; bierzcie, co dadzą!) respons CYMci, który acz mógł i miał być słusznie łagodniejszy, ale przecię za ową konkluzją nie z więtszą uciechą, gdyż wiedząc, żeś i tę wtórą WKM. za wdzięczne miałeś przyjąć, azaż nie wolał ICM. onej, co i zamysłem swym o niej świadczył, przedniejszej w domu swym zostawać, tak, iż się go właśnie na tę repulsę naraziło, której ato jeszcze i pamiątka w domach naszych, do których WKM. o tym pisać i kopie tych listów rozesłać raczył, zostanie, tako też w domu rakuskim autentyk daremnego o tę tam osobę starania WKMci zachowany będzie
; bierzcie, co dadzą!) respons CJMci, który acz mógł i miał być słusznie łagodniejszy, ale przecię za ową konkluzyą nie z więtszą uciechą, gdyż wiedząc, żeś i tę wtórą WKM. za wdzięczne miałeś przyjąć, azaż nie wolał JCM. onej, co i zamysłem swym o niej świadczył, przedniejszej w domu swym zostawać, tak, iż się go właśnie na tę repulsę naraziło, której ato jeszcze i pamiątka w domach naszych, do których WKM. o tym pisać i kopie tych listów rozesłać raczył, zostanie, tako też w domu rakuskim autentyk daremnego o tę tam osobę starania WKMci zachowany będzie
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 273
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
; my w Ragnecie, ip. Połubiński u pana Monksztyma i t. d. Bawiliśmy się przez pięć niedziel, ustawicznemi jeden u drugiego wizytami.
Car imć przejeżdżając przez Ragnetę z wizytą był u mojej żony in absentia mea; był wesół, pił i tańcował, kontent z przyjęcia dobrego i konwersacji; faworów dość świadczył i świadczyć obiecał: w Litwie securitatem mieszkania i ochrony dóbr podpisał wszystkich surowie. W Ragnecie mieszkaliśmy niedziel sześć w ustawicznej z ipanem Kezerlingem ablegatem króla imć pruskiego do cara imci konwersacji, często u niego bywając, częściej jego z kompanią u siebie mając; do Bojargal do ip. hetmanowej po kilkakroć pour la promenade jeździł
; my w Ragnecie, jp. Połubiński u pana Monksztyma i t. d. Bawiliśmy się przez pięć niedziel, ustawicznemi jeden u drugiego wizytami.
Car imć przejeżdżając przez Ragnetę z wizytą był u mojéj żony in absentia mea; był wesół, pił i tańcował, kontent z przyjęcia dobrego i konwersacyi; faworów dość świadczył i świadczyć obiecał: w Litwie securitatem mieszkania i ochrony dóbr podpisał wszystkich surowie. W Ragnecie mieszkaliśmy niedziel sześć w ustawicznéj z jpanem Kezerlingem ablegatem króla imć pruskiego do cara imci konwersacyi, często u niego bywając, częściéj jego z kompanią u siebie mając; do Bojargal do jp. hetmanowéj po kilkakroć pour la promenade jeździł
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 147
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
moskiewskich nadchodzących była, dla których szlachta ab metum zabierania koni, także dla stancji pozajmowanych nie mogłaby comparere; sądy tedy odwołane. Ip. Pociej wojewoda witebski. Nowosielski kasztelan nowogrodzki, przyjechał do Mińska, z któremi przez dni cztery hulałem. Przyjechał i ip. Szeremet feldmarszałek, który łask i przyjaźni siła mi świadczył; tego dnia, którego przyjechał z rana, byliśmy u niego. Po obiedzie nad wieczór, był u mnie z wizytą i mnie z sobą do siebie wziął, u którego hulaliśmy do północy; tamże z księciem Repninem poznałem się. Z Mińska do domu, 7 Martii w nocy odjechałem, za
moskiewskich nadchodzących była, dla których szlachta ab metum zabierania koni, także dla stancyi pozajmowanych nie mogłaby comparere; sądy tedy odwołane. Jp. Pociéj wojewoda witebski. Nowosielski kasztelan nowogrodzki, przyjechał do Mińska, z któremi przez dni cztery hulałem. Przyjechał i jp. Szeremet feldmarszałek, który łask i przyjaźni siła mi świadczył; tego dnia, którego przyjechał z rana, byliśmy u niego. Po obiedzie nad wieczór, był u mnie z wizytą i mnie z sobą do siebie wziął, u którego hulaliśmy do północy; tamże z księciem Repninem poznałem się. Z Mińska do domu, 7 Martii w nocy odjechałem, za
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 152
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
: pod Wartą, w Obozie. die 6. Octobris. 1665. Hieronim Ołtarzewski. Piętnasty. Toż re[...] ognascuje, że Świderskiego, Jordana, Bartnickiego, Oszczepalskiego, Wysockiego, Korzeńskiego corrumpowano. Trzeci dokument samegoż Bartnickiego.
