, Biskupów pobili, Zakonne Panienki violarunt; którzy oczywistej wierze Katolickiej tot saeculis nauką Ojców Świetych cudami utwierdzonej, z pychy, ze złości, kontradykują. Za to tedy ich słusznie i świętobliwie, Królowie, Książęta, Panowie, Magistraty, a najlepiej święta Inkwizycycja o SS. Relikwiach.
jako łotrów, kryminalistów, buntowników, świętokradców, toporem, mieczem, ogniem, szubienicą karze, a oni ich mają za niewinnych, świętych męczenników, że za niecnoty ukarani, za powstanie przeciw Z. Wierze. Ale ci pisarze nowych Heretyckich martyrologiów niech słuchają ze wstydem Z. Cypriana Biskupa Kartagineńskiego w Afryce dawniejszego od ich głupiej sekty, bo żyjącego jeszcze Roku 261
, Biskupow pobili, Zakonne Panienki violarunt; ktorzy ocżywistey wierze Katolickiey tot saeculis nauką Oycow Swietych cudami utwierdzoney, z pychy, ze złości, kontradykuią. Za to tedy ich słusznie y swiętobliwie, Krolowie, Xiążęta, Panowie, Magistraty, á naylepiey swieta Inkwizycycya o SS. Relikwiach.
iako łotrow, kryminalistow, buntownikow, swietokradcow, toporem, miecżem, ogniem, szubienicą karze, á oni ich maią za niewinnych, swiętych męcżennikow, że za niecnoty ukarani, za powstanie przeciw S. Wierze. Ale ci pisarze nowych Heretyckich martyrologiow niech słuchaią ze wstydem S. Cypriana Biskupa Kartagineńskiego w Afryce dawnieyszego od ich głupiey sekty, bo żyiącego ieszcze Roku 261
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 89
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Wszak też są w skarbie waszym jej pantofle stare, Otóż macie relikwiej z moich pluder parę. A katolickim świętym dajcie pokój, radzę, Bo ci, jako widzicie, wielkie mają władzę. Jeżeli co jest więtsza, umarłe wskrzeszali, Strzeżcie się, by was w świnie nie poobracali. A ten co święte pokradł, świętokradca własny, Niechaj będzie wydany na dowód tak jasny, Niech by go uczył trzymać swej wiary inaczej
Pan piekarz Aleksander u bramy Sobaczej, A światłością łojową oświecił mu boki, Aby poznał swe głupstwo i błąd swój głęboki. Niech by mu jedno koło brzucha poszyndrował, Przyznałby jako dawno już komunikował. Nalazłby temu pewnie
Wszak też są w skarbie waszym jej pantofle stare, Otóż macie relikwiej z moich pluder parę. A katolickim świętym dajcie pokój, radzę, Bo ci, jako widzicie, wielkie mają władzę. Jeżeli co jest więtsza, umarłe wskrzeszali, Strzeżcie się, by was w świnie nie poobracali. A ten co święte pokradł, świętokradca własny, Niechaj będzie wydany na dowód tak jasny, Niech by go uczył trzymać swej wiary inaczej
Pan piekarz Aleksander u bramy Sobaczej, A światłością łojową oświecił mu boki, Aby poznał swe głupstwo i błąd swój głęboki. Niech by mu jedno koło brzucha poszyndrował, Przyznałby jako dawno już kommunikował. Nalazłby temu pewnie
Skrót tekstu: ChądzJRelKontr
Strona: 302
Tytuł:
Relacja
Autor:
Jan Chądzyński
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
ż jest człowiek coby nie wiedział/ iż miasto Efeskie opieka się kościołem wielkiej boginii Diany/ i obrazem który spadł od Jowisza. 36. A ponieważ się temu nikt sprzeciwić nie może/ słuszna abyście się uspokoili/ a nic skwapliwie nie czynili. 37. Abowiemeście przywiedli te męże/ którzy nie są ani świętokradcami/ ani bluźniercami boginii waszej. 38. A jeśliż Demetriusz i ci którzy z nim są rzemieślnicy/ mają co przeciw komu/ wszak bywa prawo/ są też Starostowie; niechże jedni drugich pozywają. 39. Jeśli się też o czym inszym pytacie to się może w porządnym zgromadzeniu odprawić. 40. Abowiem trzeba
ż jest cżłowiek coby nie wiedźiał/ iż miásto Efeskie opieka śię kośćiołem wielkiey boginii Dyány/ y obrazem ktory zpadł od Iowiszá. 36. A ponieważ śię temu nikt zprzećiwić nie może/ słuszna ábyśćie śię uspokojili/ á nic skwápliwie nie cżynili. 37. Abowiemeśćie przywiedli te męże/ ktorzy nie są áni świętokrádcámi/ áni bluźniercámi boginii wászey. 38. A jesliż Demetryusz y ći ktorzy z nim są rzemieśnicy/ máją co przećiw komu/ wszák bywa práwo/ są też Stárostowie; niechże jedni drugich pozywáją. 39. Iesli śię też o cżym inszym pytaćie to śię może w porządnym zgromádzeniu odpráwić. 40. Abowiem trzebá
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 148
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
hardo odpisał, Wiarę Z. postponując: Naturam habemus a DEO, Regnum ab Incolis, Divitias à Parentibus, Fidem autem à Tuis Praedecesoribus, quam, si nobis non faves, remittimus per praesentes. Vale. Nie wielki był Zelant! Chrystiernus II. był w Danii nie źliczonych nieszczęść Autor, Tyran, Wiarołomca, Świętokradzca, Infamis, Nerona i i Falarydesa w tyranii przechodzący, dla tego z trzech Królestw wyzuty. EUROPA. o Duńskim Królestwie.
