rzekł: możesz nam swego czásu Kośćioły święćić, obráźił się o to Swięty mowiąc. Iam opuśćił Biskupstwo, niechże znowu iego obrządkow nie odpráwuię, i szedł do Sławnego Pustelniká S. Nilusa, ktory o nim dał świádectwo, że człowieká nigdy nie widźiał, ktoryby był ták gorący w-miłośći P. Bogá nászego. O Boże moy, wieleż
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 87
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
którym poświadczają Tiorby i skrzypice, a Muzy śpiewają Słodkie dziwnie sonety, tylkoż wszystko o tem? Co po tych tu zewłokach? kiedyż ma być potem, I jakie tych rozkoszy czekają, którzy tu Nie wszystkiego oddawszy ziemi depozytu, Lepszą część zostawili wiekowi przyszłemu; Którzy tu nie koniowi służąc nikczemnemu, Ani sybarytyckie święcić tylko święta, Z tejże o panie krakowskim i hetmanie dzisiejszym wielkim. Tandem ich częstuje. Ale bez przynuki. Muzyka niebieska i pieśni, samę tylko aeternitatem i nieśmiertelność sławy redolentes. Sybaritica mensa.
Schodzą tak bez pamięci, by insze bydlęta? Ale krwawie ojczyznę zachowawszy w boju, Złotej jej przyczynili wolności w pokoju
którym poświadczają Tyorby i skrzypice, a Muzy śpiewają Słodkie dziwnie sonety, tylkoż wszystko o tem? Co po tych tu zewłokach? kiedyż ma być potem, I jakie tych rozkoszy czekają, którzy tu Nie wszystkiego oddawszy ziemi depozytu, Lepszą część zostawili wiekowi przyszłemu; Którzy tu nie koniowi służąc nikczemnemu, Ani sybarytyckie święcić tylko święta, Z tejże o panie krakowskim i hetmanie dzisiejszym wielkim. Tandem ich częstuje. Ale bez przynuki. Muzyka niebieska i pieśni, samę tylko aeternitatem i nieśmiertelność sławy redolentes. Sybaritica mensa.
Schodzą tak bez pamięci, by insze bydlęta? Ale krwawie ojczyznę zachowawszy w boju, Złotej jej przyczynili wolności w pokoju
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 139
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
, feria 2 post dominicam infra octavam Corporis Chrysti, rycerstwo, a obywatele Ziemie Dobrzyńskiej, popis swój mając na sieprskich polach, a wyprawując się równo z inszemi województwami na pospolite ruszenie na przeciwko Kozakom i Tatarom, chorągwie swoje przed cudownym obrazem Naświętszej Panny Sierpskiej, siebie samych jej mocnej, a macierzyńskiej opiece się polecając, święcić dali i pod nogi kapłańskie, który Naświętszy Sakrament w monstrancjej na procesjej niósł, z nabożeństwem kłaść kazali.
Bogaty ten kościół i obraz w wiele innych tabliczek, kanaków, pierścionków, łańcuszków, maneli, koron, koralów, kielichów, lichtarzów, ampułek, miednic srebrnych i innych znaków ze złota, srebra i różnych materii
, feria 2 post dominicam infra octavam Corporis Christi, rycerstwo, a obywatele Ziemie Dobrzyńskiej, popis swój mając na sieprskich polach, a wyprawując się równo z inszemi województwami na pospolite ruszenie na przeciwko Kozakom i Tatarom, chorągwie swoje przed cudownym obrazem Naświętszej Panny Sierpskiej, siebie samych jej mocnej, a macierzyńskiej opiece się polecając, święcić dali i pod nogi kapłańskie, który Naświętszy Sakrament w monstrancjej na procesjej niósł, z nabożeństwem kłaść kazali.
