złemu ulżenia szukał/ skąd nas za przeszłych wieków wszytko dobro Chrześcijańskie było zaszło. Aby stąd i naprawa zepsowanemu od nas temu dobremu stała się/ skąd ono do nas całe święte i niepokalane było zawitało. Bo przez lat niemal ośm całe z samym sobą/ i z tymi oto Autorów tych bluźnierstwy doma biedziełem się: Czego świadomo dobrze Wilno/ świadomy Kijów/ świadoma Kapituła Ostrogska/ i wiele z tych/ którzy się zdali być czym w Narodzie naszym: z którymi ja o tym konferował/ z umysło do nich dla tego samego ziezdżając. Ażem doma tego/ czego szukałem/ nie naszedł. szukać tego u swoich że na Wschód puścił
złemu vlżenia szukał/ zkąd nas zá przeszłych wiekow wszytko dobro Chrześćiáńskie było zászło. Aby stąd y napráwá zepsowánemu od nas temu dobremu stáłá sie/ zkąd ono do nas cáłe święte y niepokaláne było záwitáło. Bo przez lat niemal ośm cáłe z sámym sobą/ y z tymi oto Authorow tych bluźnierstwy domá biedźiełem sie: Czego świádomo dobrze Wilno/ świádomy Kijow/ świádoma Kápitułá Ostrogska/ y wiele z tych/ ktorzy sie zdáli bydź cżym w Narodźie nászym: z ktorymi ia o tym conferował/ z vmysło do nich dla tego sámego ziezdżáiąc. Ażem domá tego/ cżego szukałem/ nie nászedł. szukáć tego v swoich że ná Wschod puścił
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 89
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Boracensem, który teraźniejszych nowo wznikłych Mnichów/ tysiaco chytrych Esauitskich Duchów/ postępki i obyczaje tak znacznie i prawdziwie wyconterfektował/ ze szczyrą a nie omylną tej jego powieści prawdę/ wszytkich tej cnej Korony Polskiej i W. X. Lit. i Rosiejskiego obywatelów/ pewna wiadomość i ustawiczne a prawie codzienne doświadczenie potwierza i aprrobuje. Świadomo to bowiem[...] ô Scribae, et Pharisaei hupocritae, qui mundatis, quae[...] de foris sunt calicis et paropsydis, intus, autem[...] pleni estis rapina et immunditia, qui[...] similes estis sepulchris dealbatis, quae à foris[...] apparent hominibus speciosa intus vero plena sunt[...] offibus morruorum, et omni spurcitia. Quid de[...] eis verius dici potest quid aptius
Boracensem, ktory teráźnieyszych nowo wznikłych Mnichow/ tyśiaco chytrych Esauitskich Duchow/ postępki y obycżáie ták znácżnie y prawdźiwie wyconterfektował/ ze szcżyrą á nie omylną tey iego powieśći práwdę/ wszytkich tey cney Korony Polskiey y W. X. Lit. y Rośieyskiego obywátelow/ pewna wiádomość y vstáwicżne á práwie codźienne doświádcżenie potwierza y áprrobuie. Swiádomo to bowiem[...] ô Scribae, et Pharisaei hupocritae, qui mundatis, quae[...] de foris sunt calicis et paropsydis, intus, autem[...] pleni estis rapina et immunditia, qui[...] similes estis sepulchris dealbatis, quae à foris[...] apparent hominibus speciosa intus vero plena sunt[...] offibus morruorum, et omni spurcitia. Quid de[...] eis verius dici potest quid aptius
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 79
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. Boki też i żywot ciepłą wodą moczyć/ a oliwą abo olejem jakim namazywać. Także koziej serwatki ciepło wlać przez gardło/ abo jakiegokolwiek mleka słodkiego/ rzecz jest pomocna. Na osadnienie i rany. Rozd: 24.
SKąd sadna i przemulenia pochodzą/ głupiegoby rzecz o tym pisać/ gdyż każdemu i najgłupszemu to świadomo: ale jako one goić/ sposoby się podadzą. Na sadno świeże.
Kurze ziele na proch stłucz ususzywszy/ a przemywając octem co raz od godziny do godziny zasypuj sadno. Toż czyni proch z liścia dębu młodego i z babki/ który czyści i goi rany i wrzody wszelakie. Księgi Insze.
