P. BÓG replikę: Ze gdybyś się Dawidzie sam nie stał był głupim przed Królem Achis, byłbyś pojmany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebezpieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, i tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulów, a nogą zaplątałeś się między Saula i Abnera wraz spiących, ja zesłałem Muchę, która kąsać poczęła Abnera, a on swoję nogę umykając, twoję uplątaną uwolnił. Pająk cię w jaskini zasłonił pajęczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus i Jonstonus. Muchy Megareńczyków swoją molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzaj jest Much COCCINUS
P. BOG replikę: Ze gdybyś się Dawidzie sam nie stał był głupim przed Krolem Achis, byłbyś poymany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebespieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, y tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulow, a nogą zaplątałeś się między Saula y Abnera wraz spiących, ia zesłałem Muchę, ktora kąsać poczełá Abnera, a on swoię nogę umykaiąc, twoię uplątaną uwolnił. Paiąk cię w iaskini zasłonił paięczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus y Ionstonus. Muchy Megareńczykow swoią molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzay iest Much COCCINUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 604
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
stał był głupim przed Królem Achis, byłbyś pojmany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebezpieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, i tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulów, a nogą zaplątałeś się między Saula i Abnera wraz spiących, ja zesłałem Muchę, która kąsać poczęła Abnera, a on swoję nogę umykając, twoję uplątaną uwolnił. Pająk cię w jaskini zasłonił pajęczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus i Jonstonus. Muchy Megareńczyków swoją molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzaj jest Much COCCINUS zwanych, których oczy jak świece. Wielu Obywatelów tamecznych oświecają stoły
stał był głupim przed Krolem Achis, byłbyś poymany. Mucha cię z oczywistego wyprowadziła niebespieczeństwa, gdyś do Obozu przyszedł Saulowego, y tam gdy wszyscy twardo spali, a tyś miecz wziął Saulow, a nogą zaplątałeś się między Saula y Abnera wraz spiących, ia zesłałem Muchę, ktora kąsać poczełá Abnera, a on swoię nogę umykaiąc, twoię uplątaną uwolnił. Paiąk cię w iaskini zasłonił paięczyną, gdy cię Saul szukał; o czym Tostatus y Ionstonus. Muchy Megareńczykow swoią molestyą z osiedlisk ruszyli swoich, według Eliana. W Hiszpanioli pewny rodzay iest Much COCCINUS zwanych, ktorych oczy iák świece. Wielu Obywatelow tamecznych oświecaią stoły
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 604
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
którym znajdują się znakomicie one słowa: gustans gustavi paululum mellis, et ecce morior. OSOBY.
W Scenach mówiące. SAUL. Król IZRAELA. JONATA. Syn najstarszy Saula. JESSY. Syn drugi. MELCHIS. Syn trzeci, sercem przychylny Jonacie. ACHIASZ. Kapłan najwyższy. AKIM. Dziad z Matki Królewiczów. ABNER. Hetman, stryjeczny Saula. ELIAB. Syn Abnera nierozerwany Towarzysz Jonaty Osoby wszystkie wyjęte z końca rozdziału 14. Księgi 1. Królewskiej. OSOBY Intermedia wydające. Król Azotu. Książęta Filistyńskie. Kapłani Filistyńscy. Kapłani Izraelscy. Geniusz Dumy. Geniusz Chciwości Amfion. Wulkan. Fama. Satyrowie. Asystencia nadworna. Żołnierze.
którym znayduią się znákomicie one słowá: gustans gustavi paululum mellis, et ecce morior. OSOBY.
W Scenách mowiące. SAUL. KROL IZRAELA. JONATA. Syn naystárszy Saulá. JESSY. Syn drugi. MELCHIS. Syn trzeci, sercem przychylny Jonácie. ACHIASZ. Kápłan naywyższy. AKIM. Dziad z Mátki Królewiców. ABNER. Hetman, stryieczny Saulá. ELIAB. Syn Abnerá nierozerwány Towárzysz Jonáty Osoby wszystkie wyięte z końcá rozdziału 14. Księgi 1. Królewskiey. OSOBY Intermedya wydáiące. Król Azotu. Książętá Filistyńskie. Kápłani Filistyńscy. Kápłáni Izráelscy. Geniusz Dumy. Geniusz Chciwości Amfion. Wulkan. Fama. Sátyrowie. Assystencia nadworna. Zołnierze.