Bartnickiego zaś jaki postępek, wszystka wie Ojczyzna. Naprzód kupiono go, żeby na mię świadczył, potym do moich, którzy byli w Warszawie poszedł, ofiarując się że gotów rewocować, byle mu dano Sześć Tysięcy złotych, moi obiecowali mu to, on zaś szedł do Sądu, i referował, że go z mej strony corrumpują poczuwając się in objectis, którego kartę wyznawającą, żem w tym niewinien,
: pod Wartą, w Oboźie. die 6. Octobris. 1665. Hieronym Ołtarzewski. Piętnasty. Toż re[...] ognascuie, że Swiderskiego, Iordaná, Bártnickiego, Oszczepálskiego, Wysockiego, Korzenskiego corrumpowano. Trzeći document sámegoż Bártnickiego.
Bártnickiego záś iáki postępek, wszystká wie Oyczyzná. Naprzod kupiono go, żeby ná mię świádczył, potym do moich, którzy byli w Wárszáwie poszedł, ofiáruiąc się że gotow rewocowáć, byle mu dano Sześć Tyśięcy złotych, moi obiecowáli mu to, on záś szedł do Sądu, y referował, że go z mey strony corrumpuią poczuwáiąc się in objectis, którego kártę wyznawáiącą, żem w tym niewinien,
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 149
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, którzy byli w Warszawie poszedł, ofiarując się że gotów rewocować, byle mu dano Sześć Tysięcy złotych, moi obiecowali mu to, on zaś szedł do Sądu, i referował, że go z mej strony corrumpują poczuwając się in objectis, którego kartę wyznawającą, żem w tym niewinien, co on na mnie świadczył, kładę tu. In scripto.
ZEznawam tym pisaniem ręką moją podpisanym, i Pieczęcią zapieczętowanym, że lubom ja dał scripta pewne in vim attestationis do Sprawy Jaśnie Wielmożnemu Jego Mości Panu Marszałkowi Wielkiemu, i Hetmanowi Polnemu Koronnemu, na Sejm teraźniejszy od Jego Mości Pana Instigatora Koronnego intentowanej, któremi scriptami, niemając tego
, którzy byli w Wárszáwie poszedł, ofiáruiąc się że gotow rewocowáć, byle mu dano Sześć Tyśięcy złotych, moi obiecowáli mu to, on záś szedł do Sądu, y referował, że go z mey strony corrumpuią poczuwáiąc się in objectis, którego kártę wyznawáiącą, żem w tym niewinien, co on ná mnie świádczył, kłádę tu. In scripto.