Proch z łupieżu
. Boki też y żywot ćiepłą wodą moczyć/ á oliwą ábo oleiem iákim námázywáć. Tákże koźiey serwatki ćiepło wlać przez gárdło/ ábo iákiegokolwiek mleká słodkiego/ rzecz iest pomocna. Ná osádnienie y rány. Rozd: 24.
SKąd sádná y przemulenia pochodzą/ głupiegoby rzecz o tym pisáć/ gdyż kożdemu y naygłupszemu to świádomo: ále iáko one goić/ sposoby się podádzą. Ná sádno świeże.
Kurze źiele ná proch stłucz vsuszywszy/ á przemywáiąc octem co raz od godźiny do godźiny zásypuy sádno. Toż czyni proch z liśćia dębu młodego y z bábki/ ktory czyśći y goi rány y wrzody wszelákie. Kśięgi Insze.
Proch z łupieżu
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Oiij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
wpisania do ksiąg przyjmując, czytałem, który tak się w sobie ma: Ja, Konstanty Suryn, na ciele i umyśle dobrze będąc zdrowym, odstąpiwszy swej własnej i sobie należnej ziemskiej jurysdykciej prawa powiatu i województwa, a pod ten list dobrowolny zapis mój zastawny z dobrami i potomkami memi dobrowolnie się podając i wcielając, świadomo czynie i zeznawam każdemu, komu by o tym wiedzieć należało teraz i na potym, zawzdy, iż ja, zeznawający, swym i urodzonej paniej Marianny Czerwińskiego, przed tym Samuelowej Kaszewskiej, a teraźniejszego wtórego małżeństwa Konstantowej Surynowej, małżonki mojej imieniem, za którą pokoj i dotrzymanie tego zapisu mego zastawnego we wszystkim ręczę i
wpisania do xiąg przymuiąc, czytałem, ktorÿ tak się w sobie ma: Ja, Konstantÿ Suryn, na ciele y umysle dobrze będąc zdrowym, odstąpiwszy swej własnej y sobie nalezney ziemskieÿ jurisdictiey prawa powiatu y województwa, a pod ten list dobrowolny zapis moy zastawny z dobrami y potomkami memi dobrowolnie się podaiąc y wcielaiąc, swiadomo czynie y zeznawam kozdemu, komu by o tym wiedziec nalezało teraz ÿ na potym, zawzdy, jż ja, zeznawaiący, swym y urodzoneÿ panieÿ Marianny Czerwinskiego, przed tym Samuelowey Kaszewskiey, a teraznieÿszego wtorego małzenstwa Konstantoweÿ Surynowey, małzonki moiey ÿmieniem, za ktorą pokoy y dotrzymanie tego zapisu mego zastawnego we wszystkim ręczę y
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 60v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
straży i pilności w stadzie potrzeba. Jedna dla pamięci/ z jakim się koniem która klacza odchowawszy/ jakiego a jakiej sierści konika klaczkęli spłodziła: bo podobieństwem tym kilkakroć postrzegszy którego konia z którą świerzopą odchowywać/ napotym łacno porozumieć możesz. Druga dla przemienienia abo podrzucenia źrzebięcia (co że sztuczni ludkowie niektórzy umieją/ i to świadomo) od kogo obcego/ abo i od domownika/ dla kradzieży/ i dla ostróżności w bezpieczeństwie od wilków i zwierzu różnego. Trzecia dla wiadomości i pamięci przeganiania stada na różne pastwiska czasów różnych w zwysz opisanych. Czwarta dla chorób przypadkowych różnych w wielkości zwłaszcza stada trafiających się/ a dla zabieżenia i uleczenia onych za
straży y pilnośći w stádźie potrzebá. Iedná dla pámięći/ z iákim się koniem ktora kláczá odchowawszy/ iákiego á iákiey śierśći koniká kláczkęli spłodźiłá: bo podobieństwem tym kilkákroć postrzegszy ktorego koniá z ktorą świerzopą odchowywáć/ nápotym łácno porozumieć możesz. Druga dla przemienienia ábo podrzucenia źrzebięćiá (co że sztuczni ludkowie niektorzy vmieią/ y to świádomo) od kogo obcego/ ábo y od domowniká/ dla kradźieży/ y dla ostrożnośći w bespieczeństwie od wilkow y źwierzu rożnego. Trzećia dla wiádomośći y pámięći przeganiánia stádá ná rożne pástwiská czásow rożnych w zwysz opisánych. Czwarta dla chorob przypadkowych rożnych w wielkośći zwłaszczá stádá tráfiáiących się/ á dla zábieżenia y vleczenia onych zá
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Ev
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
