dobry, którego na wieki kwitnie miłosierdzie.
Chwal duszo moja Pana, chwalić go będę za żywota mego. Mów te słowa święty zakonniku karmelitański, któryś przed okrutnym niedawno Kantemirem stanął, nie jako więzień, ale jako świebodny i pobożny chrześcijanin. Usiadł tyran bezecny pod baldachinem, który z jednego kościoła ś. porwany był ręką świętokradzką jego hordyńców, rozkazał do siebie przyprowadzić brańca świętego, chcąc tego aby jako bogu ziemskiemu, czołem przed nim uderzył człowiek zakonny. Mężnie się oparł tyranowi i czci, która pod tym baldachinem bywała Chrystusowi panu, niechciał oddać Tatarze plugawemu, który podawał mu bóty swe, krwią niewinnych chrześcijan zbroczone, do pocałowania. Ale
dobry, którego na wieki kwitnie miłosierdzie.
Chwal duszo moja Pana, chwalić go będę za żywota mego. Mów te słowa święty zakonniku karmelitański, któryś przed okrutnym niedawno Kantemirem stanął, nie jako więzień, ale jako świebodny i pobożny chrześcianin. Usiadł tyran bezecny pod baldachinem, który z jednego kościoła ś. porwany był ręką świętokradzką jego hordyńców, rozkazał do siebie przyprowadzić brańca świętego, chcąc tego aby jako bogu ziemskiemu, czołem przed nim uderzył człowiek zakonny. Mężnie się oparł tyranowi i czci, która pod tym baldachinem bywała Chrystusowi panu, niechciał oddać Tatarze plugawemu, który podawał mu bóty swe, krwią niewinnych chrześcian zbroczone, do pocałowania. Ale
Skrót tekstu: BirkBaszaKoniec
Strona: 262
Tytuł:
Kantymir Basza Porażony albo o zwycięstwie z Tatar, przez Jego M. Pana/ P. Stanisława Koniecpolskiego, Hetmana Polnego Koronnego.
Autor:
Fabian Birkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
żywym szkodząc. Dalsze Horrenda Czarownic Opera.
Już to rzecz nieomylna, z Autorów o czarownictwie piszących, signanter z Tylkowskiego w książce Tribunal sacrum intytułowanej; że czarownice wyrzekają się Wiary, Chrystusa Pana, Najś: Matki, Anioła Stróża, Świętych Pańskich, czarta sobie odtąd za stróża obierając. Spowiedź czynią dla oka tylko świętokradzką, Najświętszy Sakrament plują, depczą. Najczęściej się obierają za baby do brania dzieci, i wtedy praeveniendo Chrzest, je czartom oddają, duszą je, z ciałek ich dobytych z grobu, maść czynią, którą się pośmarowawszy latają. Czartu się przez przysięgę obowiązują ludziom koniecznie szkodzić, do jego usług wielu zachęcać. Biorą z
żywym szkodząc. Dalsze Horrenda Czarownic Opera.
IUź to rzecz nieomylna, z Autoròw o czarownictwie piszących, signanter z Tylkowskiego w ksiąsżce Tribunal sacrum intytułowaney; że czarownice wyrzekaią się Wiary, Chrystusa Pana, Nayś: Matki, Anioła Stroża, Swiętych Pańskich, czarta sobie odtąd za stroża obieraiąc. Spowiedź czynią dla oka tylko swiętokradzką, Nayświętszy Sakrament pluią, depczą. Nayczęściey się obieraią za baby do brania dzieci, y wtedy praeveniendo Chrzest, ie czartom oddaią, duszą ie, z ciałek ich dobytych z grobu, maść czynią, ktorą się posmarowawszy lataią. Czartu się przez przysięgę obowiązuią ludziom koniecznie szkodzić, do iego usług wielu zachęcać. Biorą z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 242
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, Ciało Chrystusowe też w Ołtarzach Kościelnych mieć poczeło obserwancją większą, a przytym BÓG Sakramentalny to od Żydów kłoty, to od Heretyków, to od złodziejów, to od złych Katolików zdespektowany, Cuda wielkie czynił, żywym mięsem nie raz się prezentując niedowiarkom, to jasnością otoczonym, to w kamień się mieniąc w ustach świętokradzkich, jak pełno tych cudów w Historiach, osobliwie w Baroninszu, w Lohnerze titulo Eucharistia. A co rzecz dziwniejsza: że Julianie Pannie Klasztoru Mons Cornelii zwanego, blisko Leodium Miasta Francuskiego, dziwnie nabożnej do BOGA Sakramentalnego, przez lat 20 Księżyc się pokazywał wyszczerbiony; przez co jako jej z Nieba oznajmiono, znaczył się Kościół
