owszem ubezpiecza/ że sobie obierać Pana pro jure et placito suo, i Wolności swojej ut videbitur przyczyniać będzie mogła. Sama tedy nabarziej miłość podała ku tej Ojczyźnie IKM. consilium, który na to osobliwie Sejmu życzył/ aby wszytkim WM. in corpus Reipublicae zgromadzonym deklarował/ że durantibus Comitiis, Regnum w ręce WM. abdykować chcę/ gotów będąc przy tej abdykacjej diploma Elekcji swojej w ręce Reipublicae powrócić/ a drugie diploma abdicationis ea formako WM. nalepiej będziecie rozumieli et dignitate IKM. et conservatione praw swoich i wolności koncypować chętnie podpisać. A oraz wzajemnie potrzebuje à Republica reversale diploma. Bo jako równą przysięgą et reciproca sponsione I. KM
owszem ubespieczá/ że sobie obieráć Páná pro jure et placito suo, i Wolnośći swoiey ut videbitur przyczyniać będźie mogłá. Sámá tedy nabárźiey miłość podałá ku tey Oyczyźnie IKM. consilium, ktory ná to osobliwie Seymu życzył/ aby wszytkim WM. in corpus Reipublicae zgromadzonym deklarował/ że durantibus Comitiis, Regnum w ręce WM. ábdykowáć chcę/ gotow będąc przy tey abdykácyey diploma Elekcyey swoiey w ręce Reipublicae powroćić/ á drugie diploma abdicationis ea formako WM. nalepiey będźiećie rozumieli et dignitate IKM. et conservatione praw swoich i wolności koncypowáć chętnie podpisać. A oraz wzaiemnie potrzebuie à Republica reversale diploma. Bo iáko rowną przyśięgą et reciproca sponsione I. KM
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 9
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
ex Annalibus, pierwszego/ dla wolności swej pomnożenia/ i fortunnych lat/ powracającego Koronę Królewską z-pód dyzpozycyjej swojej pamiętali. Miłość ku WM. przez wolne głosy/ na tym Tronie mię posadziła. Miłość ku WM. z-niego mię ostatniego obojej Liniej dziedzica dobrowolnie zsadza. Monarchowie przede-mną/ synom/ braci/ albo krewnym abdykując Koronę podawali/ ja miłej Ojczyźnie i Rzeczypospolitej której jestem Ojcem i Synem/ i dla miłości jej z-Wodza Gregarius, z Pana Obediens, z-Krola Concivis stawam się abym młodszemu ustąpił/ w-którego obraniu aby P. Bóg WM. pobłogosławił/ in solitudine mea zabaw prożen Majestat jego święty błagać będę. Dziękuję już tedy
ex Annalibus, pierwszego/ dla wolności swey pomnożenia/ i fortunnych lat/ powracaiącego Koronę Krolewską z-pod dyspozycyey swoiey pámiętáli. Miłość ku WM. przez wolne głosy/ ná tym Tronie mię posadźiłá. Miłość ku WM. z-niego mię ostatniego oboiey Liniey dźiedźicá dobrowolnie zsadza. Monárchowie przede-mną/ synom/ braći/ álbo krewnym ábdykuiąc Koronę podawáli/ ia miłey Oyczyźnie i Rzeczypospolitey ktorey iestem Oycem i Synem/ i dla miłośći iey z-Wodzá Gregarius, z Páná Obediens, z-Krolá Concivis stawam się abym młodszemu ustąpił/ w-ktorego obrániu áby P. Bog WM. pobłogosłáwił/ in solitudine mea zabaw prożen Máiestat iego święty błagáć będę. Dźiękuię iuż tedy
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 11
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Królestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS z Karynem i Numerianem Synami Panujący, Piorunem zabity. Karyna było Hasło: Esto, quod áudis,
41 DIOCLETIANUS, który Maksymiliana, Konstancjusza Chlora, wziąwszy sobie za Kolegów Państwa Rzymskiego, jedne windykował, drugie utrzymał Prowincje Rzymskie, potym abdykowawszy, zabawką Ogrodową dokończył życia, ale to pewniej, że się sam zabił, jako wielu zabójca i Tyran, który mawiał: Nil difficiliùs, quam bene Imperare.
42. CONSTANTINUS CHLORUS, który mawiał: Virtus dum patitur, vincit. Wziął sobie za Kolegę Państwa Valerium Maximilianum, za Hasło mającego: Tutum Silentii Proemium
Krolestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS z Karynem y Numerianem Synami Panuiący, Piorunem zabity. Karyna było Hasło: Esto, quod áudis,
41 DIOCLETIANUS, ktory Maximiliana, Konstancyusza Chlora, wziąwszy sobie za Kollegow Państwa Rzymskiego, iedne windykował, drugie utrzymał Prowincye Rzymskie, potym abdykowawszy, zabawką Ogrodową dokońćzył życia, ale to pewniey, że się sam zabił, iako wielu zaboyca y Tyran, ktory mawiał: Nil difficiliùs, quam bene Imperare.
