świecie podanym. Czyli Watykańskim dekretom w kącie zmyślonym/ od żadnego Synodu nie czytanym/ ani przyjętym/ które jak w kącie hardości są złożone tak i po dziś dzień/ tam sromotnie giną. O których i sam chytry Cerkiewnych Kanonów i błogosławionych Ojców pism innouator Grajanus/ takie zdanie z inszemi niektórymi tegoż pocztu coadiutorami ferując mówi. Listy Dekretalne które się pierwszym Rzymskiej Cerkwie ś. Biskupom/ i zwycięstwo noszącym męczennikom przypisują/ żadnym sposobem onych nie są. Abowiem wiele w sobie inconuenientia i absurda zamykają/ i barzo jawnie pismu Bożemu się sprzeciwiają. Ani się też z postanowieniem czasów onych zgadzają. Konstantynli on wielki i pierwszy Chrześcijańskiej prawej wiary
świećie podánym. Cżyli Watykáńskim dekretom w kąćie zmyślonym/ od żadnego Synodu nie cżytánym/ áni przyiętym/ ktore iák w kąćie hárdośći są złożone ták y po dźiś dźień/ tám sromotnie giną. O ktorych y sam chytry Cerkiewnych Canonow y błogosłáwionych Oycow pism innouator Gráiánus/ tákie zdánie z inszemi niektorymi tegoż pocżtu coadiutorami feruiąc mowi. Listy Dekretálne ktore się pierwszym Rzymskiey Cerkwie ś. Biskupom/ y zwyćięstwo noszącym męcżennikom przypisuią/ żadnym sposobem onych nie są. Abowiem wiele w sobie inconuenientia y absurda zámykáią/ y bárzo iáwnie pismu Bożemu się sprzećiwiáią. Ani się też z postánowieniem cżásow onych zgadzáią. Konstántinli on wielki y pierwszy Chrześćiáńskiey práwey wiáry
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 49
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wymalowanie i rozmaicie wespół Jezuitom łając i one szkalując. Do tego gdy tak sztuk swych nad drzwiami onymi dokazował/ Coadiutor jeden Jezuita/ (to jest jeden ztych braciej/ co się posługami bawią domowymi wzakonie) przez drzwi otwarte Kościelne/ bez wiadomości starszego zdrągiem wypadł/i jego uderzył. Na obronę Coadiutora tego nierozmyslnie wniebezpieczeństwo się swą wolą wdającego/ a zaraz też na załapienie dla oddania do urzędu swowolników onych/ wybiegli skijami niektórzy z Jezuitów/ zktórych jeden nie przed wielą lat Żołnierzem bywszy przed swym do zakonu wstąpieniem/ szablę wyrostkowi jednemu tam na ten czas u drzwi wKollegium Jezuickim stojącemu wyrwał/ i oną tegoż drzw
wymálowánie y rozmáićie wespoł Iezuitom łáiąc y one szkáluiąc. Do tego gdy ták sztuk swych nád drzwiámi onymi dokázował/ Coadiutor iedęn Iezuitá/ (to iest ieden ztych bráćiey/ co się posługámi báwią domowymi wzakonie) przez drzwi otwárte Kośćielne/ bez wiádomośći stárszego zdrągiem wypadł/y iego vderzył. Ná obronę Coadiutora tego nierozmyslnie wniebespieczeństwo się swą wolą wdáiące^o^/ á záraz tesz ná záłápienie dlá oddánia do vrzędu swowolnikow onych/ wybiegli zkiiámi niektorzy z Iezuitow/ zktorych ieden nie przed wielą lat Zołnierzem bywszy przed swym do zakonu wstąpieniem/ száblę wyrostkowi iedne^v^ tám ná ten czás v drzwi wKollegium Iezuickim stoiącemu wyrwał/ y oną tegosz drzw
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 164