DANII od pułnocy na południę jest mil 60. od zachodu na wschód na mil 50. Niemieckich. Dzieli się na 180. Nomarchias, to jest Guberniów albo Starostw; na Części zaś dzieli
hardo odpisał, Wiarę S. postponuiąc: Naturam habemus a DEO, Regnum ab Incolis, Divitias à Parentibus, Fidem autem à Tuis Praedecesoribus, quam, si nobis non faves, remittimus per praesentes. Vale. Nie wielki był Zelant! Christiernus II. był w Danii nie źliczonych nieszczęść Autor, Tyran, Wiarołomca, Swiętokradzca, Infamis, Nerona y y Falaridesa w tyrannii przechodzący, dla tego z trzech Krolestw wyzuty. EUROPA. o Duńskim Krolestwie.
DANII od pułnocy ná południę iest mil 60. od záchodu ná wschod ná mil 50. Niemieckich. Dźieli się ná 180. Nomarchias, to iest Guberniow albo Starostw; ná Części zaś dźieli
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 263
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, z pisma Bożego. Gdy jednak sam za zdrowie Królewskie pił do swego Brata, ledwie co do ust Kielich przyłożył, zaraz od siebie odchodzić, i na ziemię upadać począł, przypadli Panowie chcąc mdlejącego ratować, aż ci jakoaś straszna poczwara tam weszła, czym przestraszeni wszyscy uciekać poczęli, a w tym też straszydło do świętokradce przystąpiwszy szyję zakręciło i strasznie zadusiło. W takim utrapieniu widząc Królowa Lodowika Polskę w przypowieści mawiała, Utrapić nie zatracić dopuścił Bóg Polskę. Król też Kazimierz usłyszawszy o Tyszewskiej Konfederacyj z Opola do Polski przyjechał, i we Lwowie w Kościele Katedralnym, Matce Bożej Królestwo Polskie porzucił, przez Votum solenne, i one być Królową Polską
, z pisma Bożego. Gdy iednak sam zá zdrowie Krolewskie pił do swego Brata, ledwie co do ust Kielich przyłożył, zaraz od siebie odchodzić, y na zięmię upadać począł, przypadli Panowie chcąc mdleiącego ratować, aż ći iakoaś straszna poczwara tam weszła, czym przestraszeni wszyscy ućiekać poczęli, á w tym też straszydło do świętokradce przystąpiwszy szyię zákręćiło y strasznie zadusiło. W takim utrapieniu widząc Krolowa Lodowika Polskę w przypowieśći mawiała, Vtrapić nie zatracić dopuścił Bog Polskę. Krol też Kazimierz usłyszawszy o Tyszewskiey Confederacyi z Opola do Polski przyiechał, y we Lwowie w Kośćiele Katedralnym, Matce Bożey Krolestwo Polskie porzucił, przez Votum solenne, y one bydź Krolową Polską
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 183
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
Przełożeni, Panowie, Książęta, Królowie, etc. tak twierdzi Hezjodus, lubo w pogańskim zostający błędzie. Unius ob crimen paenas urbs tota rependit: Si quis sacrilegè sese gerat aut injustè Jupiter hinc coele, clades immisit ab alto. Pestem! sive famem! Jeden grzeszy, a całe miasto karę bierze: Jeśli kto świętokradca, lub niestały w wierze Zaraz Jowisz za niego klęskami świat zetrze Spuściwszy z nieba ciężki głód, śmierć, i powietrze. Rozdział VIII. Część II.
Tak sławna owa Lokrensów Flota, po dobytej Troi pod Ajaksem Królem do siebie powracająca w morzu zatoneła.
Unius ob noxam et furias Ajacis. Virg: L.
Przełożeni, Panowie, Xiążęta, Królowie, etc. tak twierdzi Hezyodus, lubo w pogańskim zostaiący błędzie. Unius ob crimen paenas urbs tota rependit: Si quis sacrilegè sese gerat aut injustè Jupiter hinc coele, clades immisit ab alto. Pestem! sive famem! Jeden grzeszy, á całe miasto karę bierze: Jeśli kto świętokradca, lub niestały w wierze Zaraz Jowisz za niego klęskami świat zetrze Spuściwszy z nieba cięszki głód, śmierć, i powietrze. Rozdział VIII. Część II.
Tak sławna owa Lokrensow Flota, po dobytey Troi pod Aiaxem Królem do siebie powracaiąca w morzu zatoneła.
Unius ob noxam et furias Ajacis. Virg: L.
Skrót tekstu: KryszStat
Strona: 193
Tytuł:
Stateczność umysłu
Autor:
Andrzej Kazimierz Kryszpin Kirszensztein
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
