Boże/ ponieważ złym i nieporządnym żądzom i pożądliwościom cuglów popuszczają. A iż wszystko/ cokolwiek mieli/ przeżarli/ przepili i przez gardziel przelali: więc o to się starają/ wednie i w nocy na tym są/ aby bliźniego swego jako tako per fas et nefas o dobra jego przywieść mogli/ żeby za co żrzeć/ łokać i durować mieli/ nie pomniąc na one słowa: Za pożądliwościami twojemi nie chodź/ a od chęci twojej powściągaj się. Pozwoliszli duszy twojej żądze jej/ której pragnie/ sposobisz radość Nieprzyjaciołom swoim/ którzyć zajzrzą. Sir. 18. v. 33.
Widzicie Wy Pijacy/ jakim niezbożnym/ haniebnym i
Boże/ ponieważ złym y nieporządnym żądzom y pożądliwośćiom cuglow popusczáją. A iż wszystko/ cokolwiek mieli/ przeżárli/ przepili y przez gardźiel przeláli: więc o to śię stáráją/ wednie y w nocy ná tym są/ áby bliźniego swego jáko táko per fas et nefas o dobrá jego przywieść mogli/ żeby zá co żrzeć/ łokáć y durowáć mieli/ nie pomniąc ná one słowá: Zá pożądliwośćiámi twojemi nie chodź/ á od chęći twojey powśćiągay śię. Pozwoliszli duszy twojey żądze jey/ ktorey prágnie/ sposobisz rádość Nieprzyjaćiołom swoim/ ktorzyć záyzrzą. Sir. 18. v. 33.
Widźićie Wy Pijacy/ jákim niezbożnym/ hániebnym y
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 23.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
13. I rzekł Pan Bóg do Niewiasty: Cóżeś to uczyniła? i rzekła Niewiasta wąż mię zwiódł/ i jadłam. 14.
Tedy rzekł Pan Bóg do węża i żeś to uczynił/ przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta/ i nad wszystkie bestie polne: na brzuchu twoim czołgać się będziesz: a prochy żrzeć będziesz/ po wszystkie dni żywota twego. 15. Nieprzyjaźń też położę miedzy tobą i miedzy niewiastą: i miedzy nasieniem twojem/ i miedzy nasieniem jej: To potrze tobie głowę/ a ty mu potrzesz piętę. Rozd. III. GENESIS. Rozd. IV. 16.
A Do Niewiasty rzekł: Obficie rozmnoże
13. Y rzekł Pan Bog do Niewiásty: Cożeś to ucżyniłá? y rzekłá Niewiástá wąż mię zwiodł/ y jádłám. 14.
Tedy rzekł Pan Bog do wężá y żeś to uczynił/ przeklętym będźiesz nád wszystkie zwierzętá/ y nád wszystkie bestye polne: ná brzuchu twojim cżołgáć się będźiesz: á prochy żrzeć będźiesz/ po wszystkie dni żywotá twego. 15. Nieprzyjaźń też położę miedzy tobą y miedzy niewiástą: y miedzy naśieniem twojem/ y miedzy naśieniem jey: To potrze tobie głowę/ á ty mu potrzesz piętę. Rozd. III. GENESIS. Rozd. IV. 16.
A Do Niewiásty rzekł: Obfićie rozmnoże
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 4
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