, Ciało Chrystusowe też w Ołtarzach Kościelnych mieć poczeło obserwancyą większą, á przytym BOG Sakramentalny to od Zydow kłoty, to od Heretykow, to od złodzieiow, to od złych Katolikow zdespektowany, Cuda wielkie czynił, żywym mięsem nie raz się prezentuiąc niedowiarkom, to iasnością otoczonym, to w kamień się mieniąc w ustach świętokradzkich, iak pełno tych cudow w Historiach, osobliwie w Baroninszu, w Lohnerze titulo Eucharistia. A co rzecz dziwnieysza: że Julianie Pannie Klasztoru Mons Cornelii zwanego, blisko Leodium Miasta Francuzkiego, dziwnie nabożney do BOGA Sakramentalnego, przez lat 20 Księżyc się pokazywał wyszczerbiony; przez co iako iey z Nieba oznaymiono, znaczył się Kościoł
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 56
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
gwałcili, spalili Bibliotekę: tam w Kościele postawili konie, męczyli Mnichów eo fine, aby im rewelowali, gdzie Świętych złożone Kości; tak te psy głodne byli! a jeśli je gdzie znaleźli, na ogień potępiali. Mnicha starego zabitego, zawieszonego na drzewie, strzelbom swoim i złości mieli za metę. Na drugie potym świętokradzką rękę obrócili Kościoły, Z Aniana Biskupa tamecznego Relikwie spalili, Ciało zdeptali Chrystusowe. Kościół Z Krzyża bardzo wielki, fundacyj jeszcze za Konstantyna Wielkiego Cesarza oddali ogniowi, wprzód z klejnotów, złota, srebra złupiwszy, udając, iż to Królowi dochowają in toto, a onipieniądze in nervum Militiae z tego obrócili. Było tego Kościoła
gwałcili, spálili Bibliotekę: tam w Kościele postawili konie, męczyli Mnichow eo fine, aby im rewelowáli, gdzie Swiętych złożone Kości; tak te psy głodne byli! a ieśli ie gdzie znaleźli, na ogień potępiali. Mnicha stárego zabitego, zawieszonego na drzewie, strzelbom swoim y złości mieli za metę. Na drugie potym świętokrádzką rękę obrocili Kościoły, S Aniana Biskupá tamecznego Relikwie spalili, Ciało zdeptali Chrystusowe. Kościoł S Krzyża bardzo wielki, fundacyi ieszcze za Konstantyna Wielkiego Cesarza oddali ogniowi, wprzod z kleynotow, złota, srebra złupiwszy, udaiąc, iż to Krolowi dochowáią in toto, a onipieniądze in nervum Militiae z tego obrocili. Było tego Kosciołá
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
znaki wywierał na Belgów, z kąd oczywista wybuchała wojna, na wybicie się z pod panowania Hiszpanów. Przylała do tego pożaru oleju Elżbieta Królowa Angielska, Wielka Heretyków Promotorka i Patronka a drugi Książę Arausicanus albo Aurazii: od których otuchy i sił nabrawszy Geusji, alias Belgowie Konfederaci, na Kościoły, Klasztory, Kapłany Katolickie, świętokradzkie podnieśli ręce, Na miejsce Albana nastąpił Ludwik Requesinus Rządca Belgii, to surowością. Geografia Generalna i partykularna
to Wojną Konfederatów tłumiąc, Po tym zmarłym nastał Joannes Austriacus Karola V. Cesarza Syn zle nabyty. Ten Roku 1578 wziąwszy sobie Krzyż na Chorągwi cum omine Victoriae z napisem: In hoc Signo vici Turcas, vincam et
znaki wywierał na Belgow, z kąd oczywista wybuchała woyna, na wybicie się z pod panowania Hiszpanow. Przylała do tego pożaru oleiu Elżbieta Krolowa Angielska, Wielka Heretykow Promotorka y Patronka á drugi Xiąże Arausicanus albo Aurazii: od ktorych otuchy y sił nabrawszy Geusii, alias Belgowie Konfederaci, na Kościoły, Klasztory, Kápłany Katolickie, świętokradzkie podnieśli ręce, Na mieysce Albaná nastąpił Ludwik Requesinus Rządca Belgii, to surowością. Geografia Generalná y partykularna
to Woyną Konfederatow tłumiąc, Po tym zmarłym nastáł Ioannes Austriacus Karola V. Cesarza Syn zle nabyty. Ten Roku 1578 wziąwszy sobie Krzyż na Chorągwi cum omine Victoriae z napisem: In hoc Signo vici Turcas, vincam et
