Państwa Polskie Tatarami i Litwą, na których zagniewany Król z Wojskiem ruszył, Litwę zniósł, Kejstuta Książęcia Litewskiego złapał według Miechowiusza, czyli Lubarta według Kromera, w krótce wyzwolonego, znowu niektóre Fortece Ruskie poodbierał Kazimierz, Tatarów odpędził, a powróciwszy z wielkim przykładem pokutował za niedoskonałości swoje, do Ojca Z. wysłał Posłów o absolucją i indulgencje prosząc, Kościoły zbogacił, i wiele im wolności nadał. Roku 1355. po zmarłych Książętach Mazowieckich ostatni Semowit za perwazją Kazimierza infeudowany przez niego na to Księstwo, Dziedzictwa ustąpiwszy, o czym Kromer fol: 606. Roku 1356. w Krakowie Król Kazimierz Prawo Teutoniczne utwierdził, Miast wiele murem opasał, Zamki wystawił
Państwa Polskie Tatarami i Litwą, na których zagniewany Król z Woyskiem ruszył, Litwę zniósł, Keystuta Xiążęćia Litewskiego złapał według Miechowiusza, czyli Lubarta według Kromera, w krótce wyzwolonego, znowu niektóre Fortece Ruskie poodbierał Kaźimierz, Tatarów odpędźił, á powróćiwszy z wielkim przykładem pokutował za niedoskonałośći swoje, do Oyca S. wysłał Posłów o absolucyą i indulgencye prosząc, Kośćioły zbogaćił, i wiele im wolnośći nadał. Roku 1355. po zmarłych Xiążętach Mazowieckich ostatni Semowit za perwazyą Kaźimierza infeudowany przez niego na to Xięstwo, Dźiedźictwa ustąpiwszy, o czym Kromer fol: 606. Roku 1356. w Krakowie Król Kaźimierz Prawo Teutoniczne utwierdźił, Miast wiele murem opasał, Zamki wystawił
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 43
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
1599, którzy tam przyjechawszy, z namowy ich kościoły poczęli od Sasów odbierać, z mieszczany ryskiemi ratione dóbr kościelnych rigide postępować contra edictum Stephani regis, utraciwszy nadzieję, szlachta pisała do Karola, aby przyjachał, chcący go za pana mieć. A to czynili wszytko, aby stolice swoje i tam położyć mogli. Ci do absolucjej juramentu, przez KiM na to państwo wstępującego uczynionego, są przyczyną, że przysięga nie przysięgą jest publice nazwana; ci do nietrzymania przysięgi Moskiewskiemu są przyczyną; ci dla ligi swej rakuskiej i hiszpańskiej prowadzeniem Dmitra do Moskwy mimo konsens senatorski, niektórym osobom, KiM. do tego przywiedli, że iść pozwolił; ci jurament od
1599, którzy tam przyjechawszy, z namowy ich kościoły poczęli od Sasów odbierać, z mieszczany ryskiemi ratione dóbr kościelnych rigide postępować contra edictum Stephani regis, utraciwszy nadzieję, szlachta pisała do Karola, aby przyjachał, chcący go za pana mieć. A to czynili wszytko, aby stolice swoje i tam położyć mogli. Ci do absolucyej juramentu, przez KJM na to państwo wstępującego uczynionego, są przyczyną, że przysięga nie przysięgą jest publice nazwana; ci do nietrzymania przysięgi Moskiewskiemu są przyczyną; ci dla ligi swej rakuskiej i hiszpańskiej prowadzeniem Dmitra do Moskwy mimo konsens senatorski, niektórym osobom, KJM. do tego przywiedli, że iść pozwolił; ci jurament od
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 469
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
zaprzedany. Będzie Janus in Ninive propheta, będzie archaniołem Paweł albo Mateusz, albo święty Antoni Krzciciel i Najświętsza Panna ukrzyżowana. Co mówię, śmiertelnego na wieki nie przynoszą prostym rozumom i sumnieniom owe na spowiedziach niedoskonałe, lada jakie albo niejakie w skrupułach i przewinieniach rezolucyje? Częścią przez słabość sposobności własnej albo przez płochość i nieuwagę absolucji, byle odbydź penitenta, lubo to jest nieznośny spowiednika ciężar przyjmować na siebie niedoskonałość spowiedzi owego albo go na duszy na wieki zabić przez nieuważne w grzychach i nałogach utwierdzenie. Ustąpiła miłość bliźniego nienawiści i wielkiemu niemiłosierdziu, w niedbaniu według powołania o dusze i zbawienie jego, tudzież w zdzierstwach na ciężkie czasy zbytecznych od krztów
zaprzedany. Będzie Janus in Ninive propheta, będzie archaniołem Paweł albo Mateusz, albo święty Antoni Krzciciel i Najświętsza Panna ukrzyżowana. Co mówię, śmiertelnego na wieki nie przynoszą prostym rozumom i sumnieniom owe na spowiedziach niedoskonałe, lada jakie albo niejakie w skrupułach i przewinieniach rezolucyje? Częścią przez słabość sposobności własnej albo przez płochość i nieuwagę absolucyi, byle odbydź penitenta, lubo to jest nieznośny spowiednika ciężar przyjmować na siebie niedoskonałość spowiedzi owego albo go na duszy na wieki zabić przez nieuważne w grzychach i nałogach utwierdzenie. Ustąpiła miłość bliźniego nienawiści i wielkiemu niemiłosierdziu, w niedbaniu według powołania o dusze i zbawienie jego, tudzież w zdzierstwach na ciężkie czasy zbytecznych od krztów
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 230
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
niby w pierścieniu, alias inkluzów, deklarując im duszę swoją, albo obiecując Mszy świętej niesłuchać, nigdy prawdy niemowić. Do takiej usługi nie może być czart sprowadzony, tylko per pactum explicitum, albo implicitum, i przez obietnicę jemu rzeczy jakiej niegodziwej. Takie czarta konserwowanie, jest ciężkim grzechem; ani może być dana absolucja, póki czart ów familiarny, nie będzie relegowany, Inkwizycyj, świętej Trybunał, ciężko za to karze, bo człek to czyniący, jest podejrzany w Wierze.
