Znika pędem skwapliwy Rozkosz, co miłość rodzi. A krokiem nie leniwym Ckliwość z wzgardą przychodzi. Tym co dziś kwitną młodzi, Jutro się czas odmieni; I nagle śnieg przypruszy co się dziś zieleni. 7. O jako prędko giniesz Skarbie ziemskiej gładkości! Ledwie co się rozwiniesz, Schniesz o kwiecie piękności. Nie takowej żartości Strzela Kupido mały: Jak chybkie lecą z łuku wdzięcznej brwi postrzały. 8. Nie ma w sobie żadnego Statku, zimno z gorącem. Wszytko coś odmiennego, Cokolwiek jest pod słońcem. Księżyc nie innym końcem Szczupłą twarz w pełną mieni: Tylko aby do pierwszych powdocił promieni. 9. Dziś pogoda panuje, Jutro się
Znika pędem skwápliwy Roskosz, co miłość rodźi. A krokiem nie leniwym Ckliwość z wzgárdą przychodźi. Tym co dźiś kwitną młodźi, Iutro się czás odmieni; Y nagle śnieg przypruszy co się dźiś źieleni. 7. O iáko prętko giniesz Skárbie źiemskiey głádkośći! Ledwie co się rozwiniesz, Schniesz o kwiećie pięknośći. Nie tákowey żártośći Strzela Kupido máły: Iák chybkie lecą z łuku wdźięczney brwi postrzáły. 8. Nie ma w sobie żadnego Státku, źimno z gorącem. Wszytko coś odmiennego, Cokolwiek iest pod słońcem. Xiężyc nie innym końcem Szczupłą twarz w pełną mieni: Tylko áby do pierwszych powdoćił promieni. 9. Dźiś pogodá pánuie, Iutro się
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 161
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
ż i bez duskursów/ które w nas potrzebne są rozumieją. Wtóra dla doświądczenia/ dawnością czasów utwierdzonego/ i objawienia duchów niebieskich więcej wiedzą/ niżeli my. Stądże Doktorowie z Isidora częstokroć przywodzą/ iż trojaką bystrością nauki władną szatani. Subtelnością natury/ wiadomością czasów/ i objawieniem duchów niebieskich. Trzecia jest/ dla żartości biegu/ przetoż wiadomość o rzeczach z wschodu słońca/ dziwną prędkością może przybyć na zachód. Czwarta przyczyna/ iż jako swoją mocą/ gdy P. Bóg dopuszcza mogą choroby przywodzić/ powietrze zarazić/ i głód sprawić/ tak też to wszytko mogą wprzód opowiedzieć. Piąta/ iż i z znaków mogą subtelniej opowiedzieć śmierć
ż y bez duskursow/ ktore w nas potrzebne są rozumieią. Wtora dla doświądczenia/ dawnośćią czásow vtwierdzonego/ y obiáwienia duchow niebieskich więcey wiedzą/ niżeli my. Stądźe Doktorowie z Isidorá częstokroć przywodzą/ iż troiáką bystrością náuki władną szátáni. Subtelnośćią nátury/ wiádomością czásow/ y obiáwieniem duchow niebieskich. Trzećia iest/ dla żártośći biegu/ przetoż wiádomość o rzeczách z wschodu słońcá/ dźiwną prędkośćią może przybydź ná zachod. Czwarta przyczyná/ iż iáko swoią mocą/ gdy P. Bog dopuscza mogą choroby przywodźić/ powietrze záráźić/ y głod spráwić/ ták też to wszytko mogą wprzod opowiedźieć. Piąta/ iż y z znákow mogą subtelniey opowiedźieć śmierć
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 49
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