Bogaty ten kościół i obraz w wiele innych tabliczek, kanaków, pierścionków, łańcuszków, maneli, koron, koralów, kielichów, lichtarzów, ampułek, miednic srebrnych i innych znaków ze złota, srebra i różnych materiej
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 307
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
prawdziwie barzo Filozof powiedział/ Czytelniku łaskawy/ iż Nullum agens agit vltra vires potentiae fuae. Żadna rzecz stworzona/ niemoże nic czynić nad siły przyrodzenia swojego: a zatym i ja/ niemając więcej oleju/ jeno co w kaganiec serca mojego (a serce ludzkie figurą swoją kaganiec przykryty reprezentuje) z nieba wlano/ święcić lepiej niemogę/ jeno jako rozumu mojego knot od Ducha Świętego zapalony światła wydawać może/ poprostu/ i bez wyborności słów krasomowskich/ tak jakom/ zaczął te moje Kazania kończąc. Hoc enim praedicatio, et fides Christiana non indiget, mówi ś. Biskup Mediolański/ ne videatur effe ex versutia, et calliditate humanae
prawdźiwie bárzo Philozoph powiedźiał/ Czytelniku łáskáwy/ iż Nullum agens agit vltra vires potentiae fuae. Zadna rzecz stworzona/ niemoże nic czynić nád siły przyrodzenia swoiego: á zátym y ia/ niemáiąc więcey oleiu/ ieno co w kágániec sercá moiego (á serce ludzkie figurą swoią kágániec przykryty reprezentuie) z niebá wlano/ święćić lepiey niemogę/ ieno iáko rozumu moiego knot od Duchá Swiętego zápalony świátłá wydawáć może/ poprostu/ y bez wybornośći słow krásomowskich/ ták iákom/ záczął te moie Kázánia kończąc. Hoc enim praedicatio, et fides Christiana non indiget, mowi ś. Biskup Medyoláński/ ne videatur effe ex versutia, et calliditate humanae
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 5 nlb
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Aprilis - 1279. Aleksander Król Szkocki. w tańcu na weselu swoim zdrugą żoną swoją. widział jasnokościstego bez ciała umarłego, że kończył koło taneczne, a Królowi śmierć wkrótce prognostykował, jakoż tegoż Roku kark złamał, R P. - 1296. W Anglii na Synodzie Prowincjalnym, Wielki Piątek i Dzień Zaduszny Święcić jak największe Święto postanowiono. R. 1328. Studen w Lubece zasnąwszy, siedm lat spał, Kwiatkiewicz R. P. 1376. CHRONOLOGIA
Na Morżu Holenderskim do Batawów Monstrum nakształt Niewiasty przypłyneło, złowione; chlebem, mlekiem żyło, przędło, Krzyż Święty czyniło, między ludźmi chowane, po kilku lat umarło, Roku
Aprilis - 1279. Alexander Krol Szkocki. w tańcu na weselu swoim zdrugą żoną swoią. widział iasnokościstego bez ciała umarłego, żę kończył koło taneczne, a Krolowi śmierć wkrotce prognostykował, iakoż tegoż Roku kark złamał, R P. - 1296. W Anglii na Synodzie Prowincyalnym, Wielki Piątek y Dzień Zaduszny Swięcić iak naywiększe Swięto postanowiono. R. 1328. Studen w Lubece zasnąwszy, siedm lat spał, Kwiatkiewicz R. P. 1376. CHRONOLOGIA
Na Morżu Hollenderskim do Batawow Monstrum nakształt Niewiasty przypłyneło, złowione; chlebem, mlekiem żyło, przędło, Krzyż Swięty czyniło, między ludzmi chowane, po kilku lat umárło, Roku
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jajec wlej wtenże pęcherz, z taką proporcją, żeby owa masa żółtkowa w pośrodku była tych białków, dopiero zawiązac w garnek duzy, pełny ukropu włożyć, a raczej zawiesic nakijku przez krysy garka położonym, aby się prosto pęcherz trzymał tak warzyć; az owe białki twarde się ugotują, ugotowawszy, wym spęcherża, daj święcić na Wielkanoć, wielką Gościowi uczynisz pociechę z tak wielkiego jaja. Skąpym ten Sekret nie podobasię, którzy by nie z wielu jaj jedno, ale zjednego wiele by radzi uczynić. Jeśli by zaś chciałeś te same jajo tak uczynione, mieć w skorupie dokazesz i tego tak natłucz (wprzód ususzywszy wpiecu) skorup
iaiec wley wtenże pęcherz, z taką proporcyą, żeby owa masa zołtkowá w posrodku była tych białkow, dopiero zawiązac w garnek duzy, pełny ukropu włożyć, a raczey zawiesic nakiyku przez krysy garka położonym, aby się prosto pęcherz trzymał ták warzyć; az owe białki twarde się ugotuią, ugotowawszy, wym zpęcherża, day swięcić na Wielkanoć, wielką Gościowi uczynisz pociechę z tak wielkiego iaia. Skąpym ten Sekret nie podobasię, ktorzy by nie z wielu iay iedno, ale ziednego wiele by radzi uczynić. Iesli by zaś chciałeś te same iaio tak uczynione, miec w skorupie dokázesz y tego tak natłucz (wprzod ususzywszy wpiecu) skorup
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 508
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
aby ta woda straszna była całemu Piekłu. Oprócz tej solennej wody, święci inną Kościół Łaciński wodę zażywaną do kropienia się w Kościołach, w domach, do święcenia różnych rzeczy, a ta jest z mniejszą ceremonią świącona, i każdego czasu, gdy potrzeba. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Greckiego zaś Kościoła Rytuały, każą wodę święcić solennie w Wilią Epiphaniae, alias Bohojawłenyja, albo trzech Królów, w rzekach, źrzodłach, lub w naczyniu, tą wodą dzieci chrzcić, konserwować w domach, i znowu w same Święto Bohojawłeńskie drugi raz benedykować: a tę drugą już wszyscy piją. Siryciusz trzydziesty dziewiąty in serie Papież, żyjący około Roku 385 w listach
aby ta woda straszna była całemu Piekłu. Oprocz tey solenney wody, święci inną Kościoł Łaciński wodę zażywaną do kropienia się w Kościołach, w domach, do święcenia rożnych rzeczy, á ta iest z mnieyszą ceremonią swiącona, y każdego czasu, gdy potrzeba. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Greckiego zaś Kościoła Rytuały, każą wodę święcić solennie w Wilią Epiphaniae, alias Bohoiawłenyia, albo trzech Krolow, w rzekach, źrzodłach, lub w naczyniu, tą wodą dzieci chrzcić, konserwować w domach, y znowu w same Swięto Bohoiawłeńskie drugi raz benedykować: á tę drugą iuż wszyscy piią. Siriciusz trzydziesty dziewiąty in serie Papież, żyiący około Roku 385 w listach
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 65
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