Czarownicy nie mogą w realne transmutacje przemieniać człeka: naprzykład w konia, woła, kozę, wilka, tylko przez omamienie patrzących, jako mówi Albertus Magnus in
niby w pierścieniu, alias inkluzow, deklaruiąc im duszę swoią, albo obiecuiąc Mszy swiętey niesłuchać, nigdy prawdy niemowić. Do takiey usługi nie może bydź czart zprowadzony, tylko per pactum explicitum, albo implicitum, y przez obietnicę iemu rzeczy iákiey niegodziwey. Tákie czártá konserwowánie, iest ciężkim grzechem; áni może być dana absolucya, poki czart ow familiarny, nie będzie relegowany, Inkwizycyi, swiętey Trybunał, ciężko za to karze, bo człek to czyniący, iest podeyrzany w Wierze.
Cżárownicy nie mogą w realne transmutacye przemieniać człeká: náprzykłád w koniá, wołá, kozę, wilka, tylko przez omamienie pátrzących, iáko mowi Albertus Magnus in
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 238
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
złaski tej nigdy wypaść niemogą. Wnoszą potrzecie Prawowierni, iż żywot Kalwinek jest kościół, lub święte miejsce, gdzie Kalwini na Kapłaństwo się poświęcają, Duchowne, sprawując ofiary, gdyż ich nikt nie święci. Uważają po czwarte iż tenże żywot, czyli kaldun Kalwinek, jest konfessionałem, iż tam taką otrzymują Kalwini absolucję, że im stamtąd wychodzącym żadnego BÓG nie imputuje grzechu, karania godnego. Piątą rzecz konsiderują uczeni Katolicy, że Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
żywot Kalwinki każdej, jest to Akademia, gdzie taką Kalwini zabierają naukę od Boga w Tajemnicach wiary, że ani od Kościoła, ani od Soborów Generalnych, ani od
złaski tey nigdy wypaść niemogą. Wnoszą potrzecie Prawowierni, iż żywot Kalwinek iest kościol, lub swięte mieysce, gdzie Kalwini na Kapłaństwo się poświęcaią, Duchowne, sprawuiąc ofiary, gdyż ich nikt nie swięci. Uważaią po czwarte iż tenże żywot, czyli kaldun Kalwinek, iest konfessionałem, iż tam taką otrzymuią Kalwini absolucyę, że im ztamtąd wychodzącym żadnego BOG nie imputuie grzechu, karania godnego. Piątą rzecz konsideruią uczeni Katolicy, że Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
żywot Kalwinki każdey, iest to Akademia, gdzie taką Kalwini zabieraią naukę od Boga w Taiemnicach wiary, że ani od Kościoła, ani od Soborow Generalnych, ani od
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 617
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
obdarzony i w Dogmatach Wiary Z. dobrze oświecony, stąd wiele rzeczy Kościowi Bożemu zbawiennych i pożytecznych postanowił, lubo chorowity i podagryk był. Umierał Roku 604 jo Marca. Trzymał i uczył iż Czyściec jest i Dusze tam zatrzymane, Mszami Świętemi ratowane być mogą: że spowiedź do ucha partykularną czynić potrzeba; i od grzechów absolucję otrzymać należy: że Msza Z: powinna się, w Kościele Bożym odprawować, która jest prawdziwą Ofiarą: że w Eucharystii prawdziwe Cia- Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
ło Chrystusowe i Krew znajduje się, jako sam doświadczył, kiedy matronie nieczystej wątpiącej o tej prawdzie, komunią jej podając, modlitwą swoją przypadki chleba
obdarzony y w Dogmatach Wiary S. dobrze oswiecony, ztąd wiele rzeczy Kosciowi Bożemu zbawiennych y pożytecznych postanowił, lubo chorowity y podagryk był. Umierał Roku 604 io Marca. Trzymał y uczył iż Czyściec iest y Dusze tam zatrzymane, Mszami Swiętemi ratowane bydź mogą: że spowiedź do ucha partykularną czynić potrzeba; y od grzechow absolucyę otrzymać należy: że Msza S: powinna się, w Kościele Bożym odprawować, ktora iest prawdziwą Ofiarą: że w Eucharistii prawdziwe Cia- Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
ło Chrystusowe y Krew znayduie się, iako sam doświadczył, kiedy matronie nieczystey wątpiącey o tey prawdzie, kommunią iey podaiąc, modlitwą swoią przypadki chleba
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 634
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Pewniejszeć to będą ich warunki od nas, niż nasze od nich, co je to abo temi przysięgami wiążemy, abo co im to de non praestanda oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucją, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucją, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucją i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencją Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dysymulować. Na tę