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 9nlb
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
mellis, et ecce morior. OSOBY.
W Scenach mówiące. SAUL. Król IZRAELA. JONATA. Syn najstarszy Saula. JESSY. Syn drugi. MELCHIS. Syn trzeci, sercem przychylny Jonacie. ACHIASZ. Kapłan najwyższy. AKIM. Dziad z Matki Królewiczów. ABNER. Hetman, stryjeczny Saula. ELIAB. Syn Abnera nierozerwany Towarzysz Jonaty Osoby wszystkie wyjęte z końca rozdziału 14. Księgi 1. Królewskiej. OSOBY Intermedia wydające. Król Azotu. Książęta Filistyńskie. Kapłani Filistyńscy. Kapłani Izraelscy. Geniusz Dumy. Geniusz Chciwości Amfion. Wulkan. Fama. Satyrowie. Asystencia nadworna. Żołnierze. AKT I. SCENA I.
ZACZYNA się wobozie
mellis, et ecce morior. OSOBY.
W Scenách mowiące. SAUL. KROL IZRAELA. JONATA. Syn naystárszy Saulá. JESSY. Syn drugi. MELCHIS. Syn trzeci, sercem przychylny Jonácie. ACHIASZ. Kápłan naywyższy. AKIM. Dziad z Mátki Królewiców. ABNER. Hetman, stryieczny Saulá. ELIAB. Syn Abnerá nierozerwány Towárzysz Jonáty Osoby wszystkie wyięte z końcá rozdziału 14. Księgi 1. Królewskiey. OSOBY Intermedya wydáiące. Król Azotu. Książętá Filistyńskie. Kápłani Filistyńscy. Kápłáni Izráelscy. Geniusz Dumy. Geniusz Chciwości Amfion. Wulkan. Fama. Sátyrowie. Assystencia nadworna. Zołnierze. AKT I. SCENA I.
ZACZYNA się wobozie
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 9nlb
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
dzieje? aliści powszechna odmiana. Wszyscy jak błędni chodzą: ci po cichu szepcą, Ci milczą; inni płaczą: wszyscy w zamieszaniu. Pytam się tych i owych; powiedzcie, dla Boga! Co czynicie? co za żal? jaka wasza trwoga? Aż jaki taki milczy, albo mnie się chroni; Nawet i Abner, z musem twarzy poprawiwszy, Głowę pokornie skłonił zamiast odpowiedzi. A mieniąc, że go Jessy pilno woła: odszedł, Nierzecz już była innych badać: więc musiałem Stateczną twarzą wszystko pokryć: lecz gdy znowu Do ciebie wracam; Królu, Przebóg! za co proszę Smutnego Ojca witam, czyli grożącego? Co
dzieie? áliści powszechna odmiáná. Wszyscy iák błędni chodzą: ci po cichu szepcą, Ci milczą; inni płáczą: wszyscy w zámieszániu. Pytam się tych i owych; powiedzcie, dla Boga! Co czynicie? co zá żal? iáka wászá trwogá? Aż iáki táki milczy, álbo mnie się chroni; Náwet i Abner, z musem twárzy popráwiwszy, Głowę pokornie skłonił zámiast odpowiedzi. A mieniąc, że go Jessy pilno woła: odszedł, Nierzecz iuż byłá innych bádáć: więc musiałem Státeczną twárzą wszystko pokryć: lécz gdy znowu Do ciebie wracam; Królu, Przebóg! zá co proszę Smutnego Oycá witam, czyli grożącego? Co
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 9
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
jeden z Królów Prowincyj Filistyńskich) wyperswadowany od swoich nadwornych pochlebców, jakoby ludzie Filistyńscy porazić już mieli wojsko Saulowe; wyraża swoję z tej nowiny radość pieszczonemi rozrywkami, i do Rycerskiego męstwa niezgodnemi; lubo mięsza się znagła wszystka wesołość za odebraniem prawdziwej wiadomości o klęsce Wojska Filistyńskiego. AKT II. SCENA I.
