coś wielkiego, temum ja wnuk, ten mnie zna za krewnego swego; a jeśli na tym schodzi, z lekka też wietrzeje między nami pokrewność i łaska więdnieje. Póki jestem bogaty, przede mną wstawają, jak mię baczą ubogim, ażci mnie nie znają. O bogactw, o światowa przedziwna marności, o trucizno żółciowa, płaczliwa lubości!
Czemuż jad cukrujecie jakby co wdzięcznego, co trwa krócej niż płomień włókna cieniuchnego? By pieniądze trzy rzeczy bogaczom dawały: kwitniącą zawsze młodość, a śmierć odganiały, dziatki długo żyjące, k temu urodziwe, jakby serce ich było ku pieniądzom chciwe. Wiele człowiek zamyśla, śmierć tłumi dumnego.
coś wielkiego, temum ja wnuk, ten mnie zna za krewnego swego; a jeżli na tym schodzi, z lekka też wietrzeje między nami pokrewność i łaska więdnieje. Póki jestem bogaty, przede mną wstawają, jak mię baczą ubogim, ażci mnie nie znają. O bogactw, o światowa przedziwna marności, o trucizno żółciowa, płaczliwa lubości!
Czemuż jad cukrujecie jakby co wdzięcznego, co trwa krócéj niż płomień włókna cieniuchnego? By pieniądze trzy rzeczy bogaczom dawały: kwitniącą zawsze młodość, a śmierć odganiały, dziatki długo żyjące, k temu urodziwe, jakby serce ich było ku pieniądzom chciwe. Wiele człowiek zamyśla, śmierć tłumi dumnego.
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 45
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
. nr. 317. Tego numeru i jego rejestru niema w inwentarzu. 487. Zegar stołowy, mosiężny, na kształt wieży, na pedestale czarnym. A. 488. Kałamarzyk w kapę, w srebro gładko oprawny. A., 489. Statua equestris Gustawa Adolfa, spiżowa. J. 490. Barometr żółciowy, mosiądzem nabijany. J. 491. Szkatuła czerwona, żółwiem sadzona, z pedestałem. J. 492. Pacierze aspisowe zielone, robione z rogu łosiego z relikwiami różnych świętych, z metalem srebrnym i krzyżykiem filigranową robotą, rozdane. 493. Paciorków maleńkich pachniących troje czarnych. 494. Pacierze drewniane w srebro oprawne,
. nr. 317. Tego numeru i jego rejestru niema w inwentarzu. 487. Zegar stołowy, mosiężny, na kształt wieży, na pedestale czarnym. A. 488. Kałamarzyk w capę, w srebro gładko oprawny. A., 489. Statua equestris Gustawa Adolfa, spiżowa. J. 490. Barometr żółciowy, mosiądzem nabijany. J. 491. Szkatuła czerwona, żółwiem sadzona, z pedestałem. J. 492. Pacierze aspisowe zielone, robione z rogu łosiego z reliquiami różnych świętych, z metalem srebrnym y krzyżykiem filagranową robotą, rozdane. 493. Paciorków maleńkich pachniących troje czarnych. 494. Pacierze drewniane w srebro oprawne,
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 64
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