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Mińskiego Wojewodzców. Ważyńskiego Pisarza Litewskiego, Platera Wojskiego Inflanckiego, Prześwietną Palestrę i wielu innych dystynwowanych Gości wspaniale czestował przy spełnianiu zdrowia Najjaśniejszego Króla Imci szczęśliwie nam panującego, i Najjaśniejszej Imperatorowej Jejmci Rosyjskiej. Deputaci na Trybunał Duchowni. Z Kapituły Wileńskiej. Ichmć XX. Próżor Kanonik Wileński, Wawrzecki Kanonik Wileński i Płocki, Toczyłowski Coadiutor Kanonik Wileński. Z Kapituły Żmudzkiej. II. XX. Tyszkiewicz Kanonik Wileński Prałat Żmudzki, Hryniewicz Kanonik Zudźki. Z Kapituly Smoleńskiej I. X. Łapa Kanonik Smoleński. Deputaci Świeccy. Ichmć Panowie Wołłowicz Marszałek Koła Duchownego Deputat Słonimski. Abramowicz Derewniczy i Deputat Wileński, Hawryłkiewicz Skarbnik i Deputat Lidzki Pisarz Trybunalski, Petrusewicz Porucznik
Mińskiego Woiewodzców. Ważyńskiego Pisarza Litewskiego, Platera Woyskiego Inflantskiego, Prześwietną Palestrę i wielu innych dystynwowanych Gości wspaniale czestował przy spełnianiu zdrowia Nayiaśnieyszego Króla Imci szczęśliwie nam panuiącego, i Nayiaśnieyszey Imperatorowey Ieymci Rossyiskiey. Deputaci na Trybunał Duchowni. Z Kapituły Wileńskiey. Ichmć XX. Prozor Kanonik Wileńśki, Wawrzecki Kanonik Wileńśki i Płocki, Toczyłowski Coadiutor Kanonik Wileńśki. Z Kapituły Zmudzkiey. II. XX. Tyszkiewicz Kanonik Wileński Prałat Zmudzki, Hryniewicz Kanonik Zudźki. Z Kapituly Smoleńskiey I. X. Łappa Kanonik Smoleński. Deputaci Swieccy. Ichmć Panowie Wołłowicz Marszałek Koła Duchownego Deputat Słonimski. Abramowicz Derewniczy i Deputat Wileński, Hawryłkiewicz Skarbnik i Deputat Lidzki Pisarz Trybunalski, Petrusewicz Porucznik
Skrót tekstu: GazWil_1767_42
Strona: 2
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
się dzielą na trzy narody abo sekty/ to jest/ na Ormiany/ Jakobity/ i na Cofty. Ormianie nazywają Patriarchami rozmaitych swych Praełatów/ których stanowi częścią łaska Turecka/ (i ci pospolicie ogłaszają podatki i tributy/ które Turcy kładą na domy Ormiańskie/ aby im je płacili:) a częścią ich obierają Coadiutorowie pomienionych Patriarchów/ za pozwoleniem Biskupów/ i ludu. Lecz tytułu Patriarchy Powszechnego/ nie dają tylko dwiema: jeden z nich ma zwierzchność nad Armenią więtszą/ a drugi nad mniejszą. Tamten rezyduje w Monasterzu Ecmeazin/ nie daleko miasta Eruan/ w Persiej; a ten w mieście Sis w Karamaniej nie daleko od Tarsu
się dźielą ná trzy narody ábo sekty/ to iest/ ná Ormiány/ Iákobity/ y ná Cofty. Ormiánie názywáią Pátriárchámi rozmáitych swych Praełatow/ ktorych stánowi częśćią łáská Turecka/ (y ći pospolićie ogłaszáią podátki y tributy/ ktore Turcy kłádą ná domy Ormiáńskie/ áby im ie płáćili:) á częśćią ich obieráią Coádiutorowie pomienionych Pátriárchow/ zá pozwoleniem Biskupow/ y ludu. Lecz titułu Pátriárchy Powszechnego/ nie dáią tylko dwiemá: ieden z nich ma zwierzchność nád Armenią więtszą/ á drugi nád mnieyszą. Támten residuie w Monásterzu Ecmeázin/ nie dáleko miástá Eruan/ w Persiey; á ten w mieśćie Sis w Kárámániey nie dáleko od Társu
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 159
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