42. CONSTANTINUS CHLORUS, ktory mawiał: Virtus dum patitur, vincit. Wzioł sobie za Kollegę Państwa Valerium Maximilianum, za Hasło maiącego: Tutum Silentii Proemium
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 472
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
potym Szwedzkim kreowanego, który Karolowi Książęciu Sudermannii Stryjowi swemu, dał Regencją Szwecyj, lecz on się Królem uczynił Roku 1607. Po Karolu Gustaw Adolfus nastąpił victoriose w Niemczech wojujący, pod Miastem tandem Lucen albo Luzą w Saksonii, w batalii Roku 1632. od żołnierza prostego zabity. Krystyna jego Córka Królową proklamowana R. 1650 abdykowała pod pretekstem widzenia Francyj, do Rzymu się udała, tam rewokowawszy, umarła Roku 1689. dezygnowawszy podczas Abdykacyj Karola Gustawa Comitem Palatinu Bipontinum Stryjecznego swego. Ten intronizowany Janowi Kazimierzowi wypowiedział wojnę o tytuł, iż się Królem pisał Szwedzkim, za co zniszczył Polskę. Z Fryderykiem III. Królem Duńskim, po jednej wygranej, drugą
potym Szwedzkim kreowanego, ktory Karolowi Xiążęciu Sudermannii Stryiowi swemu, dał Regencyą Szwecyi, lecz on się Krolem uczynił Roku 1607. Po Karolu Gustaw Adolphus nastąpił victoriose w Niemczech woiuiący, pod Miastem tandem Lutzen albo Luzą w Saxonii, w batalii Roku 1632. od żołnierzá prostego zabity. Krystyna iego Corka Krolową proklámowana R. 1650 abdykowała pod pretextem widzenia Francyi, do Rzymu się udałá, tam rewokowawszy, umarła Roku 1689. dezygnowawszy podczas Abdikacyi Karola Gustawa Comitem Palatinu Bipontinum Stryiecznego swego. Ten intronizowany Ianowi Kazimierzowi wypowiedział woynę o tytuł, iż się Krolem pisał Szwedzkim, za co zniszczył Polskę. Z Fryderykiem III. Krolem Duńskim, po iedney wygraney, drugą
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 417
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Tandem na Sejmie Warszawskim Kniaźń Moskiewski Kozłowski od Czarnieckiego przyprowadzony, Królowi nachylony, rzucone od tegoź 150. Chorągwi pod Tron, dziękowano Bellatorowi od Tronu. Tandem lat 20. panowawszy na koniu nie na Tro- nie, nie tak Maiestate iak calamitate otoczony, a w tym wszystkim Patientiae, Pietatis et Sapientiae będąc idea, sponte abdykował, śliczną łzy pobudzającą sam, i przez Podkanclerzego Olszowskiego mając mowę: której kilka wspominam punktów: Ze przyszła godzina, abym dług od 280. lat od Domu Jagiełłów zaciągniony oddał; że laty skałatany thorũ pro Throno obieram, glebam pro globo, Koronę WW. Panom oddając. etc. Liberè electus, liberè dimittar
Tandem ná Seymie Wárszawskim Kniaźń Moskiewski Kozłowski od Czarnieckiego przyprowadzony, Krolowi náchylony, rzucone od tegoź 150. Chorągwi pod Tron, dźiękowáno Bellátorowi od Tronu. Tandem lat 20. panowáwszy ná koniu nie ná Tro- nie, nie ták Maiestate iak calamitate otoczony, á w tym wszystkim Patientiae, Pietatis et Sapientiae będąc idea, sponte abdykował, śliczną łzy pobudzáiącą sam, y przez Podkanclerzego Olszowskiego maiąc mowę: ktorey kilka wspominám punktow: Ze przyszłá godźiná, ábym dług od 280. lat od Domu Iagiełłow záciągniony oddał; że laty skałátany thorũ pro Throno obierám, glebam pro globo, Koronę WW. Panom oddáiąc. etc. Liberè electus, liberè dimittar
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 361
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
mógł. A wtym znowu Eurus na Polskę począł wiać. Turczyn bowiem przez Posła swego, wojnę Sarmatom w pokoju będącym wypowiedział, zczego zafrasowawszy się, przytym utrudzony wielkiemi kłopotami, Panując w Sarmackim kraju lat 20, w nieszczęścia zawsze rosole, Koronne porzucił Rządy, publicznie na Sejmie, sposobem prawie nie- słychanem, Abdykował z zadumieniem całej prawie Europy. Tej Abdykacyj i znakiem był on Orzeł Krakowski, na Ratuszu, którego piorun z zwieże zrucił, i zgruntu pokruszył. Podczas Panowania swego mawiał, gdy o nieprzyjacielu w granicach Polskich słyszał, Ponieważ wola Boska utrapić tę Rzeczpospolitą ze wszech stron nieprzyjacielem, że się już niskąd pokoju spodziewać