ZEznawam tym pisániem ręką moią podpisánym, y Pieczęćią zápieczętowánym, że lubom ia dał scriptá pewne in vim attestationis do Spráwy Iáśnie Wielmożnemu Iego Mośći Pánu Márszałkowi Wielkiemu, y Hetmánowi Polnemu Koronnemu, ná Seym teráznieyszy od Iego Mości Páná Instigatora Koronnego intentowáney, ktoremi scriptámi, niemáiąc tego
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 149
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
temu cło: komu bojaźń/ temu bojaźń: komu cześć/ temu cześć. 8. NIkomu nic winni nie bądźcie/ tylko abyście się społecznie miłowali: bo kto miłuje bliźniego/ zakon wypełnił. 9. Gdyż to przykazanie: Nie będziesz cudzołożył/ Nie będziesz zabijał/ Nie będziesz kradł/ Nie będziesz fałszywie świadczył/ Nie będziesz pożądał: I jeśli które insze jest przykazanie/ w tym słowie summownie się zamyka/ mianowicie: Będziesz miłował bliźniego twego/ jako siebie samego. 10. Miłość bliźniemu złości nie wyrządza. A tak wypełnieniem zakonu jest miłość. 11. A To czyńcie wiedząc czas/ iż już przyszła godzina/ abyśmy
temu cło: komu bojaźń/ temu bojaźń: komu cżeść/ temu cżeść. 8. NIkomu nic winni nie bądźćie/ tylko ábyśćie śię społecżnie miłowáli: bo kto miłuje bliźniego/ zakon wypełnił. 9. Gdyż to przykazanie: Nie będźiesz cudzołożył/ Nie będźiesz zábijał/ Nie będźiesz kradł/ Nie będźiesz fałszywie swiadcżył/ Nie będźiesz pożądał: Y jesli ktore insze jest przykazánie/ w tym słowie summownie śię zámyka/ miánowićie: Będźiesz miłował bliźniego twego/ jáko siebie sámego. 10. Miłość bliźniemu złośći nie wyrządza. A ták wypełnieniem zakonu jest miłość. 11. A To cżyńćie wiedząc cżás/ iż już przyszłá godźiná/ ábysmy
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 172
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: „Kiedy kto na mnie kamieniem rzuci, ja go schowam, kinie drugim i trzecim, i te pochowam, a gdy upatrzę czas, tedy wszystkimi trzema kamieńmi razem rzuciwszy muszę adwersarza mego trafić.” Tę na możniejszych nieprzyjaciół swoich praktykował politykę. Szlachtę zaś i pomniejszej kondycji nieprzyjaciół swoich bardzo karesował, niespodziewane im łaski świadczył i robił ich sobie przyjaciółami.
Tymczasem nastąpiły dwie w ojczyźnie koniunktury, które mu do dalszego szczęścia i potencji stopniami były. Jedna — olkinicka, fatalna dla Sapiehów, w którą radami swymi najwięcej wchodził, jako to Benedykt Sapieha, podskarbi wielki lit., pan
wielkiego rozumu, ale też wielkiej presumpcji i zawziętości, publicznie
: „Kiedy kto na mnie kamieniem rzuci, ja go schowam, kinie drugim i trzecim, i te pochowam, a gdy upatrzę czas, tedy wszystkimi trzema kamieńmi razem rzuciwszy muszę adwersarza mego trafić.” Tę na możniejszych nieprzyjaciół swoich praktykował politykę. Szlachtę zaś i pomniejszej kondycji nieprzyjaciół swoich bardzo karesował, niespodziewane im łaski świadczył i robił ich sobie przyjaciołami.
Tymczasem nastąpiły dwie w ojczyźnie koniunktury, które mu do dalszego szczęścia i potencji stopniami były. Jedna — olkinicka, fatalna dla Sapiehów, w którą radami swymi najwięcej wchodził, jako to Benedykt Sapieha, podskarbi wielki lit., pan
wielkiego rozumu, ale też wielkiej presumpcji i zawziętości, publicznie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 60
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
graf Bryl, który ku końcu życia Augusta Wtórego był faworytem królewskim, u syna w zapomnieniu został. Tak zaś król teraźniejszy kochał Sułkowskiego, że Sułkowski mniemając szczęście swoje za niewzruszone, a nie mając ministrowskiej, a raczej służebniczej ostrożności, często się na samego króla dąsał. Król, go łagodząc, często mu wielkie łaski świadczył, ale pomału ostygała miłość królewska. Postrzegli to zawiśni szczęściu jego, a, jak powiedają, z informacji Poniatowskiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, i księcia Czartoryskiego, naówczas podkanclerzego, a teraźniejszego kanclerza lit., takowy wynaleźli na oddalenie jego od króla sposób.