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 240
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Rokoszowe na pana wszczęliście zawody, Jemu nie — a wam ciężkie i sromotne szkody, Złupione wsi i miasta, spustoszone kraje, Szwed was drąc bogacieje i jeszcze wam łaje, Profanuje kościoły, święte skarby bierze, Nie wiemże, czy nie myśli o nowej nam wierze. Z katolickich kościołów poczynił swe zbory,
Świętokradzkie w nie przeniósł heretyckie chory, Jak chłopskie zdziera domy, tak szlacheckie dwory, Porozganiał poddanych, zebrał wasze zbiory. Za nic sobie poczyta by największych panów, Senatorów zarówno więzi i mieszczanów, O duchownych, co mówię, szkoda i namienić, Radby chciał w predykantów księży naszychzmienić. Niemało na wolności, Lachy,
Rokoszowe na pana wszczęliście zawody, Jemu nie — a wam ciężkie i sromotne szkody, Złupione wsi i miasta, spustoszone kraje, Szwed was drąc bogacieje i jeszcze wam łaje, Profanuje kościoły, święte skarby bierze, Nie wiemże, czy nie myśli o nowej nam wierze. Z katolickich kościołów poczynił swe zbory,
Świętokradzkie w nie przeniósł heretyckie chory, Jak chłopskie zdziera domy, tak szlacheckie dwory, Porozganiał poddanych, zebrał wasze zbiory. Za nic sobie poczyta by największych panów, Senatorów zarówno więzi i mieszczanów, O duchownych, co mówię, szkoda i namienić, Radby chciał w predykantów księży naszychzmienić. Niemało na wolności, Lachy,
Skrót tekstu: WojPeroraBar_II
Strona: 786
Tytuł:
Perora kwietnioniedzielna dla synów koronnych napisana ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1703
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1703
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
zgoła cokolwiek się na świecie naleźć i pomyślić może/ pomocą jest do zbawienia/ ba nawet same przeszkody/ żeśli ich zażyć i zaprawić umiemy/ pomagają. Ale jako i Józef swe koszty łożył nie na niepotrzebne rozszafowanie/ ale na przywiezienie miłego Rodzica z kochaną drużyną jego; i Dawid nie na inne albo pałaców/ albo świętokradzkich Meczetów gmachy/ ale na Domu Bożego poświęconą fabrikę/ swe zbiory zgromadził; tak i Bóg nasz gdy do używania człowiekowi wszelkie stworzenie poddał/ tą poddał kondycją i umową/ aby go zażywał nie na inny wydatek jedno na dostąpienie końca/ i kresu tego/ na chwałę i usługę Boskiemu Majestatowi jego/ a zatym na zbawienie
zgołá cokolwiek się ná świećie náleść y pomyślić może/ pomocą iest do zbawienia/ ba nawet same przeszkody/ żeśli ich zażyć y zapráwić umiemy/ pomagaią. Ale iako y Jozef swe koszty łożył nie ná niepotrzebne rozszafowanie/ ale na przywieźienie miłego Rodźicá z kocháną drużyną iego; y Dawid nie ná inne albo pałácow/ albo świętokradzkich Meczetow gmachy/ ale ná Domu Bożego poświęconą fábrikę/ swe zbiory zgromádźił; ták y Bog nász gdy do używaniá człowiekowi wszelkie stworzenie poddał/ tą poddał kondycyą y umową/ aby go zażywał nie ná inny wydatek iedno ná dostąpienie końcá/ y kresu tego/ ná chwałę y usługę Boskiemu Máiestátowi iego/ á zatym ná zbáwienie
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 17
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
wiele sposobów i srzodków do zbawienia/ i jako wyborną materią na wystawienie wiecznych przybytków wygotował. Cóż czyni przeklęta złość czartowska? z tych że drogich tramów/ z tych że samych dobrodziejstw i łask Boskich/ zmówiwszy się (ba raczej zamówiwszy na swą robotę przewrotną wolą naszę) ztych że (mowię) samych dobrodziejstw Boskich świętokradzką sobie Boźnicę/ czy obrzydłą kostnicę wystawią: kiedy człowieka przywodzi/ aby tego stworzenia/ tych łask/ dóbr/ talentów/ sobie danych/ nie na posługę Boską/ ani na jego uwielbienie/ pogotowiu nie na swe zbawienie/ ale na zakazaną lubieżność i chciwość wzgazdziwszy Panem/ Bogiem/ i Dawcą; wzgardziwszy Świętą wolą jego
