sądzić Powinien Roku 1539. Ekonomie i Dobra Stołu Królewskiego wolne są przez Konstytucje od władzy Hetmanów, Stanowisk Wojskowych, Prowiantów, Eksakcyj wszelkich, prócz zwyczajnych podatków, któby się zaś ważył sądzony być ma na ścięcie głowy, o czym Konstytucja 1655. 1673. 1676. Ekonomii Duchowni trzymać ani zastawem ani Arendą mogą, ani Administrować, ani pensyj brać, Konstytu: 1633. Dobra Stołu Królewskiego Podskarbi W. K. arendować z aukcją nie z dyminucją Prowentów powinien, a kontrakty w Metrykę Koronną ingrossować. W Grodowych Starostwach do Stołu Królewskiego należących, Starostom 10. część Prowentów naznaczona Roku 1641. Jeżeliby zaś Rzeczpospolita Dobra Królewskie zastawiła, w summie
sądźić Powinien Roku 1539. Ekonomie i Dobra Stołu Królewskiego wolne są przez Konstytucye od władzy Hetmanów, Stanowisk Woyskowych, Prowiantów, Exakcyi wszelkich, prócz zwyczaynych podatków, któby śię zas ważył sądzony być ma na śćięćie głowy, o czym Konstytucya 1655. 1673. 1676. Ekonomii Duchowni trzymać ani zastawem ani Arendą mogą, ani Administrować, ani pensyi brać, Konstytu: 1633. Dobra Stołu Królewskiego Podskarbi W. K. arendować z aukcyą nie z dyminucyą Prowentów powinien, á kontrakty w Metrykę Koronną ingrossować. W Grodowych Starostwach do Stołu Królewskiego należących, Starostom 10. część Prowentów naznaczona Roku 1641. Jeżeliby zaś Rzeczpospolita Dobra Królewskie zastawiła, w summie
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 151
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
po którego ekspiracyj, Konsul stał się prywatnym jak był obywatelem. Ta odmiana tak częsta, nie mogłaby tylko pociągać za sobą sźkodliwe rewolucje. Naśladując jednak choć in parte ten świątobliwy zwycżaj, ziczyłbym żeby nasi Ministri status byli przynajmniej Sześcioletni, jako bywali przedtym Hetmani aż do Zamojskiego; Dosyćby czasu mieli przez sześć lat administrować cum fructu swoje funkcje ci, którzy by chcieli clarescere przez swój dozór; i owszem, mając czas, zamierzony, z większą by się pilnością sprawowali, aby in crusu administracyj swojej, nabyli reputacyj do naśladowania Sukcesorom swoim godnej; Ci którzyby chcieli na źłe zazić tej władzy, byliby powściągnieni per terminum limitatum;
po ktorego expiracyi, Konsul stał śię prywatnym iak był obywatelem. Ta odmiana tak częsta, nie mogłaby tylko poćiągać za sobą sźkodliwe rewolucye. Naśladuiąc iednak choć in parte ten świątobliwy zwycźay, źyczyłbym źeby nasi Ministri status byli przynaymniey Sześćioletni, iako bywali przedtym Hetmani aź do Zamoyskiego; Dosyćby cźasu mieli przez sześć lat administrować cum fructu swoie funkcye ći, ktorzy by chćieli clarescere przez swoy dozor; y owszem, maiąc cźas, zamierzony, z większą by śię pilnośćią sprawowali, aby in crusu administracyi swoiey, nabyli reputacyi do naśladowania sukcessorom swoim godney; Ci ktorzyby chćieli na źłe zaźyć tey władzy, byliby powśćiągńieńi per terminum limitatum;
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 41
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Niebo deszczom zawarte otworzył, jako mówi Simeon Tessaloniceński; ten mówię Sakrament tyle wyciągający Księży, Synod Zamojski nie skasował; tylko widząc, że sprowadzenie tyle Kapłanów dla ubogich ludzi z miejsc odległych, ile na partykularzach, jest rzecz przytrudna, i tym samym odrażająca Prawowiernych do przyjmowania tego Sakramentu, tedy i jednemu Kapłanowi pozwolił go administrować, jak w Łacińskim teraz praktykuje się Kościele. 9no Przy poświęceniu Kapłanów przykazuje Synod Zamojski trzymać się starodawnych Ceremonii Greckich, a nie nowych od Piotra Mohyły Metropolity Dysunickiego nadanych chwytać się. 10 Grzegorza Palamę czcić za Świętego zakazano: Święta zaś te tylko mieć w obserwie ad Populum. 1 Obrezanie Pańskie i Świętego Bazylego razem.
