końca z łaski swej/ spraw zbawienie moje. Pojmanie Pańskie w Ogrojcu.
Quemcumq osculatus fuero, ipse est, tenete eum. Matth: 26. Mar: 14.
KRwawym oblany potem Zbawiciel powstaje: Wraca się do swych uczniów: spodniej szaty kraje Czerwienią się; jako więc świetny kwiat rożany/ Abo zarannej zorze płaszcz świetnorumiany. Spiciesz już dziatki moje: już odpoczywajcie/ Swego niebezpieczeństwa nic się nie lękajcie. To w ogrojcu. A owdzie już zapamiętały Judasz/ w przeklętym swoim przedsięwzięciu stały/ Otrzymawszy zapłatę/ srebrników trzydzieści/ Ofiaruje przewodnią: Dajcie mi bez wieści Co prędzej zbrojne roty: A co/ pry/ uradzę Niech słuchają: niech
końcá z łáski swey/ spraw zbáwienie moie. Poimánie Páńskie w Ogroycu.
Quemcumq osculatus fuero, ipse est, tenete eum. Matth: 26. Mar: 14.
KRwáwym oblany potem Zbáwićiel powstáie: Wraca się do swych vczniow: spodniey száty kráie Czerwienią się; iáko więc świetny kwiát rożány/ Abo zaránney zorze płaszcz świetnorumiány. Spićiesz iuż dźiatki moie: iuż odpoczywaycie/ Swego niebespieczeństwá nic się nie lękayćie. To w ogroycu. A owdźie iuż zápámiętáły Iudasz/ w przeklętym swoim przedśięwźięćiu stały/ Otrzymawszy zapłátę/ srebrnikow trzydźieśći/ Ofiaruie przewodnią: Dayćie mi bez wieśći Co prędzey zbroyne roty: A co/ pry/ vrádzę Niech słucháią: niech
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 12.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
