lube i miłe widoki Prędko się w nocne obróciły mroki. 107
Obmierzłe usta w ropę rozpłynęły, Ogniłe wargi fetor wielki dają, One korale i roże zginęły, Robacy zęby za dziedzictwo mają. One rozkoszy prędko ominęły, Straszliwe teraz obrazy zostają. W onej anielskiej i udatnej cerze Już robak krąży jak na spacjerze. 108
Absalonowe włosy i kędziory Śmiertelną widzę kosą ogolone, Oczy ze swojej wyniść muszą pory A brwi, pazurem śmierci oskubione, Nigdy nie przyjdą już do własnej skory One kryształy w grobie położone. Grzeczność, uroda śliczna znikczemniała A na tę zgubę Kloto się rozśmiała. 109
Starzał się Parys, zgrzybiała Helena I Izabella poszła za marnością Światową
lube i miłe widoki Prędko się w nocne obrociły mroki. 107
Obmierzłe usta w ropę rozpłynęły, Ogniłe wargi fetor wielki dają, One korale i roże zginęły, Robacy zęby za dziedzictwo mają. One rozkoszy prędko ominęły, Straszliwe teraz obrazy zostają. W onej anielskiej i udatnej cerze Już robak krąży jak na spacyerze. 108
Absalonowe włosy i kędziory Śmiertelną widzę kosą ogolone, Oczy ze swojej wyniść muszą pory A brwi, pazurem śmierci oskubione, Nigdy nie przyjdą już do własnej skory One kryształy w grobie położone. Grzeczność, uroda śliczna znikczemniała A na tę zgubę Kloto się rozśmiała. 109
Starzał się Parys, zgrzybiała Helena I Izabella poszła za marnością Światową
Skrót tekstu: LubSPir
Strona: 38
Tytuł:
Piram i Tyzbe
Autor:
Stanisław Herakliusz Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1660 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1660
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Księgarnia św. Wojciecha
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1929
rodzą łanie/ i odkrywają się lasy: ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję. 10 PAN nad potopem siedział: i będzie siedział PAN/ będąc Królem na wieki. 11 PAN doda mocy ludowi swojemu: PAn będzie błogosławił ludowi swymu w pokoju. PSALM XXX. I. Dziękuję Bogu, że go od prześladowania Absalomowego wybawił, i na królestwo przywrócił. II. Inszych do wiebienia Pana ujamina. III Wypisuje przyczyny, dla których go PAn był odstąpił, i jako do Boga nawrócił. XXX. Psalmy XXXI. 1.
Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego. 2. PAnie wywyższać cię będę: abowiem wywyższyłeś mię/ a nie
rodzą łanie/ y odkrywáją śię lasy: ále w kośćiele swym opowiádá wszystkę chwałę swoję. 10 PAN nád potopem śiedźiał: y będźie śiedźiał PAN/ będąc Krolem ná wieki. 11 PAN doda mocy ludowi swojemu: PAn będźie błogosłáwił ludowi swymu w pokoju. PSALM XXX. I. Dźiękuję Bogu, że go od prześládowánia Absálomowego wybáwił, y ná krolestwo przywroćił. II. Inszych do wiebienia Páná ujamina. III Wypisuje przyczyny, dla ktorych go PAn był odstąpił, y jáko do Bogá náwroćił. XXX. Psálmy XXXI. 1.
Psálm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego. 2. PAnie wywyższáć ćię będę: ábowiem wywyższyłeś mię/ á nie
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 564
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
radują w tobie wszyscy/ którzy cię szukają: a którzy miłują zbawienie twoje/ niech mówią zawżdy: Uwielbiony bądź Boże nasz. 6. Jamci nędzny i ubogi: o Boże/ pospiesz się ku mnie: Tyś jest pomocą moją/ i wybawicielem moim: PAnie nie omieszkawajże. PSALM LXXI. I. W prześladowaniu Absalomowym. do Boga się ucieka: sobie wybawienia żądając. II. Dla tego, iż w PAnu z dziedzistwa ufał, który go i przedtym wybawiał, dróg swohich uczył, i w starości go nie opuści. LXXI. PSALMI. LXXII. 1
. W Tobie PAnie nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.
rádują w tobie wszyscy/ ktorzy ćię szukáją: á ktorzy miłują zbáwienie twoje/ niech mowią záwżdy: Uwielbiony bądź Boże nász. 6. Jamći nędzny y ubogi: o Boże/ pospiesz śię ku mnie: Tyś jest pomocą moją/ y wybáwićielem mojim: PAnie nie omieszkawajże. PSALM LXXI. I. W prześládowániu Absálomowym. do Bogá śię vćieka: sobie wybáwienia żądájąc. II. Dla tego, iż w PAnu z dźiedźistwá vfał, ktory go y przedtym wybáwiał, drog swohich vcżył, y w stárośći go nie opuśći. LXXI. PSALMI. LXXII. 1
. W Tobie PAnie nádźieję mam: niech ná wieki poháńbiony nie będę.
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 585
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