Niebo deszczom zawarte otworzył, iako mowi Simeon Tessaloniceński; ten mowię Sakrament tyle wyciągaiący Xięży, Synod Zamoyski nie skasował; tylko widząc, że sprowadzenie tyle Kapłanow dla ubogich ludzi z mieysc odległych, ile na partykularzach, iest rzecz przytrudna, y tym samym odrażaiąca Prawowiernych do przyimowania tego Sakramentu, tedy y iednemu Kapłanowi pozwolił go administrować, iak w Łacińskim teraz práktykuie się Kościele. 9no Przy poświęceniu Kapłanow przykazuie Synod Zamoyski trzymać się starodawnych Ceremonii Greckich, á nie nowych od Piotra Mohyły Metropolity Disunickiego nadanych chwytać się. 10 Grzegorza Palamę czcić za Swiętego zakazano: Swięta zaś te tylko mieć w obserwie ad Populum. 1 Obrezanie Pańskie y Swiętego Bazylego razem.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 79
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
strzec weszcia do Kościoła/ Czytelnika/ czytać rzetelnie Księgi/ nowego i starego Testamentu. Wyklinacza/ Imienia Bożego nad opętanemi wzywać. Acolita/ chleb i wino do Ołtarza przygotować. Subdiakona/ Epistołę czytać/ i naczynie do ofiary świętej należące nagotować. Diakona/ Ewangelią śpiewać. Kapłana/ Eucharystyą poświęcić/ i inne Sakramenta administrować. V. Którzy się Kapłaństwa i godności Kapłańskich dokupują/ mamże trzymać że grzeszą? M. Którzy je z Symonem czarnoksiężnikiem kupują/ zarównie z nim/ jeśli pokutować nie będą/ zginą. Którzy zaś z Gezym przedają/ trądem grzechu zarażeni bywają. V. Prałaci/ i Przełożeni Duchowni/ mająż też większą
strzedz weszćia do Kośćiołá/ Czytelniká/ czytáć rzetelnie Xięgi/ nowego y stárego Testámentu. Wyklináczá/ Imienia Bożego nád opętánemi wzywáć. Acolytá/ chleb y wino do Ołtárzá przygotowáć. Subdyákoná/ Epistołę czytáć/ y naczynie do ofiáry świętey należące nágotowáć. Dyákoná/ Ewángelią śpiewáć. Kápłáná/ Euchárystyą poświęćić/ y inne Sákrámentá ádministrowáć. V. Ktorzy się Kápłáństwá y godnośći Kápłáńskich dokupuią/ mamże trzymáć że grzeszą? M. Ktorzy ie z Symonem czárnoxiężnikiem kupuią/ zárownie z nim/ ieśli pokutowáć nie będą/ zginą. Ktorzy záś z Gezym przedáią/ trądem grzechu záráżeni bywáią. V. Práłaci/ y Przełożeni Duchowni/ máiąż też większą
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 48
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
przez Jaksę Herbu Gryf Szlachcica Możnego Roku 1162. są wprowadzeni. Żyją ci Zakonnicy pod Regułą ś. Augustyna/ nosząc na zwierzchnym Płaszczu Crucem de serico rubeo conduplicatam in sinistra parte, è vestigo cordis. Mają ci Zakonnicy facultatem à Sacra Sede Apostolica, sibi suoq; Ordini, że im wolno Parochie trzymać/ i Sakramenta administrować: dla tegoż w Koronie Polskiej nad 30. Domos Ecclesias Parochiales in perpetuum mają; i tu na Stradomiu miał być farny Kościół/ o czym wspomina Ioannes Długossius: a przeto nie ma się urażać Clerus Ecclesiae Parochialis Omnium SS. Vrb: Crac: żem w pierwszej Edycjej ob defectum plenariae informationis, ten Parochialnym
przez Iáxę Herbu Gryph Szláchćicá Możnego Roku 1162. są wprowádzeni. Zyią ći Zakonnicy pod Regułą ś. Augustyná/ nosząc ná zwierzchnym Płaszczu Crucem de serico rubeo conduplicatam in sinistra parte, è vestigo cordis. Máią ći Zakonnicy facultatem à Sacra Sede Apostolica, sibi suoq; Ordini, że im wolno Párochie trzymáć/ y Sákrámentá ádministrowáć: dla tegoż w Koronie Polskiey nád 30. Domos Ecclesias Parochiales in perpetuum máią; y tu ná Stradomiu miał być fárny Kośćioł/ o czym wspomina Ioannes Długossius: á przeto nie ma się vrażać Clerus Ecclesiae Parochialis Omnium SS. Vrb: Crac: żem w pierwszey Edicyey ob defectum plenariae informationis, ten Párochiálnym
