Świętych przyidą ad unum ovite, Chrystusa uznają za Pasterza. Jeśli z tych racyj to czynią Orthodoxi POLACY, są excusabiles, będąc też pacis amantissimi, z Żydami nie wojując jako Titus niegdy, wstydząc się bellum Iudaicum zaczynać: choć widząć, że ta Gens ma Polskę za swój Raj, nie gonią z Raju tych Adamów: widzą, że oni Królestwo Lechickie biorą pro Terra promissionis, za Ziemię Miodem i Mlekiem płynacą, w tej słodyczy nic nie przynoszą im gorszkości. A choć są niektórzy Zelosiores Katolicy w Polsce na Obrzezańców, krzywopatrzący, volunt, non valent tego wykorzenić malum; lubo olim mogli Arianów i Socjanów z Ojczyzny wyrugować, tak
Swiętych przyidą ad unum ovite, Chrystusa uznaią za Pasterza. Ieśli z tych racyi to czynią Orthodoxi POLACY, są excusabiles, będąc też pacis amantissimi, z Zydami nie woiuiąc iako Titus niegdy, wstydząc się bellum Iudaicum zaczynać: choć widząć, że ta Gens ma Polskę za swoy Ray, nie gonią z Raiu tych Adamow: widzą, że oni Krolestwo Lechickie biorą pro Terra promissionis, za Ziemię Miodem y Mlekiem płynacą, w tey słodyczy nic nie przynoszą im gorszkości. A choć są niektorzy Zelosiores Katolicy w Polszcze na Obrzezańcow, krzywopátrzący, volunt, non valent tego wykorzenić malum; lubo olim mogli Arianow y Socyanow z Oyczyzny wyrugować, tak
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 389
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
smutku. Bramę otwartą, port wejścia gotowy. Nad spodziewanie wynalazłam w skutku. I co koło mnie ludzie z wzgardą przeszli, Teraz mię w Kościół na Ramionach wnieśli. Tam obaczywszy Krzyż Świętego Drzewa, Zacznę się lękać i znowu ośmielę, Przyjdzie mi na myśl że nie jedna Ewa Frukt jadła, ale, i Adamów wiele; Przecie to Drzewo żywota, treść sama, Nie struło śmiercią, Ewy, ni Adama Toż dla mnie samej Drzewo, w Raju rosło, Które świat cały swym cieniem okryło, Dla mnie i wszystkich frukt życia przyniosło, Żeby nikogo wiecznie nie zgubiło; Poczuło piekło i mocą ryknęło Kiedy na gorze, Trupich głów
smutku. Bramę otwartą, port weyścia gotowy. Nad spodziewanie wynalazłam w skutku. Y co koło mnie ludzie z wzgardą przeszli, Teraz mię w Kościoł na Ramionach wnieśli. Tam obaczywszy Krzyż Swiętego Drzewa, Zacznę się lękać y znowu ośmielę, Przyidzie mi na myśl że nie iedna Ewa Frukt iadła, ale, y Adamow wiele; Przecie to Drzewo żywota, treść sama, Nie ztruło śmiercią, Ewy, ni Adama Toż dla mnie samey Drzewo, w Raiu rosło, Ktore świat cały swym cieniem okryło, Dla mnie y wszystkich frukt życia przyniosło, Zeby nikogo wiecznie nie zgubiło; Poczuło piekło y mocą ryknęło Kiedy na gorze, Trupich głow
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 176
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
wymierzyło się dróżek 13. Videlicet od wspomnianej komory do „Starej Kunegundy” na rumach dróżek 4, residuum wymierzone z „Nowej Kunegundy” pod szyb „Danielowiec” dróżek 9. Summa ut supra.
Od szybika „Mirów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 15. Videlicet od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, od tychże wrót pod „Janin” dróżek 7. Summa ut supra.
Kiedy się zaś z drogi na kopienie odwala na stronę, tedy się rachuje: od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, stamtąd aż przed obraz Chrysti Domini dróżek 4, stamtąd pod szyb „Janina
wymierzyło się dróżek 13. Videlicet od wspomnianej komory do „Starej Kunegundy” na rumach dróżek 4, residuum wymierzone z „Nowej Kunegundy” pod szyb „Danielowiec” dróżek 9. Summa ut supra.
Od szybika „Mirów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 15. Videlicet od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, od tychże wrót pod „Janin” dróżek 7. Summa ut supra.
Kiedy się zaś z drogi na kopienie odwala na stronę, tedy się rachuje: od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, stamtąd aż przed obraz Christi Domini dróżek 4, stamtąd pod szyb „Janina
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 112
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
Mirów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 15. Videlicet od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, od tychże wrót pod „Janin” dróżek 7. Summa ut supra.
Kiedy się zaś z drogi na kopienie odwala na stronę, tedy się rachuje: od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, stamtąd aż przed obraz Chrysti Domini dróżek 4, stamtąd pod szyb „Janina” dróżek 4.
Od szybika „Adamów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 9.
Kiedy się zaś wprzód przed obraz na kopienie odwala, rachuje się: od szybika aż przed obraz dróżek 6, stamtąd
Mirów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 15. Videlicet od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, od tychże wrót pod „Janin” dróżek 7. Summa ut supra.
Kiedy się zaś z drogi na kopienie odwala na stronę, tedy się rachuje: od szybika do wrót przy „Adamowie” dróżek 8, stamtąd aż przed obraz Christi Domini dróżek 4, stamtąd pod szyb „Janina” dróżek 4.
Od szybika „Adamów” aż pod szyb „Janina” jest dróżek 9.
Kiedy się zaś wprzód przed obraz na kopienie odwala, rachuje się: od szybika aż przed obraz dróżek 6, stamtąd
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 112
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
1. Znad „Grynerowic” przed komorę „Dydaków” jest dróżek 4. Od komory „Dydaków” pod szybik „Adamowski” jest dróżek 3.
Spod szybika „Mirowa” pod szybik „Adamowski” jest dróżek 8. Videlicet zaraz spod szybika aż na dolne „Grynowice” dróżek 3, stamtąd pod szybik „Adamów” dróżek 5. Summa ut supra.
Spod szybika „Adamów” pod szybik „Czartoryn” jest dróżek 7. Videlicet od szybika „Adamowskiego” aż przed wrota przy „Czartorynie” dróżek 4, stamtąd aż pod szybik „Czartoryn” dróżek 3. Summa ut supra.
Kiedy się zaś nad „Jugowice” na
1. Znad „Grynerowic” przed komorę „Dydaków” jest dróżek 4. Od komory „Dydaków” pod szybik „Adamowski” jest dróżek 3.
Spod szybika „Mirowa” pod szybik „Adamowski” jest dróżek 8. Videlicet zaraz spod szybika aż na dolne „Grynowice” dróżek 3, stamtąd pod szybik „Adamów” dróżek 5. Summa ut supra.
Spod szybika „Adamów” pod szybik „Czartoryn” jest dróżek 7. Videlicet od szybika „Adamowskiego” aż przed wrota przy „Czartorynie” dróżek 4, stamtąd aż pod szybik „Czartoryn” dróżek 3. Summa ut supra.
Kiedy się zaś nad „Jugowice” na
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 113
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