Była naówczas wojna między Turkami a cesarzem chrześcijańskim Karolem Szóstym z takowych
graf Bryl, który ku końcu życia Augusta Wtórego był faworytem królewskim, u syna w zapomnieniu został. Tak zaś król teraźniejszy kochał Sułkowskiego, że Sułkowski mniemając szczęście swoje za niewzruszone, a nie mając ministrowskiej, a raczej służebniczej ostrożności, często się na samego króla dąsał. Król, go łagodząc, często mu wielkie łaski świadczył, ale pomału ostygała miłość królewska. Postrzegli to zawiśni szczęściu jego, a, jak powiedają, z informacji Poniatowskiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, i księcia Czartoryskiego, naówczas podkanclerzego, a teraźniejszego kanclerza lit., takowy wynaleźli na oddalenie jego od króla sposób.
Była naówczas wojna między Turkami a cesarzem chrześcijańskim Karolem Szóstym z takowych
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 131
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
pisane widziano. Żył Hugo za Fryderyka II. Cesarza, umierał w Lugdunie w Francyj Roku 1260 czyli 1262 19. Marca, który rok na nadgrobku jego napisany w kościele OO. Domnikanów (gdzie pogrzebiony) wystawionym. Possevinus Jezuita Autor mądry przeczy temu, aby on był Biskupem Barcynoneńskim w Hiszpanii ani stamtąd rodem, jako świadczył dopiero Jan Mariana Autor, bo i na nadgrobku tego niemasz tytułu, lecz był natione Francuz z Prowincyj Delfinatu, z doliny Barchinoneta przyległej Miastu Ehredunum, vulgo Ambrun, gdzie i teraz jest klasztor Dominikański, jego powiadają fundacyj. Bellarminus zaś z innemi trzy ma Autorami, że ten Hugo był Burgundczyk. Zgoła wiele Miast
pisane widziano. Zył Hugo za Fryderyka II. Cesarza, umierał w Lugdunie w Francyi Roku 1260 czyli 1262 19. Marca, ktory rok na nadgrobku iego napisany w kościele OO. Domnikanow (gdzie pogrzebiony) wystawionym. Possevinus Iezuita Autor mądry przeczy temu, aby on był Biskupem Barcynoneńskim w Hiszpanii ani ztamtąd rodem, iako swiadczył dopiero Ian Mariana Autor, bo y na nadgrobku tego niemasz tytułu, lecz był natione Francuz z Prowincyi Delphinatu, z doliny Barchinoneta przyległey Miastu Ehredunum, vulgo Ambrun, gdzie y teraz iest klasztor Dominikański, iego powiadaią fundacyi. Bellarminus zaś z innemi trzy ma Autorami, źe ten Hugo był Burgundczyk. Zgoła wiele Miast
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 642
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
mojej, aby tąż usilną pobożnością, która mi do tego principale motivum była, tę zaczętą od nas oboyga Fundacją gruntowała. Acz Jej o to niewiele prosić trzeba, do czego ją wrodzona, a już na wielu miejscach w skutku doznana, Chwały Boskiej promocja stymuluje. Jeszczem ci wprawdzie tej Missji Koniecpolskiej nie wiele świadczył, bo prócz gruntów Borkowskich niektóremi przykupionemi ogrodami, i prócz dwudziestu tysięcy odemnie a od małżonki mojej także drugich dwudziestu w Chęcinach roku przeszłego na Koniecpolszczyznie zapisanych i dwóch domków blisko probostwa, nic się więcej niedało. Ale to częścią samych OO. in petendo ac acquiredo modestia, częścią konsystorskie veksy, a nie moja
moiey, aby tąż usilną pobożnością, która mi do tego principale motivum była, tę zaczętą od nas oboyga Fundacyą gruntowała. Acz Jey o to niewiele prosić trzeba, do czego ią wrodzona, a iuż na wielu miescach w skutku doznana, Chwały Boskiey promocya stymuluje. Jeszczem ci wprawdzie tey Missyi Koniecpolskiey nie wiele świadczył, bo procz gruntów Borkowskich niektóremi przykupionemi ogrodami, y procz dwudziestu tysięcy odemnie a od małżonki moiey także drugich dwudziestu w Chęcinach roku przeszłego na Koniecpolszczyznie zapisanych y dwóch domków blisko probostwa, nic się więcey niedało. Ale to częścią samych OO. in petendo ac acquiredo modestia, częścią konsystorskie vexy, a nie moia
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 416
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