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 60
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
wolno się było z nieboszczką, gdyby natenczas żyła, żenić, a zatem publice deklarował, że per rigorem iuris idąc nie może książę im. praetendere officium tutelae; i to też przydał, że książę im. nejburskie może naznaczyć opiekunów córce swojej tu possessionatos et pares conditionis, ex quo sam nie może jako non indigena administrować ani cudzoziemca żadnego naznaczyć; ultimarie rzekł: exstantibus cognatis z matki competit tutela, ex cognatis zaś znajduje się imp. wojewodzina wileńska, która że jako białogłowa nie może tego praetendere, zatem devolvitur do synów jejmci; jeśli zaś nieboszczka księżna im. uprosiła kogo inszego per testamentum, to testamentarii tutores sunt irrevocabiles a tutela ani
wolno się było z nieboszczką, gdyby natenczas żyła, żenić, a zatem publice deklarował, że per rigorem iuris idąc nie może książę jm. praetendere officium tutelae; i to też przydał, że książę jm. nejburskie może naznaczyć opiekunów córce swojej tu possessionatos et pares conditionis, ex quo sam nie może jako non indigena administrować ani cudzoziemca żadnego naznaczyć; ultimarie rzekł: exstantibus cognatis z matki competit tutela, ex cognatis zaś znajduje się jmp. wojewodzina wileńska, która że jako białogłowa nie może tego praetendere, zatem devolvitur do synów jejmci; jeśli zaś nieboszczka księżna jm. uprosiła kogo inszego per testamentum, to testamentarii tutores sunt irrevocabiles a tutela ani
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 212
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
cjach, takowego łajaniem albo plagami napomnieć, od niesforności odwieść, a do czynienia powinności swej dopędzić za rzecz słuszną uznają, tedy się robotnicy przełożonym żadną miarą gwałtem oponować nie powinni, ale jeżeliby według zdania swego krzywdę jakąkolwiek ponosili, tedy się przed zwierzerzchnością żupną uskarżyć mają, gdzie każdego czasu onych wysłuchać, sprawiedliwość im administrować i tego, kto by im jakąkolwiek uczynił krzywdę, poskromić będzie należało, upór jednak robotnika zawsze według okoliczności rzeczy przykładnie karany będzie.
5-to. Przeciwnym zaś sposobem ciż sami górnicy i robotnicy żadnych plotek i udania nieprawdziwego przeciwko swoim przełożonym przywodzić nie powinni, a in quantum by któregokolwiek w czymkolwiek niesłusznie udali i obwinili,
cyjach, takowego łajaniem albo plagami napomnieć, od niesforności odwieść, a do czynienia powinności swej dopędzić za rzecz słuszną uznają, tedy się robotnicy przełożonym żadną miarą gwałtem oponować nie powinni, ale jeżeliby według zdania swego krzywdę jakąkolwiek ponosili, tedy się przed zwierzerzchnością żupną uskarżyć mają, gdzie każdego czasu onych wysłuchać, sprawiedliwość im administrować i tego, kto by im jakąkolwiek uczynił krzywdę, poskromić będzie należało, upór jednak robotnika zawsze według okoliczności rzeczy przykładnie karany będzie.
5-to. Przeciwnym zaś sposobem ciż sami górnicy i robotnicy żadnych plotek i udania nieprawdziwego przeciwko swoim przełożonym przywodzić nie powinni, a in quantum by któregokolwiek w czymkolwiek niesłusznie udali i obwinili,
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 146
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