mogł. A wtym znowu Eurus na Polskę począł wiać. Turczyn bowięm przez Posła swego, woynę Sarmatom w pokoiu będącym wypowiedział, zczego zafrasowawszy się, przytym utrudzony wielkiemi kłopotami, Panuiąc w Sarmackim kraiu lat 20, w nieszczęśćia zawsze rosole, Koronne porzućił Rządy, publicznie na Seymie, sposobęm prawie nie- słychanem, Abdykował z zadumieniem całey prawie Europy. Tey Abdikacyi i znakiem był on Orzeł Krakowski, na Ratuszu, którego piorun z zwieże zrućił, y zgruntu pokruszył. Podczas Panowania swego mawiał, gdy o nieprzyiaćielu w granicach Polskich słyszał, Ponieważ wola Boska utrapić tę Rzeczpospolitą ze wszech stron nieprzyiaćielem, że się iuż nizkąd pokoiu spodziewać
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 200
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
; ale że są zdrajcami, poddawszy się cesarzowi tureckiemu, musim się z sobą powadzić. To najcięższa, że nie wiedzieć, jako się będzie miał rozedrzeć Feniks, bo od wojska mu odjechać trudno, mając takiegocompagnon; a ia la noblessena koń wsiadać przyjdzie, ponieważle maitre du jeu de paumecale się abdykować rezolwował, i bardzo prędko:10emedu juinma byćconseilw Warszawie, z którego sejm naznaczą i zarazabdicationogłoszą. Że się to stanie podczas samej pory wojennej, boję się bardzo, żeby nam Turcy i Tatarowie tego nie przeszkodzili i nas samych nie zamieszali. - Piszesz Wć do mnie, że się boisz pisać
; ale że są zdrajcami, poddawszy się cesarzowi tureckiemu, musim się z sobą powadzić. To najcięższa, że nie wiedzieć, jako się będzie miał rozedrzeć Feniks, bo od wojska mu odjechać trudno, mając takiegocompagnon; a ia la noblessena koń wsiadać przyjdzie, ponieważle maitre du jeu de paumecale się abdykować rezolwował, i bardzo prędko:10emedu juinma byćconseilw Warszawie, z którego sejm naznaczą i zarazabdicationogłoszą. Że się to stanie podczas samej pory wojennej, boję się bardzo, żeby nam Turcy i Tatarowie tego nie przeszkodzili i nas samych nie zamieszali. - Piszesz Wć do mnie, że się boisz pisać
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 306
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
, żywo popiekli, miechami kowalskiemi węgle pod nimi rozdymając. Sam Szmigielski z wojewodą kijowskim przebywszy z wielką trudnością Wisłę pod Opatowcem, uchodził na Częstochowę do wielkiej Polski, gdzie się skupili niedobitkowie kaliscy: osobliwie Lubomirscy i pisarz koronny zbierali swoich, reparowali zrujnowane wojska, gotując się mocno na utrzymanie króla Stanisława, ponieważ król August abdykował. Od tego czasu zmieniło się szczęście temu niewysławionemu kawalerowi, i w przyszłym roku zaraz na wiosnę Moskwa pod Kaliszem znieśli ludzi jego, i kilkaset pojmawszy na drzewach powieszali; drugi raz pod Koronowem z wielką klęską ludzi swoich przegrał; prawda, że tam był wyciął półtora tysiąca Kałmuków, ale potem stracił swoich Szmigielski nie mało
, żywo popiekli, miechami kowalskiemi węgle pod nimi rozdymając. Sam Szmigielski z wojewodą kijowskim przebywszy z wielką trudnością Wisłę pod Opatowcem, uchodził na Częstochowę do wielkiéj Polski, gdzie się skupili niedobitkowie kaliscy: osobliwie Lubomirscy i pisarz koronny zbierali swoich, reparowali zrujnowane wojska, gotując się mocno na utrzymanie króla Stanisława, ponieważ król August abdykował. Od tego czasu zmieniło się szczęście temu niewysławionemu kawalerowi, i w przyszłym roku zaraz na wiosnę Moskwa pod Kaliszem znieśli ludzi jego, i kilkaset pojmawszy na drzewach powieszali; drugi raz pod Koronowem z wielką klęską ludzi swoich przegrał; prawda, że tam był wyciął półtora tysiąca Kałmuków, ale potém stracił swoich Szmigielski nie mało
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 111
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