Pewniejszeć to będą ich warunki od nas, niż nasze od nich, co je to abo temi przysięgami wiążemy, abo co im to de non praestanda oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucyą, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucyą, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucyą i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencyą Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dyssymulować. Na tę
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 246
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
je to abo temi przysięgami wiążemy, abo co im to de non praestanda oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucją, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucją, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucją i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencją Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dysymulować. Na tę zaś naszę inoboedientiam ato już mają gotowe porobione munsztuki, których i teraz
je to abo temi przysięgami wiążemy, abo co im to de non praestanda oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucyą, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucyą, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucyą i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencyą Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dyssymulować. Na tę zaś naszę inoboedientiam ato już mają gotowe porobione munsztuki, których i teraz
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 246
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucją, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucją, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucją i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencją Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dysymulować. Na tę zaś naszę inoboedientiam ato już mają gotowe porobione munsztuki, których i teraz na nas dobrze przypatrzyli i sprobowali, że na nich dość oboedienter chodzimy i
oboedientia prawa piszemy, bo oni na przysięgę (mówi się to eo respectu, co się więc regnandi causa często przedtym od innych dziewało), że oni na przysięgę miewają absolucyą, a na to, ut oblatam non acceptarent, miewają i drugą absolucyą, jak i owi mistrzowie pruscy, którzy także właśnie i na tą absolucyą i na tę obiatę przysięgali, a przecię co z pany naszymi za koniwencyą Ojca świętego czyniali, nie mógł tego i sam Kromer nasz chociaż biskup, dyssymulować. Na tę zaś naszę inoboedientiam ato już mają gotowe porobione munsztuki, których i teraz na nas dobrze przypatrzyli i sprobowali, że na nich dość oboedienter chodzimy i
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 246
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
jego i pokuta na obrazach wyrażona osobnych w Ossiach namienionym, przez Opata tamecznego Aleksego, Roku 1618. Za Zonę czyli grzechów zasłonę miał Wesesławę, Księżniczkę Kijowską Izasława Córkę. EUROPA. o Polskim Królestwie.
WŁADYSLAW I. nazwiskiem Hermannus, Brat Bolesława Śmiałego, Książę nie Król. Praw od Brata surowych dla Polaków Abrogator, absolucyj od Interdyktu Polski Procurator. Czechów Pomorczyków, Prusaków za Buławy Seciecha zwycięzca, potym od niego zwyciężony, bo wolą jego czyniący. Zbigniewa Syna na siebie porywającego się, życiem darował, malens spectare lachrymas, quã Sanguine . Zycie zakończył Roku 1082. w Płocku odpoczywający. Zona jego JUDYTA, Wratysława Książęcia Czeskiego Córka Pobożna:
iego y pokutá ná obrázach wyráżona osobnych w Ossiach námienionym, przez Opatá támecznego Alexego, Roku 1618. Zá Zonę czyli grzechow zásłonę miał Wesesławę, Xięzniczkę Kiiowską Izasłáwa Corkę. EUROPA. o Polskim Krolestwie.
WŁADYSLAW I. názwiskiem Hermannus, Brat Bolesłáwá Smiáłego, Xiążę nie Krol. Praw od Bráta surowych dla Polakow Abrogator, ábsolucyi od Interdyktu Polski Procurator. Czechow Pomorczykow, Prusakow zá Buławy Seciecha zwycięzca, potym od niego zwyciężony, bo wolą iego czyniący. Zbigniewa Syná ná siebie porywáiącego się, życiem darowáł, malens spectare lachrymas, quã Sanguine . Zycie zákończył Roku 1082. w Płocku odpoczywaiący. Zoná iego IUDYTHA, Wrátysława Xiąźęcia Czeskiego Corka Pobożna:
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 340
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