JESSYUSZ, ABNER. JES. TAk jest: tak niepochybnie kochany Abnerze, Prędko, hardego Brata o ziemię uderzę W tenże sam czas, kiedy się wyniesieniem w górę Nad wszystkich, będzie cieszył. Z ręku palmy, które Zwycięzca nosić zechce, wydrę mu. Śmiertelne Cypryssy mu gotuję, zamiast triumfalnych Laurów, których on czeka,
ieden z Królow Prowincyi Filistyńskich) wyperswádowány od swoich nadwornych pochlebcow, iákoby ludzie Filistyńscy poraźić iuż mieli woysko Saulowe; wyraża swoię z tey nowiny rádość pieszczonemi rozrywkámi, y do Rycerskiego męstwa niezgodnemi; lubo mięsza się znagłá wszystká wesołość zá odebrániem prawdziwey wiádomości o klęsce Woyská Filistyńskiego. AKT II. SCENA I.
JESSYUSZ, ABNER. JES. TAk iest: ták niepochybnie kochány Abnerze, Prętko, hárdego Brátá o ziemię uderzę W tenże sam czás, kiedy się wyniesieniem w górę Nad wszystkich, będzie cieszył. Z ręku pálmy, które Zwycięzcá nosić zechce, wydrę mu. Smiertelne Cypryssy mu gotuię, zámiast tryumfalnych Laurów, ktorych on czeka,
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 16
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
pochlebców, jakoby ludzie Filistyńscy porazić już mieli wojsko Saulowe; wyraża swoję z tej nowiny radość pieszczonemi rozrywkami, i do Rycerskiego męstwa niezgodnemi; lubo mięsza się znagła wszystka wesołość za odebraniem prawdziwej wiadomości o klęsce Wojska Filistyńskiego. AKT II. SCENA I.
JESSYUSZ, ABNER. JES. TAk jest: tak niepochybnie kochany Abnerze, Prędko, hardego Brata o ziemię uderzę W tenże sam czas, kiedy się wyniesieniem w górę Nad wszystkich, będzie cieszył. Z ręku palmy, które Zwycięzca nosić zechce, wydrę mu. Śmiertelne Cypryssy mu gotuję, zamiast triumfalnych Laurów, których on czeka, jak mężny obrońca Całego Izraela. AB: Co
pochlebcow, iákoby ludzie Filistyńscy poraźić iuż mieli woysko Saulowe; wyraża swoię z tey nowiny rádość pieszczonemi rozrywkámi, y do Rycerskiego męstwa niezgodnemi; lubo mięsza się znagłá wszystká wesołość zá odebrániem prawdziwey wiádomości o klęsce Woyská Filistyńskiego. AKT II. SCENA I.