wiele sposobow y srzodkow do zbáwieniá/ y iáko wyborną máterią ná wystáwienie wiecznych przybytkow wygotował. Coż czyni przeklętá złość czártowská? z tych że drogich tramow/ z tych że samych dobrodźieystw y łask Boskich/ zmowiwszy się (bá ráczey zámowiwszy ná swą robotę przewrotną wolą nászę) ztych że (mowię) samych dobrodźieystw Boskich świętokradzką sobie Boźnicę/ czy obrzydłą kostnicę wystawią: kiedy człowieká przywodźi/ aby te^o^ stworzenia/ tych łásk/ dobr/ talentow/ sobie danych/ nie ná posługę Boską/ ani ná iego uwielbienie/ pogotowiu nie ná swe zbawienie/ ale ná zákazáną lubieżność y chćiwość wzgázdźiwszy Panem/ Bogiem/ y Dáwcą; wzgardźiwszy Swiętą wolą iego
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 27
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
wyraźne i w osobności przed Kapłanem wyjawione. Albowiem gdy by kto umyślnie i dobrowolnie grzech jaki śmiertelny na spowiedzi zataił/ żadnego by odpuszczenia/ i skutecznego rozgrzeszenia nie otrzymał: owszem w nowy by grzech świętokradźtwa/ przewrotnie i niegodnie Sakramentu Pokuty Z. zażywając/ niechybnie wpadł: a tak do wyznania nie tylko tego nowego swego świętokradzkiego grzechu/ ale i drugich by też niewiem jak już wyznanych i wyliczonych dla tej zarzuconej przeszkody nie skasowanych/ był by obwiązanym. 5. Idzie za tym (mówi Concilium) że nie tylko grzechy same/ ale też ich te okoliczności/ z których znaczna grzechów różnica pochodzi/ eas circumstantias quae speciem peccati mutant tak
wyraźne y w osobnośći przed Kápłanem wyiáwione. Albowiem gdy by kto umyślnie y dobrowolnie grzech iáki śmiertelny na spowiedźi zátaił/ żadnego by odpuszczeniá/ y skutecznego rozgrzeszeniá nie otrzymał: owszem w nowy by grzech świętokradźtwá/ przewrotnie y niegodnie Sakrámentu Pokuty S. zażywaiąc/ niechybnie wpadł: a ták do wyznaniá nie tylko tego nowego swego świętokrádzkiego grzechu/ ále y drugich by też niewiem iák iuż wyznánych y wyliczonych dlá tey zarzuconey przeszkody nie skásowánych/ był by obwiązanym. 5. Idźie zá tym (mowi Concilium) że nie tylko grzechy same/ ale też ich te okolicznośći/ z ktorych znáczna grzechow rożnica pochodźi/ eas circumstantias quae speciem peccati mutant ták
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 95
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
gere ; ut non te gravent tanquã asperum. Takaż i Z. Pawła admonicja; Sermo vester semper in gratia, sale sit conditus, ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere.
Szóste Monitum. Ne rebus sacris misceantur profana, albo seria jocis , jako to sentencje Doktorów Świętych, Historie, i inne sensy Duchowne świętokradzką odwagą do żartów nie aplikować. Brzydzi się takiemi lubo Pogański Poeta, gdy mówi: Odi profanum vulgus et arceo: I Hieronim Z. mówi: nec Deus irridetur, nec Divina debent.
Siódme Monitum. Żeby wszelka próżność i niewstydliwa mowa w Dyskursie żadnego nie miała miejsca; albowiem przy takiej licencyj, poczciwości w pogardę
gere ; ut non te gravent tanquã asperum. Tákaż y S. Pawła ádmonicya; Sermo vester semper in gratia, sale sit conditus, ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere.
Szoste Monitum. Ne rebus sacris misceantur profana, álbo seria jocis , jáko to sentencye Doktorow Swiętych, Historye, y inne sensy Duchowne świętokradzką odwagą do żartow nie ápplikowáć. Brzydźi śię tákiemi lubo Pogáński Poeta, gdy mowi: Odi profanum vulgus et arceo: Y Hieronim S. mowi: nec Deus irridetur, nec Divina debent.
Siodme Monitum. Żeby wszelka prożność y niewstydliwa mowá w Dyskurśie żádnego nie miáłá mieyscá; álbowiem przy tákiey licencyi, poczćiwośći w pogardę
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: I8v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