JESSYUSZ, ABNER. JES. TAk iest: ták niepochybnie kochány Abnerze, Prętko, hárdego Brátá o ziemię uderzę W tenże sam czás, kiedy się wyniesieniem w górę Nad wszystkich, będzie cieszył. Z ręku pálmy, które Zwycięzcá nosić zechce, wydrę mu. Smiertelne Cypryssy mu gotuię, zámiast tryumfalnych Laurów, ktorych on czeka, iák mężny obrońcá Cáłego Izráelá. AB: Co
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 16
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Poddasz się Jego cnocie? JES. Cyt mi o tym Wodzu, Wprzód niech groźnego Nieba dziś ginę postrzałem, Niżelibym - - ba pierwej niech zawisnik legnie Trupem; niźli Korony Królewskiej dosięgnie Zgodniejszemu powinnej ABN. I tak że, ni ciebie Królewiczu pobożność, ni miłość, ni cnota - JES: Co za miłość wspominasz Abner? co za cnotę? To ty chcesz bym wesołym okiem na promienie I na to patrzył światło, co me urodzenie Świetne, gasi? - ba niech się to, długo nie świeci, Co się tak prędko nieci. Ty coć się podoba Czyń: tego Kochaj, szanuj, w Niebo wynoś, czołem
Poddasz się Jego cnocie? JES. Cyt mi o tym Wodzu, Wprzód niech groźnego Niebá dzis ginę postrzałem, Niżelibym - - bá pierwey niech záwisnik legnie Trupem; niźli Korony Królewskiey dosięgnie Zgodnieyszemu powinney ABN. I ták że, ni ciebie Krolewiczu pobożność, ni miłość, ni cnotá - JES: Co zá miłość wspominasz Abner? co zá cnotę? To ty chcesz bym wesołym okiem ná promienie I ná to pátrzył świátło, co me urodzenie Swietne, gási? - bá niech się to, długo nie świeci, Co się ták prętko nieci. Ty coć się podoba Czyń: tego Kochay, szanuy, w Niebo wynoś, czołem
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 18
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
że cudzemu męstwu Dziś wszyscy chwałę dają, nie twemu zwycięstwu: Imię, tylko na sobie ty nosisz Hetmana - ABN. Ba choć by mnie jednemu wszystkie zwycięstw laury Należały, (Wierz Panie) Tych bym chętnie temu Dzisiaj wszystkich ustąpił; któremu, usługi Wszystkiem winien, i wierność. JES. Wiem ja wiem Abnerze; O mnie i o interes mój niedbasz; ja wierzę. Bo się nigdy na mojej niespodziewasz głowie Widzieć korony. Tego tylko sobie ważysz, Którego ty na Tronie dufasz mieć za Pana Ale nu - - (chyba by się wiszące nad karkiem Jonaty, śmierci prawo spryskało) wnet doznasz, Jak się mylą
że cudzemu męstwu Dzis wszyscy chwałę dáią, nie twemu zwycięstwu: Imię, tylko ná sobie ty nosisz Hetmáná - ABN. Bá choć by mnie iednemu wszystkie zwycięstw laury Należały, (Wierz Pánie) Tych bym chętnie temu Dzisiay wszystkich ustąpił; któremu, usługi Wszystkiem winien, i wierność. JES. Wiem ia wiem Abnerze; O mnie i o interes moy niedbasz; ia wierzę. Bo się nigdy ná moiey niespodziewasz głowie Widzieć korony. Tego tylko sobie ważysz, Którego ty ná Tronie dufasz mieć zá Páná Ale nu - - (chyba by się wiszące nád kárkiem Jonáty, śmierci práwo spryskáło) wnet doznasz, Ják się mylą
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 18
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
prawo spryskało) wnet doznasz, Jak się mylą twe zdania, i próżne nadzieje. AB: Nie omyli nadzieja tego, kto o własne Dobro, najmniej się stara, i szczęściu nie ufa. Kochający się w dobrym, umysł pospolitym, W cnocie własnej ma dosyć. JES: Bardzo się zachwalasz Z twoją cnotą Abnerze: tylko że pochwała Własna swoja, w naganie u świata AB: Nie chwalę Ja się (jako tłumaczysz) z moją cnotą. ale Twoje zbijam zarzuty. Za wielki grzech w prawdzie Sobie bym to poczytał, żebym miał tak tanio Szczerość moję przedawać: którą, że Królowi Winienem, tym się
práwo spryskáło) wnet doznasz, Ják się mylą twe zdánia, i prożne nádzieie. AB: Nie omyli nádzieiá tego, kto o własne Dobro, náymniey się stára, i szczęściu nie ufa. Kocháiący się w dobrym, umysł pospolitym, W cnocie włásney ma dosyć. JES: Bárdzo się záchwalasz Z twoią cnotą Abnerze: tylko że pochwałá Własna swoiá, w nagánie u swiátá AB: Nie chwalę Ja się (iáko tłumáczysz) z moią cnotą. ále Twoie zbiiam zárzuty. Zá wielki grzech w prawdzie Sobie bym to poczytał, żebym miał ták tánio Szczerość moię przedawáć: którą, że Królowi Winienem, tym sie
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 19
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
